به گزارش خبرداغ به نقل ازایسنا، محمدرضا خوشرو ادامه می‌دهد: این مهم امری است که مواجهه بعضا غیرکارشناسی، سلیقه‌ای و غیرموثر با رویدادها را تشدید می‌کند و بعضا نگاه ملی و فراملی را در بحبوحه هجمه و رقابت رسانه‌ای با بنگاه‌های رسانه‌ای فعال دنیا مخدوش می‌سازد.

او در عین حال تاکید می‌کند: سازمان صداوسیما باید تلاش کند تا از افتادن در ورطه سازمان‌های نخبه‌کش دوری گزیند؛ چراکه این تهدید ممکن است منجر به عدم تشخیص درست رقیب و تکنیک‌های جذب مخاطب، کم‌اطلاعی از مزیت‌های رقابتی خود در فضای رقابتی، عدم شناخت مناسب ویژگی‌ها و خواست‌های مخاطب و در نهایت کاهش مخاطب شود.

***

دکتر محمدرضا خوشرو - استاد ارتباطات - در گفت‌وگو با خبرنگار بخش رسانه ایسنا، درباره‌ی تغییرات ساختاری سازمان صداوسیما و آنچه پیش‌روی آن است، گفت: مروری بر سپهر رسانه‌ای جهان این اصل را مبرهن می‌سازد که در فضای رقابتی امروز، رسانه‌ها باید بیش از پیش چابکی، انعطاف و سرعت را باکیفیت و دقت همراه سازند تا بتوانند مخاطبانی را جذب و در راستای مأموریت خود آنها را ضمن نگهداری، هدایت نیز بکنند.

او گفت: سازمان صداوسیما به عنوان رسانه‌ای حاکمیتی و متصل به بودجه دولتی، با توجه به مأموریت ذاتی خویش که بخشی از آن ملی بودن است باید بتواند فارغ از هرگونه جناح‌بندی و گرایش سیاسی به منافع عمومی ملت بپردازد؛ منتهی وابستگی به بودجه دولتی و ساختار عریض و طویل داخلی، مانع تحقق بهینه این مأموریت شده و در دوره‌ای که گذشت، تمرکز ویژه‌ای بر دو فرآیند کوچک‌سازی و چابک‌سازی صورت گرفت. طبیعتا در هر سازمان عمومی و دولتی که این راهبرد اتخاذ شود، مقاومت‌ها داخلی و حواشی بیرونی‌ای شکل خواهد گرفت که ممکن است تمرکز کیفی لازم بر تولید برنامه‌های پرمخاطب‌تر و اثرگذارتر را بعضا تحت‌الشعاع قرار دهد. آنچه که در شرایط بحران سازمانی برای هر مجموعه مدیریتی ضروری است تعامل مثبت و اثربخش با ذی‌نفعان، مخاطبان، تأمین‌کنندگان و ... است که در این مجال به حلقه مفقوده‌تری از این موارد اشاره خواهم کرد و آن هم پشتوانه فکری و اندیشه‌ای است.

دکتر خوشرو

این استاد ارتباطات با تاکید بر حضور جدی‌تر نخبگان در عرصه‌ی رسانه‌ی ملی بیان کرد: امروزه توجه به اتخاذ تدابیر مناسب با رویکرد تحقیقاتی و پژوهشی در سازمان‌های رسانه‌ای موفق دنیا، کاملا نهادینه شده و بهره‌مندی از ظرفیت‌های نخبگان رسانه‌ای کشور امری بدیهی تلقی می‌شود. سازمان صداوسیما نیز باید تلاش کند تا از افتادن در ورطه سازمان‌های نخبه‌کش دوری گزیند و با فراهم‌سازی بسترهایی برای تجمیع و فرآوری فکر، اندیشه و خلاقیت بار سنگین مواجهه با رویدادها و هدایت افکار عمومی را میان فرهیختگان و اندیشمندان فرهنگی و رسانه‌ای کشور تقسیم کند.

خوشرو در ادامه در همین زمینه توضیح داد: در عرصه سازمان‌های بزرگ رسانه‌ای امروز جهان، ارتباط موثر دانشکده‌ها، اندیشکده و پژوهشکده‌های مطالعاتی که محل حضور افکار، آرا و اندیشه‌های کارشناسان و صاحب‌نظران است، ریل‌گذاری شده و نهادهای عملیاتی رسانه چه در فضای مجازی و چه در رادیوها و تلویزیون‌ها متکی بر تفکر و تعقل در حال برنامه‌سازی و جریان‌سازی هستند. در داخل کشور نیز عموم دستگاه‌ها حتی نهادهایی که کمتر مأموریت فکری و اندیشه‌ای دارند، دارای چندین پژوهشگاه و پژوهشکده هستند که متاسفانه صداوسیما که مأموریت و هدایت افکار را بر عهده دارد تاکنون از داشتن چنین ظرفیتی برای تجمیع تفکرات و اندیشه‌ها و طراحی راهبردها و راهکارهای خرد و کلان رسانه‌ای محروم بوده و این مهم امری است که مواجهه بعضا غیرکارشناسی، سلیقه‌ای و غیرموثر با رویدادها را تشدید می‌کند و بعضا نگاه ملی و فراملی را در بحبوحه هجمه و رقابت رسانه‌ای با بنگاه‌های رسانه‌ای فعال دنیا مخدوش می‌سازد. این تهدید ممکن است منجر به عدم تشخیص درست رقیب و تکنیک‌های جذب مخاطب، کم‌اطلاعی از مزیت‌های رقابتی خود در فضای رقابتی، عدم شناخت مناسب ویژگی‌ها و خواست‌های مخاطب و در نهایت کاهش مخاطب را در برداشته باشد.

محمدرضا خوشرو در پایان درباره‌ی آنچه امید است پیش‌روی سازمان صداوسیما قرار بگیرد، اظهار کرد: امید است در دوره جدید مدیریت این سازمان، شاهد حضور بیش از پیش اندیشمندان، صاحب نظران، کارشناسان و فعالان عرصه رسانه‌ای در مجموعه‌های اندیشه‌ای سازمان باشیم؛ به نحوی که نخبگان رسانه‌ای کشور که بعضا در دیگر عرصه‌ها فعالند، رسانه ملی و فراملی را از خود بدانند و با تشریک آرا و دیدگاه‌هایشان این سازمان را در موفقیت‌های بیشتر در جذب و نگهداشت موثر و عالمانه مخاطب همراهی کنند.