محمدرضا عارف صبح پنج شنبه در كنگره
آموزش عالي سال 1395 در دانشگاه تربيت مدرس اظهارداشت: معتقدم به سبب نقشي
كه دانشگاه ها در تمامي امور دارد بايد به آموزش عالي توجه بيشتري شود.
وي گفت: بر همين اساس بايد به چالش هاي دروني آموزش عالي بپردازيم تا موانع و مشكلاتمان را برطرف سازيم.
اين
عضو مجمع تشخيص مصلحت نظام افزود: وضعيت آموزش عالي در كشور هم اكنون با
ابتداي انقلاب قابل مقايسه نيست به گونه اي كه در سال 58، 175 هزار دانشجو
در كشور بود و هم اكنون اين رقم به چهار ميليون و 700 هزار نفر رسيده كه
گوياي تلاش مسوولان و مديران آموزش عالي طي سه دهه گذشته است.
وي ادامه
داد: همچنين در كنار رشد كمي شاهد افزايش رشد كيفي نيز بوده ايم و در
توسعه تحصيلات تكميلي و دوره هاي تخصصي و فوق تخصصي گام هاي بسيار مناسبي
طي اين سال ها برداشته شده است و ديگر امروز همچون گذشته وابسته به مراكز
علمي خارج از كشور نيستيم.
عارف با بيان اين كه وظايف و ماموريت هاي
آموزش عالي و دانشگاه ها در دو بخش از فرابخشي و بخشي قابل تقسيم است گفت:
مهم ترين وظيفه دانشگاه ها و جايگاهش در اين است كه بايد براي كشور اتاق
فكر تلقي شود.
وي خاطرنشان كرد: اگر بخواهيم شعارهاي انقلاب را محقق
سازيم و رشد و تعالي كه دغدغه همگان بوده به ثمر برسد بايد توجهي بيشتر به
نيروي انساني و دانشگاه ها داشته باشيم.
اين عضو شوراي عالي انقلاب
فرهنگي گفت: اجراي سند فرابخشي، ارائه راهبردهاي كلان براي پيشرفت كشور،
آينده نگري در توسعه كشور، مشاركت در تبديل برنامه هاي پنج ساله، پاسداري
از ارزش هاي انقلاب و حاكميت آنها، نقد و بررسي و تحليل عملكرد بخش هاي
مختلف و ارائه راهكار، پاسخگويي به نيازهاي تخصصي بخش هاي مختلف، تحقق
شعارهاي خود اتكايي و خودكفايي از جمله توقع هايي است كه از دانشگاه ها مي
رود.
وي ادامه داد: همچنين در امر وظيفه بخشي آموزش عالي بايد به تربيت
نيروي انساني كشور، توسعه علم و فناوري و توليد علم، محوريت اصلي در
اقتصاد دانش بنيان، رسيدن به مرجعيت علمي در جهان، قطب علمي دنياي اسلام و
جايگاه اول در منطقه توجه كنيم.
عارف افزود: مهم ترين راهبرد آموزش عالي هم اكنون در كشور نظام مند كردن آن است.
وي
ادامه داد: جايگاه شوراي علوم و شوراي عتف، بازنگري جدي در نظام مديريت
دانشگاه ها و تشكيلات موازي از جمله چالش هاي ساختاري آموزش عالي به شمار
مي رود.
عارف اظهارداشت: رشد بي رويه آموزش عالي و ضرورت توسعه مند رشد
كمي، فقدان يك نظارت و ارزيابي دقيق بر آموزش عالي، پايين بودن سطح تعامل
دانشگاه ها با دستگاه هاي اجرايي، بي توجهي به اقتصاد آموزشي، نبود انسجام
لازم در نظام آموزشي، ميزان همخواني نظام آموزش و پرورش با نظام آموزش عالي
نيز از جمله چالش هاي آموزش عالي در كشور به شمار مي روند.
وي در
ادامه با اشاره به ديپلماسي علمي گفت: نبايد نگاه امنيتي به مسائل علمي
داشته باشيم و بايد از ديپلماسي علمي بتوانيم به بهترين نحو ممكن براي خدمت
به كشور استفاده كنيم.
عارف عنوان كرد: متاسفانه تا كنون در جذب
دانشجويان خارجي آن گونه كه بايد موفق نبوده ايم و هر دانشجوي خارجي مي
تواند پس از فارغ التحصيلي به عنوان يك سفير فرهنگي جمهوري اسلامي ايران به
شمار آيد.
وي به چالش هاي پژوهشي و فناوري آموزش عالي در كشور اشاره
كرد و افزود: اكنون ايران از نظر شاخص فضاي كسب و كار در ميان 179 كشور
رتبه 130 قرار دارد و در رقابت پذيري صنعتي رتبه 67 و در شاخص جهاني نوآوري
رتبه 120 هستيم.
وي ادامه داد: در شاخص ظرفيت علوم و فناوري رتبه 51 را در بين 76 كشور داريم.
وي
با اشاره به نياز كشور به داشتن يك باور ملي گفت: ايجاد باور ملي برعهده
دانشگاهيان است و معتقدم با اتكاي قانون، وزارت علوم و حمايت همه جانبه از
قانون اجرايي شدن شوراي عتف و اولويت بخشي در امر فناوري بتوانيم مشكلاتمان
را در بخش اقتصادي كشور نيز فراهم سازيم.
ايرنا
