این گیاه پایا و علفی است که ریزوم آن ساقه های هوائی مانند برگ بهم پیچیده گاهی تا ارتفاع ۴ متر خارج می شود.
یک یا دو ساقه گل دهنده از قاعده ساقه های هوائی خارج می شود که دارای گل های کوچک برنگ سفید یا سبز روشن می باشد.
میوه هل بیضی شکل، مانند قلب و برنگ زرد یا سبز روشن بطول ۱-۲ سانتیمتر است. دانه های معطر و مطبوعی برنگ قهو ه ای مایل به قرمز در آن وجود دارد که به مصرف ادویه و خوشبو کردن غذاها می رسد.
هل از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است.
هل دارای اسانس فرار و معطری در حدود ۴% می باشد ضمنا این گیاه دارای مواد رزینی و چربی نیز است.
خواص داروئی:
۱) هل تقویت کننده قلب است
۲) بادشکن بوده و گاز معده و روده را خارج می سازد
۳) تقویت کننده بدن است
۴) ادرار آور است
۵) قاعده آور است
۶) مقوی سیستم هضم است
۷) باعث هضم غذا می شود
۸) زخم های دهان را برطرف می کند بدین منظور دم کرده هل را در دهان مزمزه کنید.
۹) خوشبو کننده دهان است
۱۰) برای تسکین گوش درد، گرد هل را در گوش بریزید
۱۱) برای برطرف کردن دل بهم خوردگی و تهوع، از دم کرده هل استفاده کنید
۱۲) اشتها آور است
۱۳) تب را پائین می آورد
۱۴) معالج سرماخوردگی است
۱۵) برای تسکین درد رماتیسم مفید است
۱۶) ترشی معده را برطرف می کند
۱۷) ضد مسمومیت است
۱۸) برای رفع بیماری های چشم مفید است
طرز استفاده:
دم کرده: مقدر ۳۰ گرم هل کوبیده را در یک لیتر آب جوش ریخته و بگذارید بمدت ۱۰ دقیقه دم بکشد سپس صاف کرده و بنوشید. هل را همچنین می توان به چایی اضافه کرد.
مضرات:
مقدار مصرف زیاد هل برای روده ها مضر است.
منبع:شفا آنلاین
