فرانک محمدینژاد چارقوییه، درباره این پروژه گفت: «در ایران دو گونه ماهی کور در غار لون لرستان وجود دارد که ماهی کور ایرانی Garra typhlops (Farashi et al.، ۲۰۱۴) از خانواده کپورسانان (Cyprinidae) و سگ ماهی غارزی Paracobitis smithi (Greenwood، ۱۹۷۶) از خانواده سگ ماهیانBalitoridae)) (Nalbant and Bianco، ۱۹۹۸)، هستند.»
به گزارش آنا، وی ماهی کور ایرانی را از گونههای اندمیک و کمیاب ایران دانست و ادامه داد: «اینگونه در لیست قرمزIUCN در جایگاه آسیب پذیر قرار دارد و دامنه پراکنش آن محدود به زیستگاه غار لون در استان لرستان، شهرستان خرم آباد است.»
محمدینژاد چارقوییه، افزود: «محدود بودن پراکنش اینگونه در منطقهای کوهستانی و دسترسی مشکل به محل، نداشتن ارزش اقتصادی، عدم شناخت کافی از این گونه و کم اهمیت بودن گونههای آبزی در موضوع حفاظت گونههای حیاتوحش از جمله عواملی هستند که باعث شدهاند در امر حفاظت و مدیریت این گونه تاکنون غفلت بسیاری روی دهد.»
وی با بیان اینکه در ایران فعالیتهای حفاظتی برای حفظ جمعیتهای حیاتوحش و زیستگاهها، هنوز بصورت سنتی و بر اجرای قوانین و مقرارت شکار و صید اتکا دارند، اظهار کرد: «حفاظت بر این اساس و بدون شناخت از زیستشناسی و بومشناسی گونهها در کنار مشکلات بسیاری که دارد موثر به نظر نمیرسد.»
محمدینژاد چارقوییه گفت: «از آنجاییکه جایگاه سیستماتیک گونه ماهی کور تاکنون با ابهامات بسیاری رو به رو بودهاست، رویکردهای نوین علم ژنتیکی نظیر DNA Barcoding میتواندبرطرف کننده بسیاری از این ابهامات باشند.»
وی تصریح کرد: «مطالعات قبلی (Hashemzadeh Segherloo et al.، ۲۰۱۲؛ Farashi et al.، ۲۰۱۴) نشان داده که اینگونه متعلق به جنسGarra است و جایگاه سیستماتیک این گونه به درستی تعیین نشده است.»
محمدینژاد چارقوییه افزود: «در این تحقیق با بررسی ژن اینترون S۷ هسته که بطور موثری برای درک روابط تکاملی بین جمعیتها و گونهها استفاده میشود، به شناسایی جایگاه سیستماتیک دو فرم مورفولوژیک همبوم گونه ماهی کور ایرانی Garra typhlops پرداخته شد.»
این دانشجو با تاکید بر این موضوع که با شناخت حاصل از زیستشناسی این گونه میتوان سنگ بستری برای مدیریت و حفاظت آن فراهم آورد، تصریح کرد: «با توجه به نتایج تحقیق و فواصل ژنتیکی معنی دار در ژنهای هسته، مشخص شد این دو فرم مرفولوژیک همبوم، به دو گونه مجزا تعلق داشته که نامهای Garra levan و G. typhlops برای این دو گونه پیشنهاد شده است.»
این پروژه به استاد راهنمایی دکتر آزیتا فراشی، استاد مشاوری دکتر محمد کابلی و با همکاری آزمایشگاه اداره کل دامپزشکی استان خراسان رضوی شهرستان مشهد، دکتر مهران قائمی و دکتر مریم ترابی انجام شده است.