درمیشیان در ادامه گفت: «مگر کسی میتواند نقش، تلاش و تاثیر امثال محمد اطبایی ، نسرین میر شب و کتایون شهابی را نادیده بگیرد؟
به کارنامه این پخش کنندهها نگاه کنید و ببینید چه تعداد موفقیت برای سینمای ایران به ارمغان آوردهاند؟ چه تعداد فیلمساز به عرصه جهانی معرفی کردهاند؟ تمامی حضورها و جایزههای معتبر سینمای ایران در حداقل پانزده سال گذشته حاصل فعالیتهای بخش خصوصی، پخش بینالمللی سینمای ایران بوده است. در هر کجای دنیا این پخشکنندهها بودند، آنها را روی سرشان میگذاشتند اما در اینجا نقش و تاثیر آنها هم انکار میشود. شما باید از نزدیک ببیند که این پخش کنندگان در چه شرایط و با چه امکانات محدودی دست به رقابت با پخش کنندگان سایر کشورها میزنند.»
کارگردان «بغض» در ادامه گفت: « مثلا امسال بیستمین سال فعالیت«مستقل های ایرانی» به مدیریت آقای اطبایی است. این که یک نفر به شکل خصوصی توانسته بیست سال با وجود همه فشارها و بدون کوچک ترین حمایتی این چنین سرپا بماند و فیلمهای مستقل سینمای ایران را پخش و عرضه کند، خود به خود قابل تقدیر است. از آن طرف میببینی چند فستیوال به بهانه این سالگرد میآیند و مرور آثار و فیلم های پخش شده توسط «مستقلهای ایرانی» می گذارند اما در این جا نه تنها برای کسی مهم نیست بلکه تلاش میشود نقش این افراد متخصص را هم نادیده بگیرند.»
کارگردان برگزیده جایزه آسیا-پاسفیک در خصوص نگاه حمایتی سایر کشورها به پخش کنندگان مطرح کرد: «در جشنوارهها و بازارهای بینالمللی همیشه میبینیم که کشورهایی که برای سینمایشان ارزش قائلند بخشهایی از فضای بازار را ضمن حفظ شان حرفهای در اختیار پخش کنندههای بخش خصوصی کشورشان قرار میدهند تا آن ها بتوانند برای سال سینمای کشورشان برنامه ریزی، رایزنی و فعالیت کنند. این کشورها برایشان سینما مهم است نه اشخاص. بحث من در اینجا اصلا بحث حمایت نیست. بحث تفاوت رویکرد است. این تفاوت رویکرد را در برخورد با خود سینماگران هم حس میکنید. »
درمیشیان در پاسخ به این سوال که گفته میشود بخش بین الملل سازمان سینمایی از فیلمهایی که در جشنوارههای رده A به نمایش درمی آید حمایت میکند به ایسنا گفت: «من اصلا نمی دانم درباره چی صحبت میکنید؟! تمام فیلم های من بدون هیچ گونه حمایت سازمان سینمایی در عرصه جهانی به نمایش در آمدهاند و این حمایت هیچ وقت وجود نداشته و اعمال نشده است. البته موسسههای دولتی از فیلمهای تحت قرارداد خود حمایت میکنند که خود داستان دیگری است.»