ماجرای خرید و فروش نوزادان به قیمتهای ناچیز که فاطمه دانشور، رئیس کمیته اجتماعی شورای شهر، آن را رسانهای کرد، در ماههای اخیر با اظهارنظرهای مختلفی مواجه شد و پای نهادهای مختلف به این ماجرا باز شد، اما صفحه تازه این غم نامه روز گذشته ورق خورد، زمانی که فرحناز رافع، رئیس سازمان داوطلبان هلال احمر، نسبت به کرایه روزانه ۱۵ هزار تومانی اطفال برای گدایی و فروش آنان به قیمت دو میلیون تومان ابراز تأسف کرد.
به گزارش خبرداغ و به نقل از ارمان: فروش نوزادان چند ماهی است که با تابوشکنی یکی از اعضای شورای شهر به رسانهها راه یافته و امکان توجه بیشتر به آن فراهم شده است. فروش نوزادان مساله تازهای نبود و تا قبل از رسانهای شدن آن هم وجود داشت، ولی رسانهای شدن این مساله حداقل فایدهای که داشت این بود که راه را برای پرداختن ویژه به آن باز کرد و پای نهادهای مختلف را به این مساله کشاند. اواسط آبان امسال، رئیس کمیته اجتماعی شورای شهر تهران با تأکید بر خرید و فروش نوزادان در اطراف برخی بیمارستانهای جنوب تهران گفت: این کودکان به دلیل بیماریهای مختلف بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ هزار تومان به فروش میرسند. فاطمه دانشور با اشاره به خرید و فروش نوزادان در جنوب تهران، اظهار داشت: متاسفانه گزارشات نشان میدهد خانمهای کارتن خواب و زنان روسپی به هنگام زایمان در برخی از بیمارستانهای جنوب و مرکز شهر مراجعه و پس از به دنیا آمدن نوزاد با دریافت ۱۰۰ تا ۲۰۰ هزار تومان بچه خود را میفروشند. او ادامه داد: با وجود تماس مکرر مددکاران بیمارستانهای مدنظر با سازمان بهزیستی، هیچ اتفاق مثبتی از سوی بهزیستی برای ورود به این موضوع و جلوگیری از فروش نوزادان انجام نمیشود. عضو شورای شهر تهران خاطرنشان کرد: نوزادانی که توسط مادران معتاد و کارتنخواب متولد میشوند توسط باندهای مختلف اعم از متکدیان خریداری میشوند که به دلیل بیماریهای بسیار این کودکان و عدم نگهداری صحیح این بچهها هم عمر زیادی ندارند. به گزارش فارس، دانشور همچنین با انتقاد از عملکرد سازمان بهزیستی در واگذاری کودکان و نوزادان به خانوادههای متقاضی، بیان داشت: سخت گیریهای این سازمان باعث به وجود آمدن خرید و فروش کودکان شده است که امیدواریم در سیاستهایشان تجدید نظر کنند، هماکنون در شهر روزانه یک کودک به فروش میرسد.
نهادهای مختلف پیگیر شدند
سخنان دانشور استارت ماجرایی را زد که پای سایر نهادها را هم یکی پس از دیگری به آن باز کرد. نخستین واکنش به این اظهارنظر از سوی نیروی انتظامی بود. یک روز بعد از اظهارنظر جنجالی دانشور در رسانه ها، حسین ساجدینیا، فرمانده انتظامی تهران، در واکنش به ادعای عضو شورای شهر تهران مبنی بر فروش نوزادان در حاشیه برخی بیمارستانهای تهران، خاطرنشان کرد: «تاکنون گزارشی از فروش کودکان و نوزادان در حاشیه بیمارستانهای پایتخت نداشتهایم، ولی پلیس آمادگی بررسی این موضوع را دارد و با هرگونه اقدام انفرادی و باندی در این خصوص بهشدت برخورد خواهیم کرد.» واکنش بعدی را معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری نشان داد. شهیندخت مولاوردی، معاون زنان و خانواده ریاست جمهوری درباره خرید و فروش نوزادان به قیمتی نازل، توسط مادران معتاد و کارتن خواب گفت: «ما غیررسمی این اخبار را شنیده بودیم و الان نیز از طرف یکی از اعضای شورای شهر این موضوع مطرح شده و ناجا هم اعلام کرده که مساله را پیگیری میکند. ما نیز پیگیر این موضوع هستیم تا در صورت صحت خبر اقدامات خود را انجام دهیم.»
رونمایی از موازیکاریها
هنوز یک هفته از این اظهارنظرها نگذشته بود که زوایای تازهای از این مساله در یک برنامه زنده تلویزیونی مطرح شد. در این برنامه فاطمه دانشور، رئیس کمیته اجتماعی شورای شهر، سختگیریهای بهزیستی در واگذاری نوزادان به خانوادهها را علت فروش نوزادان اعلام کرد و گفت: «رقمهای فروش نوزاد سالم بین چهار تا ۱۰ میلیون است.» معاون اجتماعی بهزیستی در واکنش به این حرف دانشور، سختگیریهای بهزیستی را در واگذاری نوزادان قبول نکرد و گفت: «از تعداد بچههایی که در سال پذیرش میکنیم، حدود ۸۵ درصد پدر و مادر مشخص و در اصل سرپرست غیرموثر دارند. به این راحتی نمیتوانیم اینها را واگذار کنیم. برای هر بچه که قابل واگذاری است هفت خانواده متقاضی داریم که باید اینها را از لحاظ مختلف بررسی کنیم. بخشی از این بررسیها را نیز قوه قضائیه انجام میدهد. ما مسئولیم این مسائل را داشته باشیم چون ممکن است یک بچه برود و بعد از یک سال که او را برمیگردانند خیلی آسیب دیدهباشد. باید دید چرا افراد میخواهند بچهشان را بفروشند؟ عامل اول، اعتیاد است. عوامل دیگر هم مسائل اقتصادی است. درباره این خانمها، عامل اصلی اعتیاد است که توان فکر کردن را از آنان میگیرد.» حبیبا... مسعودی فرید افزود: «آمار و اطلاعاتی درباره تعداد فروش نوزادان در استانهای مختلف به ما داده شده ولی آمار دقیق نداریم. این آمار نباید دست بهزیستی باشد. باید نیروی انتظامی و قوه قضائیه داشته باشد.» در ادامه، حسین ذبحی، معاون دادستان کل کشور به این حرف مسعودی فرید واکنش نشان داد و گفت: «درباره آمار، دستگاههای متولی که وظیفه جمعآوری کودکان خیابانی و بیسرپرست را دارند، باید مانند بهزیستی عمل کنند.» در راه حل یابی برای حل این مساله فاطمه دانشور گفت: «مهمترین و فوریترین راهکاری که میتوانیم داشته باشیم، تشکیل فوری یک کمیته برای این کودکان است. این کمیته در هر جایی که تشکیل شود، فایده ندارد. تنها باید در نهاد ریاست جمهوری تشکیل شود که قدرت دارد.» آنچه در بررسی اظهارنظرها و واکنشها به مساله فروش کودکان مبرهن بود، این بود که سردرگمیها در این مساله به حدی زیاد هستند که حتی معلوم نیست که باید آمار قطعی فروش نوزادان را از چه نهادی جویا شد. این موازیکاریها و بی متولی بودن، زمانی که از یک کار عملی و اجرایی صحبت شود به مراتب بیشتر خواهد بود و آنچه در ماههای بعد گذشت به خوبی این مساله را نشان داد، زیرا با وجودی که بیشتر از سه ماه از این اظهارنظرها میگذرد اما خرید و فروش و حتی کرایه دادن کودکان همچنان به روند سابق در جریان است و نهادهای متولی هم کار خاصی انجام نمیدهند.
کرایه و فروش نوزادان به قیمت نازل
ماجرایی که دانشور استارت رسانهای شدن آن را زد حالا ورق تازهای میخورد، درست زمانی که رئیس سازمان داوطلبان هلال احمر نسبت به کرایه روزانه ۱۵هزار تومانی اطفال برای گدایی و فروش آنان به قیمت دو میلیون تومانی ابراز تأسف کرد و به اقداماتی که برای کاهش این معضل در بین زنان کارتنخواب پیش گرفتند پرداخت. فرحناز رافع با پرداختن به موضوع زنان کارتن خواب اظهار داشت: یکی از اقدامات سازمان داوطلبان هلال احمر سر و سامان دادن زنان کارتنخواب است، کما اینکه زیاد مایل به رسانهای کردن اینگونه فعالیتهایمان نیستیم. او ادامه داد: در این رابطه با همکاری خانم فاطمه دانشور - مدیرعامل و موسس موسسه نیکوکاری مهرآفرین پناه و از اعضای شورای اسلامی شهر تهران- زنان کارتنخواب علی الخصوص در میدان هرندی شناسایی و برای آنان اتاقهای مسافرخانهها کرایه میشود. به گزارش تسنیم، رافع از وضعیت اطفالی که به دلیل اعتیاد مادرانشان صورت و اندامهای آنان نیز بهشدت سوخته است، ابراز تأسف کرد و گفت: ما در فعالیتهای حمایتی هلال احمر سعی کردیم با مشارکت و همکاری خانم دانشور اقداماتی برای پیشگیری و پوشش اسکان این زنان کارتن خواب و معتاد انجام دهیم ولی جای کار هنوز بسیار است.