یک ستاره عظیم، محل تشکیل سیاه‌چاله‌های امواج گرانشی

به گزارش خبرداغ و به نقل از  GizMag، امواج گرانشی اولین بار به عنوان بخشی از نظریه عمومی نسبیت انیشتن مطرح شد و یک مشاهده تایید شده از این پدیده منجر به گشوده شدن راه نوینی برای نظاره جهان شد. تنها 0/4 ثانیه پس از اینکه تداخل‌سنج لیزری رصدخانه موج گرانشی (LIGO) سیگنال‌های ثبت شده از امواج گرانشی را تشخیص داد، تلسکوپ فرمی یک انفجار قدرتمند اشعه گاما را به ثبت رساند که ناشی از منطقه مشابهی مانند منبع امواج بود.

کشف دوگانه‌ها دانشمندان را به نظریه‌پردازی در این‌باره واداشت؛ دو سیاه‌چاله که تصور می‌شود منبع رویداد موج گرانشی باشند در قلب یک ستاره عظیم‌الجثه تشکیل شده‌اند. اعتقادها بر این است که این ستاره بزرگ نتیجه یک ادغام بین‌ستاره‌ای اولیه باشد؛ دو جسم جداگانه با سرعت فوق‌العاده زیادی دور هم می‌چرخند تا به شکل یک ستاره فوق سریع دوار درهم آمیخته شوند.

پژوهشگران باور دارند که سرعت چرخش بالای این ستاره باعث شده هسته این غول بین‌ستاره‌ای به دو توده تقسیم شود که هر کدام موجب ایجاد یک سیاه‌چاله مستقل با فاصله‌ای تقریبا به قطر سیاره زمین شده است.

گمان می‌شود که در عرض چند ثانیه سیاه‌چاله‌ها، یکی از آنها 29 برابر جرم خورشید و دیگری 36 برابر جرم خورشید است، به هم بپیوندند و هر موقع که ستاره لفاف بیرونی به داخل سقوط کرد شروع به بلعیدن جرم خورشید ما کنند.

مرگ چشمگیر ستاره منجر به رهاسازی انفجار اشعه گاما و امواج گرانشی می‌شود. ستاره‌شناسان معتقدند در آینده انفجار اشعه‌های گامای بیشتری به همراه پدیده موج گرانشی کشف می‌شود. آنها بر این باورند که می‌توانند از این انفجارها در اندازه‌گیری دقیق فواصل کیهانی بسیار عظیم استفاده کنند درست به همان شیوه‌ای که از ابراخترها در روش «شمع استاندارد» استفاده می‌شود. شاید این اندازه‌گیری‌ها منجر به درک بهتری از انبساط جهان بیانجامد.

مترجم: هانا حیدری