آقای طارمی! در اوج سختی های مردم، کی طرف آنها بودی که حالا طلبکار شده ای؟

در روزگاری که مردم ایران روزهای ناخوشی را سپری می‌کردند،‌ تصاویری از همین آقای طارمی به همراه چند ملی‌پوش دیگر از جمله‌ جهانبخش، عزت‌اللهی و انصاری‌فرد منتشر شد که دست در گردن یکدیگر می‌خندیدند و شوخی می‌کردند؛ سه سال پیش و تصاویری که در آن مقطع بسیار هم واکنش‌برانگیز شد. در روزهایی که مردم نگران معیشت خود بودند،‌ مشخص شد که با بدنه حاکمیت رابطه دارید و به دنبال گرفتن حواله وارد کردن خودرو هستید.

همان روزهایی که فوتبال اولویت اصلی نبود،‌ شما هیچ واکنشی به قطع برق در استان‌های گرم کشور داشتید یا یادتان نبود که «بالایی»ها در حال خراب کردن فوتبال هستند. انگار از سفینه دیگری آمدید که تازه یادتان آمده فوتبال از بین رفته و مردم دیگر فوتبال را دوست ندارند! اما اشتباه می‌کنید،‌ اینکه دوست دارید حرف‌های مردم را بزنید قشنگ نیست. این مردم فوتبال را دوست دارند،‌ اما چیزی که مردم دوست ندارند فوتبالیست و ورزشکاری است که فقط به خودش و منافعش می‌اندیشد. مردم مدت‌هاست مرز خود را مشخص کرده‌اند مبنی بر اینکه نسل فعلی به‌خصوص تعدادی از بازیکنان را که همیشه طلبکار و پرمدعا هستند دوست ندارند. مردم از شما دلخور هستند و رنجیده‌اند چون انتظار نداشتند به‌راحتی خودتان را تافته جدابافته بدانید.

صحبت‌های طارمی برای به زبان آمدن خیلی دیر است. آنقدر دیر که حتی چنین جملات و اعتراض‌های نوبرانه‌ای، چندان هم مورد توجه آنها قرار نگرفت. شما به همان بالاها وصل باشید چون اعتبارتان را از آنها می‌گیرید نه از مردم. بعد از باخت و آن همه حاشیه، حداقل باید عذرخواهی می‌کردید نه اینکه یکی از خودتان بیاید و بگوید دوست ندارم پنالتی بزنم، یا خود طارمی که می‌گوید من پنالتی‌هایم را زده‌ام؛ یعنی حتی در میان جملات درست و تامل‌برانگیز هم حرف نادرست و نامربوط می‌زنید. گرچه هم‌تیمی شما می‌نویسد که بیشتر مردم از مغزشان استفاده نمی‌کنند اما ممکن است خیلی از آنها حتی بازی با ازبکستان را هم ندیده باشند. اگر چنین اتفاقی افتاده باشد،‌ خودش نشانه‌ مهمی است.