هاشمی‌نسب: پروین و یک نفر دیگر را نمی‌بخشم/پرسپولیسی‌ها به مادرم لگد زدند، انتقام گرفتم

هیچوقت این دو نفر را نمی‌بخشم

مهدی در مورد بحث جدایی‌اش از پرسپولیس گفت: «من بعد از این ماجرا (توهین‌های پرسپولیسی‌ها) از کسی کینه‌ای به دل نگرفتم، ولی فقط 2 نفر را نمی‌بخشم. یکی از آن‌ها، همان آقایی بود که در دفترش می‌نشست و با صورتش رفتارهایی داشت. یکی از این دو نفر علی پروین بود اما نام شخص دیگر را نمی‌آورم. این را برای آخرین‌بار می‌گویم. قراردادم با پرسپولیس تمام شد و فقط از استقلال پیشنهاد داشتم. در جلسه با پرسپولیس گفتم نصف پیشنهاد استقلال را به من بدهید تا بمانم، ولی یک آقایی گفت من ۱۰ تا هاشمی‌نسب می‌سازم و آقای دیگر گفت ما از این پول‌ها نداریم. من هم گفتم خداحافظ. برای گل زدن مقابل پرسپولیس 40 شب، نماز شب خواندم و می‌دانستم می‌‎زنم. من همیشه به خاطر زندگی‌ام می‌گویم که یک با دعای مادرم و بعد با لطف خدا همیشه من سربلند هستم».  

به خاطر مادرم گفتم از همه هواداران پیروزی انتقام می‌گیرم!

هاشمی‌نسب در این گفت‌وگو بارها دوست داشت اسم تیم رقیب را پیروزی بگوید. با این وجود چند باری هم از پرسپولیس استفاده کرد. او در ادامه حرف‌هایش گفت: «بعد از این انتقال دیگر نتوانستم با مادرم برای خرید بیرون بروم ولی تا قبل از آن هر زمان با او خرید می‌کردم، از هواداران پرسپولیس کسانی بودند که به کمکش می‌آمدند. بعد از رفتن به استقلال، به مادرم گفتم با این شرایط نمی‌توانم همراهی‌ات کنم و مادر من تنها به بازار رفت. آن روز مادرم را در بازار با لگد زدند. همان‌جا قول دادم تر و خشک را با هم بسوزانم. برای من یک هوادار پیروزی با هزار هوادار این تیم از آن روز هیچ فرقی ندارد».

پروین یک بار نیامد که هواداران را ساکت کند

هاشمی‌نسب در مورد بازی پیشکسوتان پرسپولیس و میلان گفت: «یکی از دوستان نزدیک آقای پروین برای بازی پیشکسوتان پرسپولیس با آث میلان با من تماس گرفت و گفت که آقایان اصرار دارند تو بیایی و من هم مخالفت کردم اما بالاخره رفتم. من رفتم و علی آقا از من استقبال کردند و آنجا یکی از دوستان ایشان گفت که علی آقا فقط جلوی پای 3 نفر بلند شد، نفر اول ناصر محمدخانی، نفر دوم مجتبی محرمی و نفر سوم، شما. برای تمرین آماده شدیم و ایشان هم به من گفت که بازی ملی است و شرایط مقداری فرق دارد اما در جریان همان تمرین، هواداران پرسپولیس من را هو کردند اما یک بار، نرفتند که دست بلند کنند تا آن‌ها ساکت شوند». 

از جواد دلخور هستم اما دلیلی ندارد آن را بیان کنم

هاشمی‌نسب در پایان حرف‌هایش گفت: «تمام دوران فوتبالم، با تمام گل‌هایی که زدم یک طرف، این یک فصلی که روی نیمکت استقلال نشستم یک طرف، جایی نشستم که پورحیدری نشسته بود، نمی‌دانم لیاقتش رو داشتم یا نه. من از خانواده استقلال نیستم، من هوادار استقلالم و هرگز آرزوی شکست استقلال رو نمی‌کنم اما کسانی در همین مدت بودند که به دنبال سهم خودشان هستند.

من در بحث‌های فنی هیچوقت دخالت نداشتم اما باید بگویم که در طی این مدت هم مدیریت مقصر بودند و هم جواد. در بازی با همان نساجی، این را بگویم که جواد هیچوقت خودش هم نتیجه را چک نمی‌کرد و کاری با نتیجه تیم‌ رقیب نداشت اما نمی‌دانم چی‌شد که خودش آمد رختکن و نتیجه بازی حریف را گفت که واقعا نمی‌دانم چرا این کار را کرد. من خودم به تیم هم گفتم، اگر پارسال سوم هم می‌‎شدند اندازه تیم قهرمان برای من اعتبار دارند. آن‌ها مانند یک قهرمان بودند».