| |
جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳ - ۰۲:۵۲
بروزرسانی ۱ روز پیش
به گزارش خبرداغ به نقل از خبرآنلاین؛ دونالد ترامپ در طول دوران ریاست‌جمهوری خود در سال‌های ۲۰۱۶-۲۰۲۰ از مهار فزاینده چین حمایت کرد. لفاظی‌های ضدچینی ترامپ با اقداماتی محدودکننده علیه پکن همراه شد. در واقع اقدام علیه پکن هم توسط قوه مجریه و هم توسط کنگره انجام شد. در دوران ریاست‌جمهوری جو بایدن، سیاست ضدچین معتدل‌تر شد اما دامنه آن همچنان گسترش یافت.
ماهیت کلی این روابط به‌رغم هشدارهای گاه و بیگاه واشنگتن در مورد موضوعاتی مانند حقوق بشر و دریای چین جنوبی، تا حد زیادی مثبت باقی مانده است. چین ضمن حفظ حاکمیت خود و ممانعت از نفوذ آمریکا در فرآیندهای سیاسی داخلی خود، در مدل آمریکایی جهانی‌سازی ادغام شده است.
این رویکرد در دوران ترامپ در دو سطح دکترین و سیاست عملی تغییر کرد. در دکترین جدید، بر چین به‌عنوان یک رژیم استبدادی تمرکز شد که برای آمریکا چالش‌های اقتصادی و فناوری ایجاد می‌کرد. این شامل نگرانی در مورد پروژه‌های چین در خارج از این کشور و نیز پیشرفت‌های چین در عرصه فن‌آوری بود.
ترامپ در طول مبارزات انتخاباتی خود در سال ۲۰۲۰ از چین به عنوان سپر بلا و مقصر در تدوین سیاست خارجی خود استفاده کرد. او در انتخابات شکست خورد و پیروزی جو بایدن تا حدودی از شدت این رویکرد کاست.
قوانین مربوط به منطقه خودمختار سین‌کیانگ و هنگ‌کنگ راه به جایی نبرد. عرضه نیمه‌هادی به غول‌های مخابراتی چین همچنان ممنوع است. ممنوعیت تیک‌تاک در نهایت در یک قانون فدرال گنجانده و توسط رئیس‌جمهور امضا شد. مقامات آمریکایی از زمان شروع عملیات نظامی مسکو در اوکراین در سال ۲۰۲۲ از تحریم‌های ثانویه علیه شرکت‌های چینی که با روسیه همکاری می‌کنند، به طور فعال استفاده کرده‌اند.
به عبارت دیگر، اگرچه دولت بایدن در لفاظی‌های ضد چین بسیار محدودتر بود، لیکن، ساختار فشار تحریم‌ها علیه چین را تغییر نداد و مشکلاتی که تحریم‌ها را به وجود آورد حل نشد. در نهایت، ترامپ و هریس هر دو در صورت پیروزی در انتخابات پیش رو، مسیر مهار چین را ادامه خواهند داد.
با این حال، عملکرد ترامپ تهاجمی‌تر و قاطعانه‌تر خواهد بود. کاملاً محتمل است که با افزایش مؤلفه ایدئولوژیک در مهار چین («آمریکای دموکراتیک» در مقابل «چین استبدادی»)، با گسترش محدودیت‌های مربوط به فن‌آوری، تحریم‌های تجاری علیه افراد و شرکت‌های چینی و بازگشت به جنگ تجاری روبه‌رو شویم.
با این حال، به نظر می‌رسد نه واشنگتن و نه پکن برای شکستن سیستم وابستگی متقابل موجود آماده نیستند. روابط آمریکا و چین به احتمال زیاد در چهار سال آینده شاهد یک دوره رقابت کنترل‌شده خواهد بود.پیروزی ترامپ کنترل را دشوارتر خواهد کرد، اما ادامه رقابت در دو سوی اقیانوس آرام از بین نخواهد رفت.
