| |
پنجشنبه ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۸:۲۹
بروزرسانی ۲۰ ساعت پیش
گروه اندیشه: «تا امروز آن چیزی که برکشور حاکم بوده، اختلافات بین برادران بوده است. این اختلافات خانمان سوز امکان فرصت سازی را به ما نمی دهد. من بیش ۲۰ سال در این زمینه کار کرده ام... اصلاح طلبان فرزندان ایران، برخاسته از انقلاب و وفادار به انقلاب هستند. و نظام جمهوری اسلامی با ۲۵۰ هزار شهید، آن چنان درخت تنومندی شده، که می تواند همه فرزندانش را به زیر سایه خودش ببرد و آنان را از میوه های خود بهره مند بکند. آن چیزی که در تاریخ باعث شده ایرانی که همواره در معرض هجوم بیگانگان بوده، برپای بایستدو تمدن سازی بکند، الگوی سیاست ورزی و اندیشه ورزی بوده است. یا ما از تاریخ یا درس می گیریم و آینده ای نو می سازیم، یا اسیر تاریخ می شویم و آینده را ویران می کنیم.» این ها بخشی از سخنان دکتر احمد میدری در دفاع از برنامه های خود برای کسب رای اعتماد از نمایندگان مجلس، برای وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در مجلس شورا اسلامی مطرح کرد.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، میدری «با گرامی داشت یاد همه شهیدان وطن به ویژه شهید قاسم سلیمانی» و گام برداشتن در راه امانتی که از خود به جای گذاشتند «مشارکت گسترده ملت بزرگ ایران در انتخابات را» «رقم زدن نقطه عطفی برای ایران » بیان کرد.
ابعاد اندیشگی، ضرورت و نحوه شکل گیری وزارت کار در دنیا
این استاد دانشگاه «با توجه به سوالاتی که در مجلس مطرح شد گفت: «در هفته گذشته در کمیسیون های مختلف حاضر شدم، و از همه نمایندگانی که با صبر و حوصله به تحلیل مسایل پرداختند، سپاسگزارم. در آن جا نه مساله اصلی و نه کارآمدی اینجانب و برنامه ها، بلکه بحث مجلس ششم، و مسایل مرتبط با مجلس ششم، مطرح بود.»
میدری در ادامه «ابتدا در باره جایگاه وزارت کار در دنیا و در باره یکی از وظایف اصلی وزارت کار که وفاق ملی یعنی برنامه جناب آقای پزشکیان است » صحبت کرد و گفت:« وزارت کار در ابتدای قرن بیستم به وجود آمد تا مبارزات سیاسی را تبدیل به مذاکرات اقتصادی بکند. اندیشه های مارکسیستی، همه نظام سرمایه داری را، مورد تهدید قرار داده بود. اندیشمندانی که دنبال اصلاح و نه دگرگونی نظام سیاسی بودند، راه حل را در تغییر نگرش ها دیدند که چگونه می توان کارگرانی که از شرایط صنعتی شدن ناراضی هستند، و به خیابان ها ریختند، آن ها را جزیی از نظام سیاسی بسازند؟ از پرتو همین اندیشه بود که سوسیال دمکراسی جایگزین مارکسیسم شد و نظام سرمایه داری را نجات داد.»
او افزود: «اقتصاددان بزرگی به نام ژوزف شومپتر که کتابش به ۶۰ زبان ترجمه شده، می گوید که نظام سرمایه داری، از نظر ایشان، بهترین نظام است، اما اندیشه های مارکسیستی، موجب شده که این نظام به خطر بیفتد. و ما تا نتوانیم بدیلی برای این اندیشه ایجاد بکنیم با سیاستی که دولت آمریکا در عصر مک کارتیسم انتخاب کرده، نمی توانیم ثبات را به جامعه برگردانیم.»
منازعه میان تحول خواهان و کشتار یکدیگر از مشروطه تا کنون
این استاد دانشگاه سپس به « به عنوان کسی که بیشتر پژوهشگر بوده و در دانشگاه کار کرده» گفت: « همواره این سوال برایم مطرح بود که چگونه می توانیم ثبات سیاسی را در ایران حاکم ، و منازعات سیاسی را تبدیل به وفاق ملی بکنیم؟ در ایران از انقلاب مشروطه تا کنون، آن چیزی که بر کشور حاکم بوده، منازعات، نه بین دشمنان و دوستان، بلکه بین تحول خواهان بوده است. در انقلاب مشروطه شیخ فضل الله نوری، آیت الله بهبهانی، ستارخان، به دست چه کسانی کشته شدند؟ نه به دست دشمنان مشروطه بلکه به دست خود مشروطه خواهان کشته شدند.»
این نامزد رای اعتماد برای وزارت تعاون در مجلس گفت: «امروز سالروز کودتای ۲۸ مرداد است، کودتا زمانی رخ داد، که همه کشورها در کسب استقلال و ملی کردن منابع خود موفق بودند، اما چرا ایران نتوانست منابع خود را ملی کند و ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ تبدیل به داغی بر دل ایرانیان شد؟ به دلیل این که نمی توانستیم با یکدیگر وفاق و توافق بکنیم. دهه ۶۰ ، ۷۰ و ۸۰ را به یاد بیاوریم. و تا امروز آن چیزی که برکشور حاکم بوده، اختلافات بین برادران بوده است. این اختلافات خانمان سوز امکان فرصت سازی را به ما نمی دهد. من بیش از ۲۰ سال در این زمینه کار کرده ام. دوستان نکاتی را فرمودند، من در کمیسیون فرهنگی ابتدا ۴۰ دقیقه در این باره صحبت کردم که چرا این وضعیت برما گذشته و چه باید بکنیم؟ نتیجه آن چیزی که ما و گروهی از اصلاح طلبان به آن رسیدیم و کماکان در حال گفت و گوهای درونی هستیم این است؛ من براین باورم که اصلاح طلبان فرزندان ایران، برخاسته از انقلاب و وفادار به انقلاب هستند. و نظام جمهوری اسلامی با ۲۵۰ هزار شهید، آن چنان درخت تنومندی شده، که می تواند همه فرزندانش را به زیر سایه خودش ببرد و آنان را از میوه های خود بهره مند بکند.»
تمدن سازی؛ سیاست ورزی و اندیشه ورزی ایرانیان با الگوی صفویه
میدری در ادامه با تاکید بر این که «سیاست ما نباید حذف باشد. ما با اقدامات سیاسی نمی توانیم وفاق ملی ایجاد بکنیم. وفاق ملی باید در عرصه اندیشه صورت بگیرد.» گفت: « به همین علت است که مقام معظم رهبری به الگوی ایرانی اسلامی پیشرفت و جهاد تبیین تاکید فرمودند. به اعتراف داخلی و خارجی، مساله اصلی ایران، عدم وفاق است. آن چیزی که من به عنوان یک پژوهشگر، به آن رسیده ام، این است که ما از انقلاب مشروطه تا کنون به دلیل اندیشه های غلط، نتوانستیم به وفاق ملی دست پیدا کنیم. اما این اندیشه تنها متعلق به یک طرف نبوده است. آن چیزی که در تاریخ باعث شده ایرانی که همواره در معرض هجوم بیگانگان بوده، برپای بایستدو تمدن سازی بکند، الگوی سیاست ورزی و اندیشه ورزی بوده است.»
او سپس با اشاره به علت این که در « عصر صفویه، قادر شدیم تمدنی نو بسازیم» گفت: «زیرا به سنت های تاریخی ایران برگشتیم. سنت‌های تاریخی ایران به ما می‌گوید که باید جامعه و حکومت در کنار هم بتوانند دولت کارآمد و جامعه قوی بسازند. این اصل بعد از انقلاب مشروطه فراموش شد و پس از آن تاکنون جامعه روشنفکری دولت‌ستیز شد و با نقدهای مخرب به جای نقد سازنده کشور را در معرض تهدید خارجی قرار داد و در مقابل دکترین حکمرانی دولت هم همواره محدودسازی نهادهای مدنی در ایران بوده است. از انقلاب مشروطه تاکنون کاری که کرده ایم این است: جامعه روشنفکری دولت ستیز شد، و یا با نقد بی موقع به دولت آسیب زد، و بهانه مداخله خارجی را فراهم کرد. همچنان که این موضوع در انقلاب مشروطه، در ۲۸ مرداد و پس از انقلاب مشاهده شده است.»
میدری در ادامه گفت: «از آن طرف دولت ما به عنوان یک دکترین حکمرانی، دنبال محدود سازی نهادهای مدنی در جامعه است. تا زمانی که نظم طلبان در ایران خواهان محدود سازی نهادهای مدنی هستند، در انتخابات و پدیده های مختلف سیاسی، غافلگیر می شوند. چرا ما در هر انتخابات ریاست جمهوری نظیر ۷۶، ۸۴، ۹۲ و امروز، ناگهان غافلگیر می شویم. زیرا احزاب سیاسی وجود ندارند، و ایران فاقد نهادهای مدنی گسترده است. تحقق این امر چگونه امکانپذیر است؟»
این استاد دانشگاه با اشاره به این که به «اصلاح طلبان، مصداق توانمند سازی جامعه و کارآمدسازی حکومت را الگوی صفویه که یک الگوی جهانی برای سایر کشورها از جمله کشورهای پردرآمد است، پیشنهاد» کرده است گفت: «در آن زمان، نهادها مدنی، از روحانیت شیعه، اصناف، ارامنه، هنرمندان، شعرا، همه در کنار دولت رشد کردند. و من سوالم این است که ما چگونه می توانیم دوباره، زیر سایه نظام قرار بگیریم؟ با این روش (اجرای الگوی صفویه) می توانیم. این بحث را بیش از ۱۰ سال است که در جهاد دانشگاهی مرکزی، تحت عنوان توانمندسازی حکومت و جامعه مطرح کردم. به همین دلیل همان طور که گفتم اصلا در کمیسیون ها صحبت تازه ای نکردم. تماما، حرف هایی است که من از ۱۰ سال قبل در روزنامه ها و میزگردهای مختلف مطرح کرده ام. و از شما استدعا دارم که با این نگاه به مسایل، عنایت بفرمایید.»
سخنان میدری، وزیر پیشنهادی تعاون، کار و رفاه اجتماعی دولت چهاردهم در مجلس - ایرنا
پروژه فکری بزرگ در وزارت کار؛ از تاریخ درس می گیریم و آینده ای نو می سازیم، یا ...
میدری در این بخش از سخنان خود به ماهیت پروژه فکری خود اشاره کرد. او گفت: «آقای پزشکیان آمده تا دوره جدیدی را با یکدیگر آغاز بکنیم. یا ما از تاریخ یا درس می گیریم و آینده ای نو می سازیم، یا اسیر تاریخ می شویم و آینده را ویران می کنیم. امروز ما می توانیم کنار یکدیگر یک دوره جدید را آغاز بکنیم. در این دوره بر سر مسایلی که با یکدیگر اختلاف داریم، نه در تریبون مجلس و نشریات، بلکه در میز مذاکره، با یکدیگر گفت و گو خواهیم کرد. ما بر سر اهدافی که نظام تایید کرده و مقام معظم رهبری بر آن ها مهر تایید زده، می توانیم اختلاف داشته باشیم، در شیوه ها نمی توانیم یکسان عمل کنیم، بنده نمی توانم مانند برخی از دوستان بشوم، متفاوت هستیم. اما این تفاوت، قدرت نظام جمهوری اسلامی است. از این طریق ما می توانیم بیشترین پایگاه اجتماعی را برای نظام سیاسی ایران، خلق بکنیم.این پروژه فکری من بوده و هست. بنده چه در دولت باشم، سرباز نظام خواهم بود. و چه در دانشگاه باشم، بر اساس سنت اندیشه ورزی که دارای قله های رفیع مثل شیخ اجل سعدی، و امام محمد غزالی است، خودم را در کنار نظام می دانم، و تلاش می کنم شکاف های میان نظام سیاسی و مردم را کاهش بدهم. این رسالتی است که ما با یادگیری از اندیشمندان بزرگ ایرانی، باید دوباره به یاد بیاوریم. از این طریق است که ما می توانیم نهادهای علمی را در کنار حکومت نگاه بداریم.»
این استاد دانشگاه، خلاف عرف رایج که حوزه عملی و کاری را غیر اندیشگی می داند در ادامه پروژه فکری خود گفت: «این ها اموری هستند که در وزارت کار که نیز به اندیشه مربوط می شود و من به عنوان یک دانشگاهی بخشی از این مطالعات را انجام داده ام، پی گیری خواهم کرد و در باره وزارت کار همانطور که خدمت شما عرض کردم وظیفه ام تبدیل مبارزات و جنجال های سیاسی، به مذاکرات اقتصادی است. وقتی که گروه های اقتصادی یاد بگیرند از طریق سه جانبه گرایی، با نظام، در نظام اجرایی مشارکت پیدا بکنند، آن زمان زندگی جمعی و چگونگی گفت و گوی مدنی با یکدیگر و با حکومت را خواهند آموخت. تا زمانی که جامعه منفرد است، تشکل ها محدود هستند، کارگران و کارفرمایان به صورت سه جانبه مشارکت ندارند، ما نمی توانیم کنش جمعی را یاد بگیریم.»
او افزود: «به قول یکی از اقتصاددانان برجسته، توسعه زمانی امکانپذیر است، که انسان ها یاد بگیرند که منافع فردی شان را چگونه نه در کنش های فردی، بلکه در کنش های جمعی، حداکثر بکنند. ما با ایجاد تشکل های مدنی که بتوانند ملاحظات امنیتی را رعایت بکنند، زندگی جمعی متفاوتی خواهیم داشت. این یکی از وظایف اصلی وزارت کار است که چگونه تشکل های کارگری، کارفرمایی، صنفی، و حرفه ای را تقویت بکند، تا کنش های سیاسی تبدیل به کنش های اقتصادی بشود. »
میدری در ادامه با اشاره به این که «کنش های اقتصادی، مطالبات محدود و کنترل شونده دارند، در صورتی که کنش سیاسی همواره تحولات بزرگ در جامعه ایجاد می کند. از این رو این تحولات بزرگ غیرقابل مدیریت هستند» گفت: « بنابراین من آن چیزی که به عنوان وظیفه ذاتی وزارت کار در همه کشورها به آن اعتقاد دارم، در فصل ششم قانون کار صراحتا ذکر شده است. برنامه دوم آقای پزشکیان که آرمان انقلاب، فرمان مقام معظم رهبری، و از آرمان های بشری و الهی است، عدالت اجتماعی است. »
این استاد دانشگاه با تاکید بر این که «ما دروزارت کار مسئولیم که صدا و مدعی العموم فقرا باشیم » گفت: « اما سوال این است که چرا وزارت تعاون تا کنون نتوانسته وظایف مهم خودش را به جای بیاورد. هرچند که فکر می کنم کارکردهای بسیار مهمی هم تا کنون داشته است. به علت این که وزارت تعاون ، کار و رفاه اجتماعی، بیش از ۵۰۵ شرکت دارد. وزارتخانه ای که می خواهد در انتصاب هیات مدیره و مدیران عامل ۵۵۰ شرکت نقش ایفا بکند، از کارهای اصلی وزارتخانه که سیاستگذاری است، بازمی ماند. عدم مدیریت صحیح بنگاه ها، که ناخواسته به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی تحمیل شد، یکی از معضلات اساسی اقتصاد ایران است.»
اصلاح الگوهای مدیریت بنگاه ها؛ همکاری دولت و مجلس برای صنعتی سازی کشور
میدری به عنوان یک اقتصاددان و با کوله باری از تجربه در معاونت وزارت تعاون در دولت روحانی، به ظرفیت مهم همکاری با مجلس در صنعتی سازی کشور اشاره کرد و گفت: «این وزارتخانه سهم اساسی در سیمان، دارو، پتروشیمی، فولاد و معدن دارد. ما با مدیریت ناصحیح این بنگاه ها نه تنها موتورهای اقتصادی ایران را تخریب یا کند کردیم، بلکه هر فسادی که در این شرکت ها، منتشر می شود به سرمایه های اجتماعی آسیب می زند و یغماگر روحیه ملی ایرانیان است. چه باید کرد؟ خوشبختانه نمایندگان محترم مجلس در برنامه هفتم توسعه در ماده ۵ گفته اند این وزارتخانه دو سال فرصت دارد که سهام مدیریتی این بنگاه ها را واگذار بکند تا با حفظ مالکیت، بخشی از سهام مدیریت را واگذار و از کارآمدسازی بخش خصوصی استفاده کند. الگویی که در ۱۳۴۰ منجر به صنعتی شدن ایران شد. و ما باید به آن متعهد باشیم.»
او افزود: «در ماده ۲۶، برنامه حکم کرده، چیزی که همه نمایندگان محترم از آن ناراضی بودند، که افرادی بدون صلاحیت، به انتصاب مدیریت شرکت و اعضای هیات مدیره بپردازند. در این ماده شما حکم کردید که ما سه ماه فرصت داریم با همکاری وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، وزارت اقتصاد، سازمان اداری و استخدامی، و سازمان برنامه، شرایط صلاحیت برای مناصب مذکور را بنویسیم. من متعهد به اجرای این ماده هستم؛ اجرای آن می تواند تحول بزرگی در اقتصاد ایران ایجاد بکند و می توانیم با همکاری با یکدیگر این ماده را اجرا بکنیم. در صورت اجرای این ماده هست که وزارت تعاون از یک متصدی بنگاه دار تبدیل به یک سیاستگذار تعاون، کار و رفاه تبدیل خواهد شد.»
توسعه منطقه ای و برابری همه کشور؛ تهران منابع را می بلعد
این استاد دانشگاه سپس به توزیع نابرابر منابع با توجه به مرکز محوری برنامه ها اشاره کرد و گفت: «نکته بعد که دغدغه همه شما عزیزان بود، و من در برنامه ای که تقدیم کرده بودم کمتر به آن پرداختم، توسعه منطقه ای است. نابرابری برخی اوقات، موجب کارآمدی و برخی مواقع موجب ناکارآمدی می شود. به عبارت دیگر دو دسته تلاش برای برابری داریم: توسعه منطقه ای و کاهش نابرابری میان استان های کشور، اقدامی است که باعث می شود، کارآمدی در اقتصاد ایران افزایش پیدا بکند. امروز نابرابری بین شهرها، و تهران موجب مشکلات عدیده برای تهران، و کل ایران شده است. سرانه شهرداری تهران در سال های مختلف، ۶ برابر شهرهایی مثل اصفهان و مشهد است. به محض این که کسی پایش را به تهران می گذارد، ۱۰ برابر آبادان، و ۶ برابر اصفهان از یارانه های شهرداری، بهره مند می شود. براساس گزارش های مختلفی که مرکز پژوهش های مجلس نوشته است، ۵۵ درصد وام های ایران، در استان تهران توزیع می شود. تمرکز اداری، تمرکز سیاسی، تمرکز مالی، چیزی که از ابتدای دولت مدرن تا امروز در ایران حاکم بوده، بلای جان ایران شده است. »
او افزود: «گرانی مسکن، آلودگی، ترافیک، به خاطر تمرکز بیش از اندازه، به وجود آمده است. شما نمایندگان محترم، از طریق فراکسیون های منطقه ای مانند فراکسیون زاگرس نشینان (شرق، جنوب، شمال) تلاش می کنید برای این نابرابری فکری بکنید. این وظیفه قوه مجریه بوده که تاکنون بر زمین مانده است. در کنار برنامه ۵ ساله، هیچگاه برنامه های آمایش سرزمین داده نشد. هیچگاه برنامه شهری داده نشد. من در گفت و گویی که با همکارانم در سازمان برنامه و بودجه داشتم، چون می خواستم اینجا به دوستان قول بدهم، سوال کردم آیا ما می توانیم که برنامه شهری، و منطقه ای آمایش سرزمین در دولت جدید داشته باشیم، پاسخ مثبت است. ما باید از این طریق و از ظرفیت های فراکسیون های مختلف استفاده بکنیم، و برنامه های منطقه ای و شهری داشته باشیم.»
عدم اجرای دستور رهبری؛ می توانیم فقرا در هر سیاستی مهار کنیم
این استاد دانشگاه با تاکید بر این که هیچ دولتی سه وظیفه اصلی اش یعنی امنیت، آموزش و بهداشت را نباید به دیگر نهادها واگذار کند گفت: «نکته بعد این است که این وزارتخانه که مدعی العموم فقرا است، معتقد است که برابری در آموزش و برابری در سلامت عین کارآمدی است. ما اشتباه بزرگ مرتکب شدیم که امروز آموزش و پرورش ما، از آمریکا خصوصی تر است. امروز در بخش درمان، متاسفانه پرداخت از جیب مردم به بالای ۶۰ درصد رسیده است. دولت ها در کشورهای دیگر سه وظیفه دارند که به دیگری واگذار نمی کند: امنیت، آموزش، و بهداشت. در این سه مساله اصلی، دولت‌ها در اروپا و سایر کشورهایی که کاملا اقتصاد بازار را پذیرفته اند، برابری در این امور را محقق کرده اند. ما در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، مسئولیم. و از شما می خواهم که استقبال بکنید که این مدعی العموم فقرا را به رسمیت بشناسیم.»
او در ادامه با اشاره به یکی از فرامین رهبری که تاکنون جنبه اجرایی به خود نگرفته است، گفت: «ما موظفیم که بر اساس قانون ساختار، و آیین نامه های اجرایی آن، در نیمه اول هر سال، گزارش های مربوط به فقر مردم ایران از نظر درآمد، از نظر آموزش، از نظر بهداشت، از نظر دسترسی به نظام بانکی، و سایر زیرساخت های فیزیکی را تهیه و به دولت بدهیم. ما موظفیم به دستگاه ها بگوییم که شما دارید فقر را افزایش یا کاهش می دهید. مقام معظم رهبری در شهریور ۱۴۰۰ فرمودند که باید هر طرحی و سیاستی، پیوست عدالت داشته باشد. تا آن جا که من می دانم، تا کنون یک پیوست عدالت برای هیچکدام از طرح و لوایح، تهیه نشده است. ما بیرون از دولت خودمان را موظف می دانستیم که روش هایش را به دست بیاوریم، با دوستان مختلف مکاتبه کردیم، که اگر این امر اجرا بشود، ما می توانیم فقر را به صورت لحظه ای و در هر سیاستی کنترل و مهار بکنیم. و اجازه ندهیم که با سیاست های غلط به فقر و نابرابری دامن بزنیم.»
گام های بزرگ دولت با همکاری بخش خصوصی چیستند؟
این استاد اقتصاد دانشگاه در ادامه با اشاره به این که معتقد است «با همکاری دولت و بخش خصوصی ما می توانیم گام های بزرگی را برداریم.» با اشاره به یک نمونه عملی که بیانگر آن است ما از این وضعیت با چه سرعتی و چگونه می توانیم عبور کنیم گفت: «از قبل از انقلاب تا سال ۱۳۹۲ توزیع کالاهای کوپنی یا سبدکالا توسط دولت، خریداری، انبارداری، حمل و نقل و در بین فروشگاه ها توزیع می شد. هنگامی که دولت دکتر روحانی می خواستند سبد کالا توزیع کنند ما به عنوان معاونت رفاه گفتیم که این سیاست غلط است. وزارت بازرگانی به همان سبک سنتی این کار را انجام داد، صف های طولانی تشکیل شد، و دو نفر از هموطنانمان فوت کردند. بر اساس نظریه ای که ما از قبل نوشته بودیم، این کار به ما واگذار شد. ما تنها ظرف مدت چهار ماه، موفق شدیم اقدامی که برای بیش از شاید ۶۰ سال، به صورت دولتی، و ناکارآمد، و احتمالا با فساد، صورت می گرفت، این موضوع را در کلیه فروشگاه ها، و با کمک بانک مرکزی، و شبکه های الکترونیکی بخش خصوصی به ثمر برسانیم که خوشبختانه دولت شهید رئیسی نیز همان راه را ادامه داد، و شما امروز شاهد این موضوع هستید.»
میدری در ادامه افزود: «ما برای احکام بسیار خوبی که شما در برنامه توسعه نوشته اید، می توانیم و باید با همکاری دستگاه های مختلف اجرایی، و بخش خصوصی، آموزش فنی و حرفه ای کشور و تعاونی ها را گسترش بدهیم. توسعه کسب و کارها، اشتغال خانگی زنان سرپرست خانوار و سایر اموری که این جا تکلیف شده، اجرای آن ها می تواند تحولات بزرگی را ایجاد کند. پایگاه رفاه ایرانیان، که دولت شهید رئیسی نیز آن را ادامه داده است، به معنای ریل گذاری هستند که در یک دولت انجام می شود و دولت بعد که معمولا می خواهند کارهای دولت قبلی را انکار بکنند، این راه را همچنان ادامه دادند. پایگاه رفاه ایرانیان جناب حاجی دلگیانی درست فرمودند مشکلاتی دارد، اما نظام های اطلاعاتی و آماری، همواره باید بهبود پیدا بکنند که در این راه ما نیز باید آن را بهبود ببخشیم.»
پیرشدن جمعیت از مسایل اصلی ایران؛ آیا ارزیابی از سیاست های اثربخش داریم؟
این استاد دانشگاه در ادامه با توجه به سوالات نمایندگان، «در مورد سیاست های کلی جمعیت» گفت: «باید بگویم که ما در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، سالمندی و پیرشدن جمعیت را یکی از مسایل اصلی ایران می دانیم. من خود را موظف می دانم که بر اساس قانون جهانی جمعیت، برنامه هفتم توسعه، اقدامات لازم را انجام بدهم، و همراه شما از سازمان برنامه بخواهیم که بودجه های لازم را در این باره تامین کنند. به همین جهت به دوستانی که این دغدغه ها را ذکر کردند، من این نکته را مطرح کردم، که آیا ما اطلاع داریم که کدامیک از سیاست های جوانی جمعیت موثرتر بوده تا با توجه به محدودیت های مالی بر آن سیاست اثربخش‌تر، تاکید بکنیم؟ ارزیابی سیاست ها امری است که من از همه شما و از جناب دکتر قالیباف درخواست می کنم در مرکز پژوهش های مجلس و دستگاه های دولتی حتما انجام بدهیم. چون ما با انبوهی از قوانین و مقرراتی روبه رو هستیم که از میزان اثربخشی آن ها مطلع نیستیم.»
میدری «سیاست های کلی تامین اجتماعی مصوب مقام معظم رهبری» را « گام بزرگی برای تحول در نظام رفاهی کشور» دانست «که باید بتوانیم آن ها را به اجرا دربیاوریم» او گفت : «با توجه به این که دوستان هم سوال کردند، اجرا این سیاست ها را از تعهدات خودم می دانم. در مورد نکاتی که جناب دکتر گودرزی فرمودند، شوک جمعیتی و افزایش آن را به عنوان یک اقتصاد دان در دهه ۶۰ بدون آن که بار ارزشی داشته باشد تحلیل کردم، دوستان آموزش و پرورش، آقای کاظمی و دیگر متخصصان اقتصاد آموزش و پرورش می دانند که بچه هایی که متولد شدند یک مرتبه به دوره ابتدایی رسیدند، ما درواقع مدرسه ابتدایی نداشتیم. و با مشکلات عدیده این را تامین کردیم و از افتخارات است که ما جمعیت ۶ میلیونی دانش آموزی را توانستیم به ۱۳ میلیون در ۱۰ سال افزایش بدهیم. این از افتخارات ما است.»
برنامه ۲۰۳۰
میدری در ادامه با توجه به این نمایندگان در ارتباط با «کتاب ۲۰۳۰» با توانمندسازی در وزارت تعاون سوال کرده بودند، گفت: « دوستان عزیز کتابی هست تحت عنوان توانمند سازی فقرا، که ۱۰۰۰ نفر در تدوین این کتاب مشارکت کرده اند، تمام تجارب جهانی را جمع آوری کرده و گفته اند که روش های مبارزه با فقر چیست؟ این موضوع هیچ ربطی به ۲۰۳۰ ندارد. دوستان دیروز مطرح کردند، به آنان عرض کردم که اساسا برای وزارت تعاون، ارتباطی با سند ۲۰۳۰ نداشتم. وزارت امور خارجه و سازمان محیط زیست در ارتباط بوده اند، از ما هم اطلاعاتی گرفتند که این اطلاعات هیچگاه برای خارج از کشور ارسال نشد، اطلاعاتی هم که بنده دادم، دسترسی به فاضلاب، دسترسی به آب آشامیدنی بوده است.»
او سپس به نکات مطرح از سوی حاج دلیگانی دیگر نماینده مجلس اشاره کرد و گفت: « نکاتی را که جناب آقای، حاجی دلیگانی عزیز فرمودند، در مورد مسایلی که در برنامه هست، دوستان توجه بکنند، احکامی مجلس محترم وقت نوشته است، همان طور که بخشی از آن را عرض کردم، آن ها را ما در برنامه ای که تقدیم کردم، مبنی بر این که مساله چیست، راهبرد چیست و در احکام برنامه به چه شکل آمده، خدمتتان آوردم، و مرکز پژوهش های مجلس آن را به عنوان یکی از برنامه های برتر دستگاه های دولتی ذکر کرده است.»
اجرای قانون همسان سازی حقوق و قانون حمایت از معلولان
میدری در ادامه تاکید کرد: « همسان سازی حقوق در زمانی که من معاونت رفاه بودم، مورد تصویب قرار گرفت. آیین نامه قانون حمایت از معلولان را در معاونت رفاه تدوین کردم، و شاید این قانون، از معدود قوانینی است که آیین نامه اش را با همکاری انجمن های معلولان جمع و تدوین کردیم و آن ها را برای تصویب هرچه سریعتر، نزد معاون اول در دولت می بردیم. بنابراین قوانین مربوط به معلولان ، همسان سازی حقوق بازنشستگان، همگی قانون هستند و باید به سمت اجرای آن ها حرکت کنیم. اما نکته این است که بیش از ۲۷۰ آیین نامه باید به تصویب دولت برسد، این درحالی است که دولت هنوز مستقر نشده است.»
او در پایان سخنانش گفت: «اختلافات گذشته، هرچه بوده، چنان که جناب دکتر پزشکیان فرمودند، بر گذشته ها صلوات بفرستیم، نه به خاطر من یا دکتر ظفرقندی، بلکه همانطور که عرض کردم، گذشته باید عبرت آینده باشد. اختلافات گذشته، اختلافات درون یک خانه بوده، وما باید بتوانیم ان شاالله با توانمندی هایی که نظام سیاسی ایران به دست آورده، و همچنین پختگی هایی که جریان های سیاسی به وجود آورده اند، دورانی از وفاق ملی را رقم بزنیم.»
