| |
پنجشنبه ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۲۱:۳۴
بروزرسانی ۲۳ ساعت پیش
پریسا ساسانی: تشکیل شورای عالی سینما با هدف ارتباط مستقیم رئیس جمهور برای در جریان قرار گرفتن مسائل کلان سینما، راه اندازی سازمان سینمایی، دایر کردن معاونت قرآنی در وزارت ارشاد، تبدیل کردن جشنواره رضوی به بنیاد بین المللی، توقیف فیلم های سینمایی از «رستاخیز» احمدرضا درویش، «خانه پدری» کیانوش عیاری تا «آشغال های دوست داشتنی» محسن امیر یوسفی، حمایت همه جانبه در تولید و اکران فیلم «قلاده های طلا» ابوالقاسم طالبی، بحران کمبود کاغذ، درج اخبار با موضوع ممیزی اشعار حافظ، مولانا و سعدی و تکذیب چندین بار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت دهم؛ از جمله بحران های ایجاد شده در دوره مدیریت سید محمد حسینی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت دهم بوده است.
به گزارش خبرداغ به نقل از خبرآنلاین؛ شورای عالی سینما همزمان با حضور جواد شمقدری به عنوان معاون سینمایی و بر اساس ارتباط او با محمود احمدی نژاد رئیس جمهور وقت شکل گرفت و شمقدری در مراسم معارفه خود بدون اینکه سید محمد حسینی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در جریان باشد، موجودیت این شورا را اعلام کرد. این شورا در مجلس شورای اسلامی و حتی در هیات دولت هم تصویب نشد و در پی آن تبعات قانونی نیز نداشت. هرچند جلساتی با حضور رئیس جمهور برگزار می شد اما برنامه، اختیار و قدرتی که در ذات باید می داشت را نداشت. از طرف دیگر این شورا باید می توانست کارهای کارشناسی انجام دهد اما این اتفاق نیافتاد.
تبدیل معاونت سینمایی به سازمان سینمایی در دل وزارت ارشاد از جمله اقدام هایی بود که در دوران تصدی مدیریت سید محمد حسینی صورت پذیرفت. این سازمان که با هدف وفاق و هم اندیشی با حکم وزیر فرهنگ ارشاد اسلامی راه اندازی شد از ابتدا محل سوال بود که آیا اساسا سازمانی با نام سینما می تواند ذیل یک وزارت تشکیل شود یا خیر؟ البته که بدون پاسخ به این سئوال فعالیت این سازمان در دوره های یازدهم، دوازدهم و سیزدهم ادامه پیدا کرده است. اما این سئوال همچنان باقی است که آیا هدف وفاق و هم اندیشی که اساس تشکیل این سازمان بود در دولت های مختلف به انجام رسید و خروجی این هم اندیشی چه بوده است؟
به هر ترتیب سازمان سینمایی در تاریخ ۱۸ بهمن سال ۱۳۹۰ همزمان با سی امین جشنواره فیلم فجر اعلام موجودیت کرد.
داستان توقیف فیلم های سینمایی که از دوران وزارت صفارهرندی آغاز شده بود در دوران مدیریت سید محمد حسینی با توجیه اختلاف بین فیلمنامه هنگام دریافت پروانه ساخت تا دریافت پروانه نمایش ادامه داشت.
یکی از مهمترین فیلم های سینمایی که در دوران تصدی حسینی بر وزارت ارشاد علی رغم تلاش های کارگردان، تهیه کننده و تیم روابط عمومی این فیلم برای اکران به ثمر ننشست؛ فیلم سینمایی «رستاخیز» به کارگردانی احمدرضا درویش بود که با صرف هزینه تولید ۱۱ میلیارد و سالها فیلمبرداری عاقبت به نمایش در نیامد. مشکل اصلی این فیلم نشان دادن چهره حضرت عباس (ع) برای نخسین بار در سینما بود که با مخالفت علما مواجه شد و قرار شد با اصلاحاتی اکران شود اما کارگردان و تهیه کننده نپذیرفتند.
در ادامه فیلم هایی چون «گزارش یک جشن» به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا، «خرس» ساخته خسرو معصومی، «صدسال به این سالها» ساخته سامان مقدم،«خانه پدری» ساخته کیانوش عیاری «مهمونی کامی» به کارگردانی علی احمدزاده، «آشغالهای دوست داشتنی» ساخته محسن امیریوسفی،«پریناز» به کارگردانی بهرام بهرامیان،«سپید و سیاه» به کارگردانی قاسم جعفری، «بی خود و بی جهت» ساخته عبدالرضا کاهانی، «زندگی خصوصی» به کارگردانی محمدحسین فرحبخش، «من مادر هستم» ساخته فریدون جیرانی از جمله آثاری بودند که در دوران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی توقیف شدند و رنگ پرده را ندیدند.
یکی از فیلم هایی که در کوران توقیف و پایین کشیده شدن از پرده سینما، شانس حمایت چند منظوره در تولید و اکران را داشت «قلاده های طلا» به کارگردانی ابوالقاسم طالبی بود و یکی از بزرگترین شانس های این فیلم نمایش آن در سی و امین جشنواره فیلم فجر به دبیری محمد خزاعی بود که از قضا تهیه کننده این اثر سینمایی نیز بود.
کمبود کاغذ از بحران های دولت دهم در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود که این موضوع بارها از سوی رهبر انقلاب مورد گلایه و توصیه قرار گرفته بود و محمد حسینی وزیر وقت ارشاد رفع این نقیصه را از وظایف وزارت ارشاد می دانست. از همین رو با توجه به دیر بازده بودن راه اندازی کارخانه کاغذسازی، از نهادها و دستگاه ها خواست که کاغذ وارد کنند تا اجالتا رفع بحران شود و این موضوع را بارها در هیات دولت مطرح کرد در همین راستا نهادهای مختلف از جمله ستاد اجرایی فرمان امام وارد میدان شد تا واردات را سرعت بخشیدند.
ممیزی کتاب ها در این دوران توسط ممیزان وزارت ارشاد ادامه داشت و کار به جایی رسید که اشعار شاعران کلاسیک همچون مولانا، سعدی، حافظ و دیگران نیز از تیغ سانسور در امان نبودند هرچند این موضوع را روابط عمومی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بارها تکذیب کرد، اما روند سانسور آثار ادبی به قوت خود باقی بود.
