سخنان رئیس جمهور جدید در مراسم تحلیف، از جنبه‌های مختلف، بازتاب یافت و به سرخط خبرها در ایران و جهان تبدیل شد. از این میان، یک مسئله بیش از سایر جوانب ماجرا در ذهن نگارنده پررنگ شده که از نظر می‌گذرانید.
سخنان رئیس جمهور جدید در مراسم تحلیف، از جنبه‌های مختلف، بازتاب یافت و به سرخط خبرها در ایران و جهان تبدیل شد. از این میان، یک مسئله بیش از سایر جوانب ماجرا در ذهن نگارنده پررنگ شده که از نظر می‌گذرانید.
چند روز پیش، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در کنگره آمریکا نطقی سراسر دروغ ایراد کرد که در برخی لحظات، وقاحت را از حد گذراند. از باب نمونه نتانیاهو در آن نطق ننگین که سند جنایت میزبان و مهمان جلسه است، نقل می‌کند که از وزیر جنگ پرسیدم در رفح چند تروریست را گرفتی و او پاسخ داد دقیقا ۱۲۰۳ نفر. پرسیدم چند بی‌گناه آسیب ديدند و او پاسخ داد عملا هیچ! این در حالی است که تا این لحظه، حدود ۴۰ هزار شهید و ۱۰۰ هزار مجروح، حاصل چند ماه عملیات قصاب غزه است که تقریبا ثلث آن‌ها کودکند. عجیب‌تر آن که در اغلب بخش‌های نطق نتانیاهو و از جمله پس از بیان همین دروغ آشکار، نمایندگان کنگره ایستاده برایش دست زدند.
من نمی‌دانم هنوز در غزه اثری از ابزارهای ارتباطی و اینترنت مانده یا نه، ولی می‌توانم تصور کنم که اگر چند جوان فلسطینی در جمع خود بر روی صفحه تلفن همراه، فیلم و تصاویر دروغ‌های نتانیاهو و تأییدات مکرر زمامداران آمریکا را دیده باشند، چه حالی پیدا کرده‌اند. شاید با خود گفته باشند که ما دیگر فراموش شده‌ایم. مردم عادی سرشان به زندگی و مسابقات المپیک و مسائل خودشان گرم است و رسانه‌ها و متنفذین دنیا هم، به جای قربانی، قاتل را تشویق می‌کنند.
نطق پزشکیان در مراسم تحلیف، دقیقا در نقطه مقابل این تحریف آشکار ایستاد. اگر در غزه، اینترنتی باشد که خبر نطق نتانیاهو از طریقش مخابره شود، خبر نطق رئیس‌جمهور ما
در مجلس شورای اسلامی هم به دست مردم غزه رسیده است. خصوصا آن که این نطق
۱۸ دقیقه‌ای، در حضور مقامات بیش از۸۰ کشور و اصحاب رسانه‌های بین‌المللی ایراد شد و برد بین‌المللی پیدا کرد.
پزشکیان بخش قابل توجهی از فرصت کوتاه خود را به فلسطین و جریان مقاومت اختصاص داد و پاسخ روشنی هم به اقدام کنگره آمریکا داد.
جالب آن که پزشکیان چند بار مورد تشویق حضار قرار گرفت و برخی سران جبهه مقاومت هم به نشانه تأیید سخنانش، ایستاده او را تشویق کردند. آن‌ها پس از نطق هم رئیس‌جمهور را در آغوش گرفتند و به نشانه دلگرمی از مواضع محکمش، دستش را به گرمی فشردند.شاید آن جوان فلسطینی در جمع دوستان خود پس از دیدن قسمت‌هایی از نطق تحلیف پزشکیان، لبخند زده باشد. شاید این طور فکر کرده باشد که در یکی از کشورهای قدرتمند دنیا، رئیس‌جمهور منتخب، بخش قابل توجهی از سخنان روز ادای سوگند خود را به مظلومیت ما اختصاص داده و صدای جوانان فلسطینی شده است. اصل ماجرا همین است. دیپلماسی عمومی پزشکیان از دقایق اول رياست جمهوری او آغاز شد و ان‌شاءالله ادامه پیدا خواهد کرد.نویسنده: محسن پیرهادی
