به گزارش خبرداغ به نقل از خبرآنلاین؛ محمدباقر قالیباف، کاندیدای چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در دومین برنامه تبلیغاتی اش، امشب به برنامه «گفتگوی ویژه» آمد.
وی اظهارات را با سوالی درباره برنامه هفتم توسعه آغاز کرد و گفت: برنامه ششم توسعه در دو سال فعالیت دولت سیزدهم تمدید شد و زمان بررسی تنظیم لایحه برنامه هفتم هماهنگی خوبی بین مجلس یازدهم و دولت سیزدهم برقرار بود و تلاش کردیم کاستیهای گذشته را نداشته باشد.
وی گفت: برنامه هفتم ویژگی های منحصر به فردی دارد؛ یکی از سیاستهای مهم در آن توجه به خانواده و خانوارها و توجه به مسائل اقتصادی به صورت سیستمی بوده است. مخاطب برنامه هفتم توسعه خانواده است.
اهم اظهارات قالیباف را بخوانید؛
*موضوع گرانی فشار زیادی به سطوح مختلف آورده که ریشه در کسری بودجه، ناترازی های پولی و بانکی دارد و این برنامه در راستای این موارد تنظیم شده است.
*ما با نگاهی مسئلهمحور به برنامه هفتم توسعه کشور نگاه کردیم، برخی هرچه آرزو دارند در برنامه مینویسند ما در برنامۀ هفتم توسعه بهجای آرزومحوری، مسئلهمحوری را مبنای کار قرار دادیم. ما قانونی نوشتیم که قابلیت اجرا داشته باشد.
*{ درباره تمایز برنامه هفتم توسعه با دیگر برنامهها}: به جز مسئلهمحوری، به این توجه کردیم که قانون روشن و مشخص باشد و قابلیت اجرایی داشته باشد، همچنین برنامه اجرا شود که ما با دولت سیزدهم در رفت و برگشتها همراه بودیم. با دو سالی که برنامه ششم تمدید شد، ابتدای این برنامه، آغاز دولت و مجلس جدید است که این سند همزمان اجرا میشود و بودجه سال ۱۴۰۳، با توجه به برنامه هفتم تنظیم شد.
*وقتی ما قانون را مینویسیم باید به دو موضوع دقت کنیم؛ یک قانون مشخص و دقیق باشد و دو قانون قابلیت اجرایی داشته باشد.
*رشد اقتصادی و توجه به سرمایهگذاری، سیاستهای ارزی، سیاستهای پولی و بانکی اشتغال از نکات مهم برنامه هفتم توسعه بود.
*برنامههای توسعه دیگر ۳۰ درصد و کمتر از ۳۰ درصد اجرا شدند ولی ما توجه کردیم که برنامه هفتم قابل اجرا و کنترل پذیر باشد. نهادی هم شامل معاون اول رئیسجمهور و جمعی از نمایندگان مجلس، نظارت میکنند و برگشتپذیر و خودتنظیمگر است تا ایرادات در بودجه سال تجدیدنظر شود.
*در دهه ۹۰ نقدینگی ۲۶ برابر شد اما رشد اقتصادی کمتر از یک درصد بود و دولت معتقد بود اصلا برنامه توسعه نباید در مجلس تصویب و بررسی شود.
*من با برنامه هفتم توسعه زندگی کردم، قریب به ۱۲۰ ساعت در صحن مجلس و در صدها جلسه بررسی شده است.
*یکی از دلایلی که من احساس کردم که باید برای ریاستجمهوری بیایم اجرای برنامۀ هفتم توسعه بود. من با این برنامه زندگی کردهام. هر دولتی سرکار بیاید باید این برنامه را اجرا کند. یکی از نگرانیهای من اجرای درست این برنامه بود.
*بودجه و برنامه توسعه برای دولت نیست، برای زندگی مردم است پس باید تغییری در زندگی و معیشت مردم و رشد و توسعه کشور ایجاد کند. خانوادهها باید طبق آن برنامهریزی کنند و اگر مردم به ما اعتماد کردند، گام به گام و با قدرت، برنامه هفتم توسعه را اجرایی خواهیم کرد و پایان برنامه، ثبات اقتصادی خواهیم داشت.
*باید برای رشد اقتصادی به بهرهوری و سرمایهگذاری توجه کرد. بهرهوری مهمتر است، چون در آن فرصتهایی برای سرمایهگذاری داریم و در قانون ۱۱۱ برنامه بر بهرهوری متمرکز است، باید رویکردهای علمی و مدیریتی در این باره داشته باشیم.
*نقش ملی و استانی را هم مشخص کردیم، مزیتهای نسبی و تمرکززدایی را تعیین کردیم و اختیارات را به استانها بیشتر اختصاص دادیم و بین ماهای تولیگری و تصدیگری تفکیک دادیم.
**بین کارهای تولی گری و تصدی گری در برنامه هفتم توسعه تفاوت قائل شدیم. در برخی از کشورها که رشد ۹ درصدی داشتند در طول یک دهه، ۴.۵ درصد از این رشد را از طریق بهره وری به دست آوردند که ما هم باید به بهره وری توجه کنیم. انگیزش نیروها در بخش دولتی و رفتار و فرهنگ کاری بسیار اهمیت دارد. در بسیاری بخشهای دولتی دو شهروند کار میکنند که تحصیلات و تخصص بیشتری دارد اما دریافتی کمتر دارد و امنیت شغلی هم ندارد، فرد دیگری که رسمی شده آنطور انگیزه ندارد که ما برای این موضوع چارهاندیشی کردیم.
* نکته مهم در بهره وری، نحوه مدیریت و مداخلات دولت در این بخش است؛ سهم دولت در ایرانخودرو ۷ درصد است اما ۱۰۰ درصد در قیمتگذاری و تصمیمسازیها دخالت میکند و باید رانت و هزینه آنجا را دهد. حتی هیئتمدیره و مدیرعامل عوض میکند. بخش خصوصی، تولیدکننده، دولت و مردم هم از وضعیت ناراضی هستند.
*درست جایی که دولت باید مداخله کند، در بخش انفال است. نزدیک به ۵۰ درصد انرژی کشور قبل از اینکه وارد چرخه مصرف شود، هدر میرود، بخشی در نیروگاهها هدر میرود، بخشی در گازهای مشعل میسوزد، بخشی از قاچاق میشود. این مشکل در دیگر بخشها هم وجود دارد. این مشکل دقیقاً در حوزه معدن و پتروشیمی هم وجود دارد.
*وقتی حرف از بهرهوری میزنیم، بخشی چابکی دولت است، بخشی اصلاح این روندهاست. قبلا سهم دولت از معادن ۶ و ۷ همت بوده، ولی الان حدود ۴۰ همت درحالی که همین مقدار سوبسیت به آنها داده میشود.
*باید از فرصتهای کشور به خوبی استفاده کنیم. ما قانون جهش تولید مسکن، قانون اخذ مالیات از خانههای خالی و قانون ساماندهی اجاره بهای مسکن را تصویب کردیم و باید بهره وری در حوزه مسکن مدنظر باشد.
*سهم قابل توجی از هزینه مسکن برای زمین است، سازمان مسکن اکنون یک میلیون هکتار زمین در اختیار دارد، کل مسکن مهر ۹ هزار هکتار زمین در اختیار داشته است. اگر حجمی از این زمینها وارد چرخه شود و در اختیار مردم قرار گیرد قیمت هم به ثبات میرسد.
*{برنامه برای تحقق قانون برنامه هفتم توسعه درباره رسیدن مردم به مسکن در ۷.۵ سال}: اگر یک کارگر همه درآمدش را برای مسکن بگذارد. حدود ۱۴ سال طول میکشد، پس باید از زمینها استفاده درست کرد، از همین یکمیلیون هکتار زمین و پیشبینی کردیم حداقل ۱۵ درصد در صنعتی شدن هم رشد پیدا کنیم که میتواند در حوزه مسکن کمک کند.
*اگر کارمند ما همه درآمدش را برای مسکن بگذارد باید ۷/۵ سال بعد بتواند مسکن تهیه کند که این شاخص در کشور ۱۳ سال است. مسکن را باید ارزان تر تهیه کنیم.
*یکی از موضوعات جدی اصلاح نظام بانکی است، ما درمجلس قانون جدید بانک مرکزی را پس از ۵۰ سال تغییر دادیم و اکنون حاکم شده است. موضوع ناترازی بانکها و خسارت دیدن مردم ناشی از همین ناترازی بانکهاست. اما بانک مرکزی الان اختیار دارد. از سویی نرخ کریدور بهره را تعیین خواهیم کرد.
*من در زمان شهرداری یک جلسه هم به جلسه دولت نرفتم(سه دولت)، اما با اهرمکردن منابع توانستیم بودجه پروژهها را تامین کنیم.
*نباید قیمتها را دستوری کنیم، نباید سود بالای ۳۰ درصد تعیین شود اما تولیدکننده ۱۰ درصد هم سود نکند. پس این چرخه ایراد دارد.
*من اگر توفیق خدمت در دولت پیدا کنم، ثبات اقتصادی را برقرار خواهم کرد و پاسخگوی روند پیشرفت برنامه هفتم در هر فصل خواهم بود.
*در حوزه مالیات تلاش میکنیم سامانهمحور کنیم و به جد اجرای کار را دنبال میکنیم که بیش از یک دهه عقب افتاده است. از سویی فرار مالیاتی زیادی هم داریم.
*آنهایی که بدون زحمت و با رابطه و رانت فعالیت میکنند در این حوزه کنترل میشوند تا به تولیدکنندگان فشار نیاید.
*ثبات در قیمتها و نرخ ارز در برنامه هفتم مورد توجه قرار دادیم تا قدرت خرید خانوار حفظ شود و آنها که حداقل حقوق (۱۲ میلیون تومان) دارند، در طول اجرای برنامه، با افزایش تورم، این افراد هم بالا بیایند چون در غیر این صورت به زیر خط فقر میروند.
*نرخ ارز هرچقدر بیشتر شود و پول ملی ما کاهش یابد، هرکس سعی میکند ارز و طلا بخرد تا ارزشش را از دست ندهد که همین کار بازار را دچار مشکل میکند. همچنین این ارز از کشور خارج میشود و مالیات باید اینجا باشد تا ارزش پول ملی حفظ شود و با کنترل تورم این کار انجام میشود.