| |
پنجشنبه ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۲۳:۵۳
بروزرسانی ۱ روز پیش
به گزارش خبرداغ به نقل از خبرآنلاین، خرس‌های گریزلی پستانداران سرسختی هستند که می‌توانند برخی از موجودات نسبتاً بزرگ را از بین ببرند. ویژگی منحصربه‌فرد این شکارچیان وحشی، فرصت‌طلبی‌شان است. بسیاری از حیوانات روی زمین در مبارزه با خرس گریزلی مغلوب می‌شوند. در سوی دیگر میدان نیز Titanoboa cerrejonensis قرار دارد، بزرگ‌ترین ماری که کره زمین به خود دیده است.
بزرگ‌ترین تفاوت میان خرس گریزلی و تایتانوبوآ را می‌توان در مورفولوژی، اندازه و روش حمله آن‌ها پیدا کرد. تایتانوبوآ یک مار منقبض‌کننده بسیار بزرگ با وزن بیش از هزار کیلوگرم و طول ۱۵ متر بود که از زیر خط آب و در لبه آب برای شکار کمین می‌کرد. در همین حال، خرس‌های گریزلی پستانداران بزرگ چهارپایی هستند که می‌توانند تا ۵۵۰ کیلوگرم وزن و تا ۳ متر طول داشته باشند. آن‌ها با استفاده از دندان‌ها، چنگال‌ها و قدرت بدنی که دارند به شکارهایی که در حین کاوش در محیط خود پیدا می‌کنند، با شرارت حمله می‌کنند.
تفاوت‌های این دو حیوان بسیار قابل‌توجه است و تأثیر زیادی بر روند مبارزه خواهد گذاشت؛ بااین‌حال آنچه گفته شد تنها مؤلفه‌های تأثیرگذار در این نبرد نیستند. برخی از تأثیرگذارترین مؤلفه‌های این مبارزه را می‌توان در اندازه، سرعت و روش‌های حمله یافت.
تایتانوبوآ بزرگ‌تر از هر خرس گریزلی است که تا به امروز دیده شده است. بزرگ‌ترین خرس گریزلی که تابه‌حال پیدا شده، حدود ۵۴۴ کیلوگرم وزن داشته است. این خرس‌ها معمولاً حدود یک متر قد دارند، اما قد آن‌ها می‌تواند تا سه متر رشد کند. دراین‌بین تایتانوبوآ بیش از هزار کیلوگرم وزن داشت و تا ۱۵ متر قد می‌کشید. این خزنده طویل و سنگین بود و حتی می‌توانست به قطر یک متر برسد. جمجمه آن‌ها حدود ۴۰ سانتی‌متر طول داشته و درنتیجه اندازه این مار در مبارزه با خرس‌گریزلی یک مزیت برای آن محسوب میشود.
نقطه‌ضعف هر مار بسیار بزرگی آن است که وزن و اندازه کلی‌اش بر تحرک آن تأثیر می‌گذارد. در خشکی، تایتانوبوآ احتمالاً بسیار کند بود؛ به همین دلیل، بیشتر در آب یا در نزدیکی آن می‌ماند، جایی که بر اساس تخمین‌ها آناکونداهای بزرگ می‌توانستند بین ۸ تا ۱۶ کیلومتر در ساعت شنا کنند.
خرس‌های گریزلی هم بزرگ‌جثه‌اند اما در خشکی نیز بسیار سریعند. پاهای جلویی قدرتمندشان به این پستانداران اجازه می‌دهد تا زمانی که در حال شکار طعمه هستند با سرعت ۴۸ تا ۵۶ کیلومتر بر ساعت بدوند. آن‌ها می‌توانند به‌خوبی شنا کنند و در آب به سرعت ۴ تا ۹ کیلومتر در ساعت برسند.
مار غول‌پیکر در محیط اطرافش به‌سختی قابل‌تشخیص بود و این ویژگی از آن محافظت زیادی می‌کرد. آن‌ها در آب‌های باتلاقی یا در پوشش گیاهی پنهان می‌شدند. بدن ضخیم آن‌ها نیز می‌توانست ضربات زیادی را تحمل کند. خرس‌های گریزلی نیز برای امن ماندن به اندازه خود متکی بوده و هستند. بدن آن‌ها با لایه‌های خز، پوست و چربی محافظت میشود که گاهی اوقات می‌تواند تا چندین سانتی‌متر ضخامت داشته باشد. همچنین، خرس‌های گریزلی نمایش تهدیدآمیز ترسناکی دارند که باعث میشود اکثر موجودات از مقابلشان فرار کنند. درنهایت، گریزلی‌ها به اندازه کافی سریع هستند تا از بسیاری از انواع خطرات دور شوند.
خرس‌های گریزلی قدرت تهاجمی بالایی دارند. آن‌ها فقط از دندان‌ها یا پنجه‌های خود استفاده نمی‌کنند، بلکه ذره‌ای از قدرت عظیم خود را برای کوبیدن، بریدن، گاز گرفتن، تکان دادن و چرخاندن طعمه خود به اطراف استفاده می‌کنند تا شکار، جان بدهد.
در مقابل، تایتانوبوآ شکارچی تک‌ترفندی بود. آن‌ها حیوانات را نیش می‌زنند، شکار را ثابت نگه می‌داشتند، بدن‌شان را دور شکار می‌پیچیدند و باعث از کار افتادن سیستم گردش خون‌شان می‌شدند.
بزرگ‌ترین مار کره زمین، شکارچی کمین‌گری بود. تایتانوبوآ احتمالاً در لبه آب منتظر طعمه می‌نشسته و سپس آن را شکار می‌کرده است. خرس گریزلی بیشتر فرصت‌طلب است و هرچند بیشتر مواد گیاهی را می‌خورد، اما از شکار نمی‌ترسند.
بزرگ‌ترین مار کره زمین احتمالاً در مبارزه با خرس گریزلی در نزدیکی آب پیروز می‌شد، اما در مبارزه روی خشکی شکست می‌خورد. اگر مبارزه با کمین از آب شروع شود، خرس احتمالاً تسلیم قدرت منقبض‌کننده تایتانوبوآ خواهد شد و این مورد به‌ویژه اگر مار خرس را وارد آب می‌کرد، حتمی بود.
اگر مبارزه در خشکی شروع می‌شد، خرس گریزلی مزایای زیادی در برابر این مار داشت. خرس‌های گریزلی سریع‌تر و باهوش‌تر از تایتانوبوآ هستند و فوق‌العاده قدرتمندند. بااین‌حال، شک و تردیدهایی وجود دارد که آیا خرس گریزلی می‌تواند آسیب کافی به چنین موجود فوق‌العاده بزرگ و ضخیمی وارد کند، آن‌هم بدون اینکه در این فرآیند کشته شود.
در خشکی، تایتانوبوآ احتمالاً سعی می‌کند به سمت آب فرار کند. گریزلی سریع است، اما احتمالاً متوجه میشود که حمله به قسمت میانی ضخیم مار کارساز نیست. بااین‌حال، اگر گریزلی بتواند به سر مار حمله کند، می‌تواند برنده شود. ضربات قوی و گاز گرفتن جمجمه با آن آرواره سهمگین می‌تواند آسیب قابل‌توجهی به بزرگ‌ترین مار وارد کند.
تصمیم‌گیری در مورد این نبرد بسیار دشوار است؛ به احتمال زیاد تایتانوبوآ در آب و خرس گریزلی در خشکی پیروز خواهند شد.
منبع: AZANIMALS
