| |
جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳ - ۰۸:۴۲
بروزرسانی ۱ روز پیش
به گزارش خبرداغ به نقل از خبرآنلاین، دو شب پیش، دانشگاه امام صادق(ع) تهران، در اطلاعیه ای از کاظم صدیقی به عنوان سخنران مراسم شب قدر این دانشگاه نام برد و چون، اعتراضات بالا گرفت، در اطلاعیه جدیدش نام او را حذف کرد.
آنگونه که عصرایران روایت کرده، بنابراین تا بدین جای کار می دانیم که صدیقی بر خلاف سال های گذشته در دانشگاه امام صادق(ع) سخنرانی نخواهد کرد ولی نمی دانیم جای دیگری، مثلاً در حوزه خودش منبر می رود یا نه؟
از آنجا که در هفته های اخیر، وی به شدت درگیر افشاگری باغ ازگل شده، احتمالاً برای سخنرانی احتمالی اش، نتوانسته است، مطالعه ای داشته باشد و از این رو، خطاب به وی پیشنهاد می کنیم که اگر این شب ها منبر رفت، درباره موضوعات زیر سخن بگوید:
شب قدر، شبی است که فرشتگان بر زمین نازل می شوند "تنزل المکلائکه و الروح" ؛ پس مناسبت دارد در این شب عزیز درباره فرشتگان صحبت کنید و مردم را به رعایت حال آنها دعوت کنید. مثلاً بگویید که رسول گرامی اسلام (ص) فرموده اند: شکستن شاخه درختان، همانند شکستن بال فرشتگان است.
به مردم بگویید که پیامبرمان، آنقدر به حفظ درختان تاکید داشتند که به سپاهان خود دستور می دادند که وقتی وارد زمین های دشمن شدند، درختان شان را قطع نکنند.
یعنی حتی برای درختان دشمن نیز حرمت قائل بودند چه رسد به درختان شهری که مردم خودشان در آن زندگی می کردند.
برای گوشزد کردن اهمیت درخت و پوشش گیاهی حتی می توانید آیه ۲۰۵ سوره بقره را هم برایشان قرائت کنید: "اِذا تَوَلّی سَعی فِی الاَرضِ لِیُفسِدَ فیها وَ یُهلِکَ الحَرثَ و النَّسل" .
و در توضیح آیه شریفه به سخنان آیت الله خامنه ای استناد کنید: «لجوج‌ترین، خبیث‌ترین، سرسخت‌ترین دشمنان که خصوصیّاتی برایش ذکر می شود؛ یکی از خصوصیّات این است که حرث و نسل را از بین می برد، یعنی تولید گیاهی را و تولید انسانی را نابود می کند و از بین می برد.»
و تفسیر آن را از تفسیر نور حجه الاسلام محسن قرائتی برای مردم بخوانید:
"اگر نا اهل به قدرت رسید به خاطر توفان هوس های درونی و ناآگاهی‌ها و فشارهای بیرونی، همه چیز جامعه را فدای خود می‌کند. به گفته‌ی المیزان؛ تاریخ گواه آن است که چه مسلمان نمایانی به نام اسلام و تظاهر به ایمان، بر مردم حاکم شده و حَرث و نَسل را نابود ساختند."
آقای صدیقی!
شب های قدر، شب های بزرگداشت بزرگمرد بی چون و چرای عدالت و حراست از بیت المال است.
جا دارد به یاد مومنان بیندازید که مولایمان حضرت علی (ع) به حدی نسبت به بیت المال وسواس داشت، که وقتی شب هنگام درگیر کارهای حکومتی بود و برادرش نزد او آمد تا کار شخصی اش را با خلیفه مسلمانان در میان بگذارد، علی(ع) شمع بیت المال را خاموش کرد تا مبادا به اندازه درنگی، شمع بیت المال، به گفت و گوی برادرانه آنها نور بیفشاند.
شمع بیت المال - اثر ماندگار حسن روح الامین
حتما بگویید که آن امام، در عین رافتی که برای مردم داشت، نسبت به کارگزاران نظام، بسیار سختگیر بود و کوچک ترین دست درازی آنها به اموال عمومی را بر نمی تابید.
مثلا می توانید به ماجرای «علیّ بن هرمه» مسئول بازار اهواز اشاره کنید که مرتکب خیانت در اموال بازاریان شده بود.
امام نگفتند که صلاح نیست او را محاکمه کنیم چرا که منسوب ومنصوب حکومت است بلکه نامه ای به رفاعة بن شدّاد که قاضی اهواز بود نوشت و از او خواست به فوریت حکم برکناری ابن هرمه را به وی ابلاغ کند، زندانی اش سازد و درباره خلافی که کرده جار بزند و او را در بازار بگرداند تا اگر کسی شکایتی از این "خائن" دارد، بدون واهمه بیان کند.
علی (ع) خود قاضی را هم تهدید کرد که اگر با قاطعیت برخورد نکند، با خودش برخورد خواهد شد.
توضیح دهید در نظام اسلامی، برخورد مومنانه با کارگزار فاسد، برخورد قاطع و بی مماشات با او و نیز بی حیثیت کردن اوست.
آقای رجبی صدیقی!
درباره لزوم پاسخگویی مسوولان در نظام اسلامی هم به نامه حضرت علی(ع) به مالک اشتر اشاره کنید که نوشتند:
«وَإن ظَنَّتِ الرَّعِیَّةُ بکَ حَیفا فَأصحِرْ لَهُم بعُذْرِکَ وَاعدِلْ عنکَ ظُنُونَهُم بِإصحارِکَ؛
و اگر مردم بر تو گمان ستم بردند، عذر خویش را آشکارا و شفاف با آنان در میان نه و بدگمانیشان را از خویش بگردان.»
و توضیح دهید که طبق دستور امام علی(ع) -که بر همه ما حجت است- همین که مردم درباره مسوولی گمان بد بردند، لازم نیست برای گمان شان سند بیاورند، بلکه بر مسوول واجب است که با پاسخ مستدل، مردم را اقناع کند.
بد نیست درباره کلمه "اصحار" هم برایشان توضیح دهید که اصحار از صحرا می آید و به معنی جایی است که بی هیچ مانعی، همه چیز دیده می شود و آشکار است و مسوولی که در مظان اتهام افکار عمومی است باید بدون هیچ ابهامی همه واقعیت را در برابر دیدگان مردم قرار دهد تا خود ببینند و قضاوت کنند.
آقای کاظم رجبی صدیقی!
این واقعیت ها را که از مولایمان گفتید، در پایان لعن و نفرین کنید عالمان بی عمل را که همه این ها را می دانند ولی خلاف آن را عمل می کنند تا مظلومیت مولایمان علی (ع) در طول تاریخ تسری یابد.
