به گزارش خبرداغ به نقل از اعتماد :زلزله روز اول سال ۲۰۲۴ با ۸۴ نفر تلفات در ژاپن و حداقل ۲۷۰ خانه ویران‌شده در واجیما، با بیش از ۲۷ هزار نفر جمعیت در فاصله ۳۲ کیلومتری از کانون زلزله آغاز شد. حدود ۲۰۰ ساختمان نیز در این شهر در آتش سوخته‌اند.ژاپن کشوری است که در ۱۱ مارس ۲۰۱۱ با زمین‌لرزه با بزرگای ۹.۰ و سونامی پس از آن مواجه شد که باعث ذوب هسته‌ای در نیروگاه فوکوشیما شد. تلفات حدود ۲۲ هزار نفری عمدتا به سونامی پس از زمین‌لرزه مذبور مربوط بود. در ژاپن خدمات اورژانس کشور به خوبی برای امداد و نجات در اثر زلزله آماده هستند،
حال ببینیم در ژاپن در سده اخیر در مورد زلزله چه کرده‌اند. در ژاپن از «میراگرها یا دمپرها» در مقیاس بزرگ استفاده می‌کنند که مانند آونگ‌هایی در داخل آسمان‌خراش‌ها جابه‌جا می‌شوند تا سامانه‌هایی از فنرها یا بلبرینگ‌هایی که به ساختمان‌ها اجازه می‌دهند مستقل از پایه‌های‌شان برای کم کردن احتمال تخریب ساختمان‌ها تاب بخورند.
اگرچه این کشور تا دهه ۱۹۶۰ محدودیت ارتفاع ۳۱ متری را اعمال کرد، اما با وجود ریسک ناشی از سوانح طبیعی، از آن زمان به معماران اجازه داده شد تا ساختمان‌های بلندتری بسازند. طبق داده‌های شورای ساختمان‌های بلند و زیستگاه شهری، ژاپن امروز دارای بیش از ۲۷۰ ساختمان بالاتر از ۱۵۰ متر است که پنجمین رده را از این نظر در جهان دارد.
آیین‌نامه‌ای که در سال ۱۹۸۱ به نام «شین تای‌شین» یا اصلاحیه استاندارد ساختمان‌های مقاوم در برابر زلزله معرفی شد - پاسخی مستقیم به زمین‌لرزه دریایی میاگی ۱۲ ژوئن ۱۹۷۸ با بزرگای ۷.۸ با ۲۸ کشته و ۱۳۲۵ مجروح بود. با تعیین الزامات سخت‌گیرانه‌تر برای ظرفیت باربری ساختمان‌های جدید و نیاز به «تحرک طبقاتی» بیشتر (بدان معنی که چقدر طبقات می‌توانند نسبت به یکدیگر جابه‌جا شوند)، استانداردهای جدید آنقدر موثر بوده‌اند که خانه‌هایی که مطابق با استانداردهای قبل از ۱۹۸۱ ساخته شده‌اند. به عنوان «kyu-taishin» یا «قبل از مقاومت در برابر زلزله» شناخته میشود که فروش آنها بسیار سخت‌تر و بیمه کردن آن گران‌تر است. اولین آزمایش واقعی این مقررات در سال ۱۹۹۵ رخ داد، زمانی که زلزله بزرگ هانشین ۱۷ ژانویه ۱۹۹۵ باعث تخریب گسترده در بخش جنوبی استان هیوگو شد، نتایج واضح بود: ۹۷ درصد از ساختمان‌های فروریخته در زلزله ۱۹۹۵ قبل از سال ۱۹۸۱ ساخته شده بودند.
زمین‌لرزه ۱۹۹۵ جرقه‌ای را در سراسر کشور برای مقاوم‌سازی ساختمان‌های قدیمی با استانداردهای ۱۹۸۱ برانگیخت - فرآیندی که مقامات شهری از طریق یارانه آن را تشویق کردند. نوآوری در دهه‌های پس از آن ادامه داشته است و معماران ژاپنی اغلب در طراحی لرزه‌ای پیشرو هستند. یک معمار معروف ژاپن، کنگو کوما، در سال ۲۰۱۶ با شرکت نساجی کوماتسو ماتره همکاری کرد تا پرده‌ای متشکل از هزاران میله فیبر کربنی بافته‌شده ایجاد کند که دفتر مرکزی شرکت را با آن تاب‌آور کند. ۱۳۷ کیلومتری کانون زلزله اول ژانویه ۲۰۲۴.
