به گزارش خبرداغ به نقل از خبرآنلاین، فرضیه پروفسور ماگالائس، حکایت از آن دارد که در جریان دوره مزوزوئیک یا میانهزیستی (بین ۲۴۵ تا ۶۵ میلیون سال پیش) و در طول دوران سلطنت دایناسورها و برای حدود ۱۰۰ میلیون سال، پستانداران با فشاری مداوم برای تولیدمثل سریع مواجه بودند که منجر به از دست رفتن و غیرفعال شدن ژنهای مرتبط با عمر طولانی آنها شد (پروسههایی مرتبط با بازسازی بافت و ترمیم DNA).
ژائو پدرو د ماگالائس، پروفسور زیست پیریشناسی در موسسه التهاب و پیری در دانشگاه بیرمنگام، در این باره گفت: فرضیه" گلوگاه طول عمر" ممکن است منجر به روشن شدن نیروهای تکاملیای که پیری پستانداران را در طول میلیونها سال شکل دادهاند گردد. در شرایطی که انسانها جزو جانورانی هستند که طولانیترین طول عمر را دارند، خزندگان و سایر حیوانات روند پیری بسیار کندتری دارند و در طول زندگیشان کمترین علائم پیری را از خود نشان میدهند.»
در گزارش «ردپای دایناسورها در پیری انسان!» بیشتر درباره این فرضیه بخوانید.