به گزارش خبرداغ به نقل از خبرآنلاین؛ مجیدی در فصل قهرمانی استقلال چهار برد و سه تساوی را با استقلال رقم زده بود اما نکونام صاحب شش پیروزی شده است. بالطبع امتیازاتی که او به دست آورده نیز بیشتر از فرهاد مجیدی است و او با دستیابی به عدد ۱۸ امتیاز نه فقط از فصل قهرمانی مجیدی سبقت گرفته بلکه موفق شده خود را به عنوان بهترین مربی هفت هفته آغازین لیگ لقب دهد.
پیشتر این آمار در دست صمد مرفاوی بود که در پایان هفت بازی آغازین خود با استقلال صاحب ۱۵ امتیاز شد. ریکاردو ساپینو بعد از صمد مرفاوی از این تعداد بازی ۱۴ امتیاز به دست آورده و امیر قلعهنویی نیز بهترین شروع خود در هفت هفته ابتدایی لیگ برتر را با همین امتیاز به پایان رسانده است.
این آمار گمراهکننده است؟
اما سؤالی که مطرح میشود این است که آیا میشود با استناد به بهترین شروع نکونام مدعی شد که او در پایان فصل قهرمان لیگ برتر هم خواهد شد؟ برای یافتن پاسخ این سؤال باید آماری که از دیگر مربیان به جا مانده را مرور کنیم. گفتیم که پیش از اینکه نکونام صاحب بهترین شروع شود، این آمار در اختیار مرفاوی بود اما آیا آقا صمد موفق به کسب جام شد؟! مرفاوی هیچ گاه با استقلال صاحب جامی نشده است، نه در لیگ برتر و نه در جام حذفی؛ از این رو فاکتور رسیدن به موفقیت را صرفاً نمیتوان یک شروع طوفانی دانست و حالا نیز که نکونام از شش بازی به ۱۸ امتیاز دست یافته، او را به طور قطع مالک جام دانست. کما اینکه اگر ارزیابی درستی از امتیازاتی که در این فصل میان تیمها تقسیم شده داشته باشیم، همین حالا با استناد به چهار امتیازی که از سپاهان کم شده، به طور قطع بهترین شروع در اختیار این باشگاه است و بدون شک اگر این باشگاه با کاهش امتیاز مواجه نمیشد، مورایس رکورد همه مربیان تاریخ لیگ برتر را میشکست و خود را به عنوان اول مرد شروعهای رؤیایی لقب میداد.
وقتی دربی حذف شد
نگاه واقعبینانهتر به آنچه تا به امروز رقم خورده نشان میدهد که لغو دربی نیز نقشی انکارناپذیر در به جا ماندن چنین آماری برای سرمربی استقلال داشته است. چه بسا اگر دربی در همان هفته پنجم برگزار میشد استقلال با نکونام صاحب آمار بهترین شروع ممکن نمیشد. شاید هم نکونام از پس آن بازی برمیآمد و آماری که اکنون از او به جا مانده پربارتر هم جلوه میکرد اما واقعیت این است که برگزار نشدن دربی ۱۰۲ کمک ویژهای به سرمربی استقلال بوده تا چنین آماری را از خود به جا بگذارد. بنابراین نه باید بابت رکوردی که به دست آمده دچار تحلیلهای احساسی شد و این طور برداشت کرد که چون نکونام با استقلال بهترین شروع تاریخ را داشته، قطعاً جام را هم صاحب میشود و نه اینکه به دید یأس و ناامیدی به ماجراهای نکونام و تیمش در فصل جاری نگریست. پرواضح است که نکونام موفق شده با وجود مشکلاتی سطحی که استقلال با آن دست به گریبان بوده، به توفیقاتی دست یابد اما صرفاً یک شروع خوب نمیتواند پایان خوشی را رقم بزند.
مجیدی و قلعهنویی قهرمان شدند
در همین آماری که نکونام بالاتر از مجیدی و قلعهنویی قرار گرفته نشانههایی از احتمال بالای تغییرات در هفتههای آتی به چشم میخورد. مجیدی و قلعهنویی که اکنون مقایسه عملکردشان در ۷ هفته آغازین لیگ برتر آنها را پایینتر از جواد نکونام قرار داده، موفق شدند در نهایت با استقلال به جام قهرمانی دست یابند، پس لزوماً یک شروع خوب عاقبت خوشی را هم رقم نخواهد زد و جواد نکونام نباید دلباخته تحلیلهایی شود که اخیراً در مدح او در فضای مجازی دست به دست شده و او را پیشقراول مربیان استقلال در تمام ادوار لیگ برتر لقب دادهاند. آمارهای میانی که درباره مربیان و بازیکنان منتشر میشود صرفاً جنبه یادآوری دارد و یک تحلیل قطعی نیست. آنچه مسلم است نکونام اگر در همین شرایط با ثبات و به ظاهر آرام نتواند اشکالات تیمش را برطرف کند و مربی به روزی در مقابل فراز و نشیبهای لیگ برتر باشد، بیتردید در ادامه راه با بحران مواجه خواهد شد.
بازیهای بیرون خانه
از این هفته به نوعی مأموریت مهم نکونام با استقلال وارد فاز تازهای خواهد شد. او باید ابتدا در قزوین تیمش را مقابل شمسآذر محک بزند و سپس در تهران میزبان تراکتور است اما بعد از این دیدار دو بازی بیرون خانه مقابل ذوبآهن و فولاد به ظاهر چالشآفرین جلوه خواهد کرد و بعد از این دو بازی نیز استقلال باید در دربی خود را محک بزند. اگر نکونام در ۵ بازی آتی نیز استقلال را همین طور سرپا نگه دارد دیگر نمیتوان کمترین تردیدی نسبت به تیم او به ذهن راه داد چرا که او و شاگردانش موفق شدهاند از مرحله اول بازیهای سخت و دشوار لیگ برتر به سلامت عبور کنند و تیمی که در نیم فصل نتایج مطلوبی به دست آورده، اقبال بیشتری برای موفقیت در نیم فصل دوم خواهد داشت.