جذاب‌ترین نقش منفی که این بازیگر ایرانی بازی کرد

به گزارش خبرداغ ، بازپرس به کارگردانی احمد معظمی، چندین شخصیت منفی و مثبت دارد. یکی از شخصیت‌های منفی که به تازگی و در نیمه سریال وارد داستان شده، شخصیتی است به نام ایوب امانی. او رئیس بانکی است که تخلف می‌کند و با کسانی که فعالیت‌های اقتصادی غیرقانونی دارند، همکاری می‌کند. نقش ایوب امانی را ایوب آقاخانی بازی می‌کند که معتقد است یکی از بهترین نقش‌های منفی است که اجرا کرده است. آقاخانی بازیگر، نویسنده و کارگردان تئاتر است و در سریال‌ها و فیلم‌های تلویزیونی هم حضور داشته است. با او در باره این سریال و نمایش جدیدش صحبت کردیمک

نقش شما در سریال بازپرس به تازگی به تماشاگر معرفی شده است. یعنی بعد از ۱۴ یا ۱۵ قسمت.

بله. این شخصیت در قسمت ۱۴ وارد سریال شد و از قسمت ۱۷ داستان روی او متمزکز شده است. گرچه پیش از این در یک لحظه گذرا در افتتاحیه سریال برای آشنایی مخاطب، او را دیده‌ایم. این اتفاق خیلی هوشمندانه از طرف کارگردان رخ داد تا بذری برای برداشت مناسب که در نیمه دوم سریال اتفاق می‌افتد، کاشته شود. در یک فرایند منطقی روایی بعد از کاوش‌ها و پیچش‌های داستانی با گره‌گشایی‌هایی که شخصیت بازپرس انجام می‌دهد، به سرخط‌هایی می‌رسد که ایوب امانی یکی از مهم‌ترین این سرخط‌ها در فساد اقتصادی است که رخ داده است.

شخصیت ایوب امانی برای شما که بازیگر آن هستید، چه ویژگی‌هایی دارد؟

واقعیت این است که من از ابتدا که تئاتر کار می‌کردم و بعد از سال ۸۲ که کار تصویر را شروع کردم، همیشه شایق و علاقه‌مند نقش‌هایی بوده‌ام که با رنگ‌آمیزی‌های متنوع دست بازیگر را برای چالش‌های مطلوب بازیگری باز بگذارد. شخصا اعتقاد دارم چالشی را که بازیگر نقش ایوب امانی می‌تواند تجربه کند، هرگز بازیگر نقش صدرا حسینی یا بازپرس نمی‌تواند تجربه کند.

به دلیل خطا‌ها و پیچش‌هایی شخصیتی که دارند؟

بله. آن‌ها امکان خطا دارند. بازیگر نقشی مثل ایوب امانی امکان چرخ زدن‌های متنوعی را دارد که نقش بازپرس به ده‌ها دلیل ندارد. از خط اصلی داستانی بگیرید تا نگاهی که ما را مجاب می‌کند که در باره این نوع شخصیت‌ها مانور‌های عجیب و غریب نداشته باشیم. نقش‌هایی مثل بازپرس در این سریال باید نماینده خوبی برای امثال خودشان باشند و این نمایندگی دست نویسنده و بازیگر را می‌بندد. اما در مورد شخصیتی مثل ایوب امانی من بازیگر هستم و یک جهان پیچیده و کلی بازیگوشی که می‌توانم برای این نقش داشته باشم. برای همین با سرعت بیشتری از این نقش‌ها استقبال می‌کنم. یعنی نقش‌هایی که در ذهن مخاطب با اسم نقش منفی شناخته می‌شود.

این نقش به نظر خودتان نقش منفی است؟

ایوب امانی نقش منفی است، اما من از ابتدای تجربه بازی در تلویزیون یاد ندارم غیر از نقش دکتر در سریال نجلای ۲، هیچ نقش منفی را به شکل مطلقا منفی بازی کرده باشم. همیشه سعی می‌کنم رنگ‌های متنوعی به نقش منفی بدهم که حتی بشود به او حق داد. همیشه هم با کارگردانان فهیمی‌کار کرده‌ام که به من اجازه داده‌اند، این کار را بکنم. این که می‌گویم وظیفه بازیگر است و منظورم این نیست که کار خاصی انجام می‌دهم.

در جهان تعریف شده در فیلمنامه بازپرس ایوب امانی خط سیری برای خروج از شرایط پیشین خودش طی کرده که بعدتر در قالب فلاش‌بک خواهیم دید و بعد به این جبروت الیگارشی و شبه پدرخوانده می‌رسد که در عین حال بسیار ظاهرالصلاح و خوش تیپ است. حتما در این مسیر لحظاتی وجود دارد که می‌شود به میزان جد و جهد این آدم به دیده تحسین نگاه کرد. من این تحسین را در مخاطب ایجاد می‌کنم تا در نهایت به یک قضاوت انسانی در باره او برسد. من اعتقاد دارم هیچ کس از بطن مادر با خصوصیات منفی وارد این جهان نمی‌شود، بنابراین بازیگر باید آیینه تمام‌نما برای نقش باشد و این آیینه تمام‌نما بودن نشان دادن ابعاد متنوع و تضاد‌هایی است که در وجود یک شخصیت جمع می‌شود. همین جمع اضداد بودن است که یک شخصیت را جذاب می‌کند.

 از نظر من ایوب امانی یکی از جذاب‌ترین نقش‌هایی است که بازی کرده‌ام. کسی که سردرگم برای تغییر طبقه و جایگاه اجتماعی خودش هر دست و پایی می‌زند. ما وقتی سراغ این شخصیت می‌رویم که در اوج اقتدار تکیه بر اریکه امپراتوری‌اش زده و ناگهان از طریق دستگاه قضایی ترک‌هایی روی او می‌افتد. ما او را در این لحظه ترک خوردن می‌بینیم. جایی این شخصیت جذاب‌تر به نظر می‌رسد که می‌فهمیم شخصیت‌هایی مثل او در جامعه کم نیستند. امیدوارم مخاطب به این نتیجه برسد که بازیگر این نقش در دور کردن او از کلیشه و رنگ و روی تازه به او دادن، موفق بوده است. این چیزی است که باید برای آن صبر کنم.

خودم از نتیجه کارم راضی هستم و به شدت در این نتیجه‌ای که گرفته‌ام احمد معظمی، کارگردان سریال، را سهیم می‌دانم. چون به من آزادی عمل داد تا بتوانم این سلوک شخصیت را بازی کنم و هیچ جا با تصمیم من در مورد نحوه اجرای این نقش مخالفت نداشت و این برای یک بازیگر خیلی مهم است. در این سریال دستم برای ایفای نقش باز بود و همین باعث شد بتوانم ایده‌هایم را پیاده کنم و نقش را بهتر بازی کنم.

با توجه به این که خودتان نویسنده و کارگردان هستید، این ایده‌ها و تصمیم‌ها چقدر بود؟

تقریبا برای هر صحنه‌ای نکته‌ای داشتم. هر کاری که فکر می‌کردم می‌شود انجام داد تا این شخصیت بهتر ارائه شود، مطرح می‌کردم. خود آقای معظمی انقدر خوش سلیقه است که خیلی وقت‌ها نیاز نبود من چیزی را مطرح کنم. یعنی تا حدی همگرایی داشتیم که اصلا گاهی لازم نبود نکته‌ای را مطرح کنم. اگر هم لازم بود، همیشه با موافقت او مواجه شدم و این خیلی برایم شیرین بود. بعد از «بیگانه‌ای با من است» که با احمد امینی کار کرده بودم، این شیرینی همگرایی محض با کارگردان برایم تکرار نشده بود.

سریال را دنبال می‌کنید؟

اگر سر فیلمبرداری یا کار نباشم سعی می‌کنم نگاه کنم. بیشتر از صحنه‌های خودم دوست دارم صحنه‌هایی را که سر تصویربرداری نبوده‌ام، ببینم که حجم بیشتر این صحنه‌ها در نیمه اول سریال بود که تمام شد. از این به بعد می‌ماند که خودم را به عنوان یک منتقد نقد کنم و خوش‌بین باشم که این نقد‌ها در کار‌های بعدی من را ورزیده‌تر کند.

سریال به نظرتان تا این جای کار، چطور بوده است؟

به نظر من از تجربیات متداول تلویزیون بالاتر ایستاده است. نه این که ما سریال خوب نداشته ایم. ولی سطحی از سریال‌سازی در تلویزیون تعریف شده که از بازپرس پایین‌تر است.

ترکیب بازیگران، کارگردانی پویا و چشم‌نواز، حضور منطقی موسیقی، فیلمنامه نسبتا دارای خط و ربط مشخص و زوایای مختلف، به نظرم این کار را قابل قبول کرده است. فیلمنامه خطی را تعقیب می‌کند و می‌داند از کجا شروع کند و به کجا می‌رسد. گاه وارد زندگی‌هایی می‌شویم که عاطفه مخاطب را درگیر می‌کند و گاه درگیر مستندات قضایی می‌شویم. سریال معدل سنجیده و منطقی در زمینه‌های مختلف مثل کارگردانی و فیلمنامه و بازیگری دارد. مجموعه این‌ها معمولا در سریال‌های ما در کنار هم وجود ندارد. یعنی بازیگر خوب داریم، ولی کارگردانی ضعیف است. یا کارگردان صاحب ایده داریم، ولی تولید ضعیف است. بار‌ها در پروژه‌هایی بوده ام که اطمینان داشته ام با کارگردان خوبی کار می‌کنم، ولی نتیجه کار من را اقناع نکرده است. چون تولید ضعیف بوده یا تدوین مشکل داشته است. من دو کار داشته ام که رسما قربانی تدوین شد. خوشحالم در سریال بازپرس بخشی وجود ندارد که بتوانم بگویم ضعیف‌تر از بقیه است. همه در یک حضور همگن و سازنده و در حد بضاعت تلاش کرده‌اند تا کار قابل قبولی ارائه شود و به شعور مخاطب و وقتی که برای دیدن سریال صرف می‌کند، اجترام گذاشته شود.

البته دوست داشتم سریالی مثل بازپرس سیستم و شیوه بهتری داشت.

از چه نظر؟

قسمت‌های جدید سریال روز‌های یک شنبه، دوشنبه و سه شنبه پخش می‌شود و چهارشنبه، پنجشنبه و جمعه پخش نمی‌شود. روز‌های شنبه هم خلاصه سه قسمت قبل نمایش داده می‌شود. من این شیوه را دوست ندارم. حداقل دو روز پخش در هفته کم دارد. حداقل می‌توانست یک روز در هفته پخش شود تا مخاطب راحت‌تر آن را تعقیب کند. فکر می‌کنم اگر به این شیوه پخش می‌شد، می‌توانست مخاطب بیشتری داشته باشد. این پراکندگی در پخش بخشی از مخاطب را پرانده و ناخواسته تبدیل به مخاطب وفادار نشده اند. ولی خوشبختانه از نظر کیفی چه کسانی که در کوچه و خیابان می‌بینم و چه همکاران خودم در تلویزیون و سینما و همینطور منتقدان، معتقدند کار برازنده است و این در شرایط کنونی من را خوشحال و امیدوار می‌کند.

از مخاطب صحبت کردید. با توجه به بازخورد‌هایی که گرفته اید، فکر می‌کنید کار چقدر مخاطب داشته است؟

بیشتر از حد تصور من بوده است. روی تلویبیون هم که سریال را ببینید، آمار بیننده‌ها مشخص است و راضی کننده است. در این سال‌هایی که در تلویزیون حضور داشته ام، هروقت واکنش آدم‌ها در مکان‌هایی مثل مراکز خرید، پمپ بنزین یا نانوایی نسبت به من بیشتر بوده، متوجه می‌شوم آن سریال درست دیده شده است. نقش من دربازپرس همانطور که گفتید تازه رونمایی شده است، اما انقدر واکنش‌ها انقدر زیاد بوده که مطمئنم اگر کسی هم بگوید کار مخاطب نداشته، کم لطفی عامدانه کرده است.

از تئاتر چه خبر؟ کار جدیدی از شما خواهیم دید؟

من از سال گذشته ۲ پروژه در دست اقدام داشته ام که به دلیل وضعیت اجتماعی و شرایط سالن‌ها امکان کار کردنشان را نداشتم. امسال امیدوارم تا آخر سال حداقل یکی از آن‌ها را بتوانم کار کنم و گروه تئاتر پوشه بتواند جدیدترین کار خودش را به مخاطب تقدیم کنم. تصور خودم این است که نمایشنامه تازه چاپ شده‌ام به اسم نوزده نود و نه را کار کنم. این نمایشنامه به تازگی منتشر شده و درامی‌گوتیک در باره شرایطی است که در سه چهار سال گذشته به دلیل پاندمی پیچیده کرونا از سر گذراندیم. درام عجیب و غریب و ترسناکی است که در باره یک خانواده خاص است. امیدوارم با بهترین گروه بازیگران در یک سالن معتبر آن را روی صحنه ببرم. این نمایش برنامه پیش روی گروه خودم است، اما از ابتدای سال پیشنهاداتی برای حضور روی صحنه داشته‌ام که تا الان رد کرده‌ام و الان در حال بررسی نمایشی بازی در تالار وحدت هستم. نمایشی است به نام کلنل کار آقای بشیری که هنوز مذاکراتمان به نتیجه نرسیده است.