سپاهان پرسپولیس را قهرمان کرد!

به گزارش خبرداغ به نقل از خبرآنلاین، علی بشر - ایمان گودرزی: یکی از ستاره‌های تاثیرگذار پرسپولیس فوق‌العاده دهه 60 محسن عاشوری بود. هافبک بازیسازی که 10 سال پیراهن قرمز را به تن کرد و قهرمانی‌های زیادی را هم به دست آورد. عاشوری دقیقا از آن نوع بازیکنانی بود که این روزها خلاء آن‌ها در لیگ برتر به شدت احساس می‌شود. هافبکی که با خلاقیت بالایی که داشت گره از کار تیمش باز می‌کرد و برای مهاجمان موقعیت می‌ساخت.

او پس از دوران بازی وارد مربیگری شد و علی‌رغم ساختن چند تیم جذاب و قابل احترام در لیگ یک، هرگز فرصت حضور در لیگ برتر را پیدا نکرد. عاشوری که این روزها برای زندگی به کانادا مهاجرت کرده در گفتگو با خبرآنلاین درباره مسائل مختلفی چون قهرمانی پرسپولیس، حضور امیر قلعه‌نویی در تیم ملی و شایعات جنجالی لیگ یک صحبت کرد که در ادامه می‌خوانید:

شما اخیرا به کانادا مهاجرت کرده‌اید. اوضاع آنجا چطور است؟ عادت کرده‌اید؟

استان بریتیش کلمبیا و یا ونکوور به استان خودمان مازندران شبیه است. از لحاظ دریا و باران و پوشش گیاهی شباهت های زیادی دارد، با این آب و هوا زیاد غریبه نبودم

ارزیابی شما از پرسپولیس لیگ بیست و دوم چیست؟ تیمی که خوب شروع کرد افت و خیز زیادی داشت و در نهایت قهرمان شد.

تیم پرسپولیس امسال با توجه به نقاط ضعفی که در خط دفاعی داشت و سید جلال هم از تیم رفته بود نیاز بود که این خط را سر و سامان دهد و خوشبختانه تصمیمات خوبی هم گرفته شد نفرات خوبی جذب شدند و بازیکنان بسیار خوبی در پست های دیگر به تیم آمدند. اوایل فصل با اینکه تیم نتیجه می‌گرفت اما آن شادابی و طراوت فصل های قبل را نداشت اما رفته رفته تیم به هماهنگی خوبی رسید امتیازات مهمی را کسب کردند و در نهایت قهرمان شدند. در میانه راه یک سری حواشی حالا یا فنی و یا غیر فنی باعث به هم خوردن تمرکز تیم شد و در مقطعی امتیاز از دست دادند ولی خوشبختانه با درایت کادر فنی و تلاش بازیکنان تیم برگشت و از غفلت سپاهان در بازی مقابل ملوان موفق شدند استفاده کافی را ببرند و قهرمانی را به دست آورند.

صحبت از ملوان شد؛ تیم مازیار زارع را چطور ارزیابی می‌کنید؟

تیم مازیار تیم جوان و قابل احترامی است. بالاخره ملوان بعد از چند سال موفق شد با یک مدیریت درست و در راس آن پژمان نوری از لیگ یک به لیگ برتر بازگردد. انتخاب مازیار به عنوان یک مربی جوان و از همه مهم تر حمایت از او از همان زمان حصور تیم در دسته یک بود و رفته به رفته موفق شد به پختگی برسد و تیم را ابتدا به لیگ برتر بیاورد و در مرحله بعد در لیگ حفظ کند.

دو تیم استقلال و سپاهان را با دو مربی خارجی که داشتند چطور ارزیابی کردید؟

یک لیگ خوب باید تیم های خوب و با کیفیت داشته باشد نه تنها سه تیم بالای جدول بلکه تیم هایی مثل گل گهر و مس رفسنجان و تراکتور سازی و تا حدودی فولاد کیفیت لیگ را بالا بردند. مخصوصا تراکتور که فکر نمی‌کردم با شرایط ابتدای فصلش بتواند به این خوبی پیشرفت کند. استقلال و سپاهان هم تیم بسیار خوبی جمع کرده بودند و تا هفته پایانی پشت سر پرسپولیس بودند.

اعتراض به داوری این فصل خیلی زیاد بود!

متاسفانه این فرهنگ چندین سال است که در فوتبال ما وجود دارد و یک کالبدشکافی اساسی نیاز دا.رد یکی از دلایل آن فشاری است که مدیریت برای نتیجه گرفتن روی سرمربی تیم خودش می‌گذارد. حاصل آن همین می‌شود که کنار زمین شاهد اعتراضات زیادی هستیم. در کشورهای صاحب فوتبال این اتفاقات به ندرت رخ می‌دهد در کشور ما بر عکس است و مربیان دائم روی سوت های داور اعتراض می‌کنند و این کار از اصل فوتبال به دور است. البته دور ماندن از تکنولوژی کمک داور ویدیویی نیز بی تاثیر نیست. اما بیشتر از همه باشگاه ها باید این قضیه را کنترل کنند.

یکی دیگر از مشکلات لیگ ایران کمبود ستاره و بازیکن فانتزی است، به نظر شما در حال حاضر کدام بازیکن چنین ویژگی دارد؟

خب اکثر بازیکنانی که شرایط خوبی را در فوتبال به دست می‌آورند لژیونر می‌شوند و به کشورهای اروپایی و عربی می‌روند اما این نقطه ضعف در کل فوتبال جهان به وجود آمده و می‌بینیم که بعد از مسی و رونالدو بازیکن بزرگ دیگری را نمی‌بینیم. شاید این مشکل به خاطر ضعف فوتبال پایه است و دیگر خلاقیت بازی های محلی را در فوتبال نمی‌بینیم. شاید باید مدارس فوتبال بازنگری کنند و بازیکن را از سن کم آزادتر بگذارند تا فوتبالیست خودش را بیشتر نشان دهد و سخت نگیرند.

خود شما بازیکن فانتزی و گل سازی بودید، اما حالا تیم ها با فقر چنین بازیکنی روبرو هستند ما بعد از مجتبی جباری و نوید کیا بازیکن خلاق دیگری در فوتبال ملی نداریم.

بله متاسفانه این نقطه ضعف در تیم ملی ما وجود دارد. حالا تا حدودی سامان قدوس را می‌توان در آن سطح دانست اما متاسفانه او اقتدارش را نشان نداده و به عتوان یک بازیکن فیکس در تیم ملی حضور نداشته اما در کل درست است و ما چنین بازیکنی نداریم.

در نسل ۶۰ پرسپولیس بازیکنانی وجود داشتند که می توانستند به تنهایی یک استادیوم را پر کنند، چرا آن نسل دیگر تکرار نشد؟

عرض کردم آن خلاقیت و کار انفرادی این روزها از بازیکنان گرفته شده و دیگر سرمربی به بازیکن اجازه تک روی نمی‌دهد. آن زمان بازی های محلی نقش بسیار زیادی در شکل گیری بازیکن داشت و حالا دیگر خبری از آن بازی ها نیست. با چند مربی با سابقه نیز که صحبت می‌کردم آنها همه با من در این زمینه هم نظر بودند.

رفاقت ها نیز آن زمان متفاوت بود.

متاسفانه درست است البته چیزی که ما از بیرون می‌بینیم با واقعیت تفاوت دارد و در تیم های موفق همچنان این رفاقت هست. من با کریم و افشین در ارتباط هستم آنها کسانی هستند که این رفاقت را در تیم پرسپولیس حفظ کرده اند و نقش بسیار زیادی در موفقیت تیم دارند.

شما زمان خودتان با چه کسانی صمیمی تر بودید؟

آن زمان با فرشاد پیوس، مجتبی محرمی، کرمانی، ناصر محمدخانی کسانی هستند که از همان زمان تا کنون با هم در ارتباط هستیم.

به نظر شما پرسپولیس دهه شصت قوی تر بود یا پرسپولیس برانکو و یحیی؟

از نظر من این دو تیم شباهت های بسیار زیادی به هم دارند و قهرمانی ها شبیه به هم هستند و ۵ سال موفقیت داشتیم. در دهه ۶۰ نیز بازیکنان سال ها کنار هم بازی می کردند و به قولی چشم بسته هم دیگر را در زمین پیدا می‌کردند. پرسپولیس دوره برانکو و یحیی نیز همین اتفاق برایش رخ داد. در کل هر تیمی نه تنها پرسپولیس چنین شرایطی داشته باشد موفق خواهد بود.

اگر در حال حاضر بازی می‌کردید با چه مبلغی قرارداد می‌بستید؟

به نظرم می توانستم لژیونر شوم و در اروپا بازی کنم.

نکته ای که در مورد تیم دهه ۶۰ پرسپولیس است این است که هیچ بازیکنی بعد از بازی موفقیت چندانی نداشت و نتوانست در فوتبال بماند و موفق شود، چرا؟

برای مربیگری به جز دانش ابزار دیگری نیز احتیاج است شما اگر دقت کرده باشید تیم استقلال نیز به جز امیر قلعه نویی مربی نیست. نسل عوض شده شرایط و فوتبال تغییر کرده، نوع مدیریت و فوتبال جدید بچه های آن زمان را از فوتبال دور کرده. قلعه نویی خودش پیگیر بوده و ارتباطات خوبی داشته و به این کار علاقمند بوده که ادامه داده و موفق هم بوده است.

خود شما یکی از افرادی بودید که در مربیگری عملکرد خوبی داشتید و چند فصلدر آستانه لیگ برتری شدن بودید اما در آخرین لحظات ناکام ماندید. دلیلش چه بود؟

دلیلش نگرش مدیران و مالکان بود. انتظاراتی که داشتند با آن چیزی که ما یاد گرفته بودیم بسیار فرق داشت و احترامی که باید بین بازیکن و مربی باشد برقرار نمی‌شد و همین قضیه باعث می‌شد که قطع همکاری کنیم.

در مورد فساد در لیگ یک چیزهای زیادی گفته می‌شود از شرط بندی تا تبانی، شما چیزی را در این مورد به چشم دیدید؟

به من نه پیشنهاد شد و نه چیزی را از نزدیک دیدم، اما از آنجایی که فوتبال یک صنعت شده و پول زیادی در آن است این حرف و حدیث ها نه فقط ایران بلکه در کل دنیا دیده می‌شود. حتی می‌بینید که اسپانسر بسیاری از تیم ها سایت های شرط بندی هستند اما خوش بختانه نه من و نه تیمم درگیر چنین ماجرایی نشدیم.

جادو و جنبل چی؟

یکبار جادوگری به من پیشنهاد جادو و این چیزها را داد و من هم در جوابش گفتم اگر جادوگر تیم ملی برزیل یا آرژانتین را می شناسی به من معرفی کن من او را بیشتر قبول دارم.

در مورد تیم ملی و سرمربیگری امیر قلعه نویی چه نظری دارید؟ با او می توانیم قهرمان آسیا شویم؟

امیر از دوستان من است، او از زمان بازیگری نیز قدرت مدیریت بالایی داشت و همین خصوصیت باعث شد که او در هدایت تیم ها نیز موفق باشد. گزینه های داخلی خوبی داشتیم، امیر هم با تجربه است و از زمان دوره اولش پخته تر شده و بدون شک انتخابش درست بود. او نشان داده که شخصیت برنده و قهرمان را دارد و از آدم هایی است که به کمتر از قهرمانی رضایت نمی‌دهد.

تیم ملی با کی روش در جام جهانی موفق نبود؛ در مجموع عملکرد ۹ ساله کی روش در تیم ملی را چطور ارزیابی می‌کنید؟

من از آن دسته مربیان هستم که فوتبال خوب را فدای نتیجه نمی‌کنم. اعتقاد دارم هم فوتبالیست و هم تماشاگر باید از فوتبال لذت ببرند. سال هایی که کی روش سرمربی بود از بازی تیم ملی لذت نمی‌بردم اما این مربی با رزومه ای که داشت قطعا چیزهای زیادی به فوتبال ما نیز اضافه کرده است. به نظرم نتایجی که کی روش گرفت را اگر نبود هم می‌گرفتیم و فوتبال ما در آسیا با هر مربی جز سه چهار تیم خوب قاره است و همیشه شانس اول صعود به جام جهانی بودیم. به جای هزینه بالای دستمزد می‌توانستیم امکانات بیشتری برای تیم ملی فراهم کنیم و با تیم های بهتری بازی تدارکاتی بگذاریم. من خیلی با کی روش ارتباط برقرار نکردم و بدتر از همه این بود که اسکوچیچ با آن شرایط کنار گذاشته شد و کی روش را دوباره برگرداندند.

مهدی تاج نیز به فدراسیون برگشت؛ نظر شما در این مورد چیست؟

اینکه نسل ما با مدیریت حال حاضر نمی تواند ارتباط برقرار کند همین اتفاقات است که می‌بینید. کسی که با آن وضع از فدراسیون رفت دوباره بر می‌گردد و شروع به کار می‌کند.

برنامه خودتان برای آینده چیست؟ به مربیگری باز خواهید گشت؟

حقیقت این است که من سال گذشته با چند باشگاه در ارتباط بودم و در نیم فصل هم به نیمکت چند تیم دسته یک نزدیک شدم اما نشد. بله قطعا اگر پیشنهاد خوبی بشود علاقه دارم که به کاری که دوست دارم برگردم.