به گزارش خبرداغ به نقل از انتخاب ، کاهش سرمایه اجتماعی صدا و سیما در کنار برنامههای کم بازده و در مواردی توهین آمیز باعث شده این رسانه که متعلق به تمامی ملت است و هزینههای آن نیز از بیت المال تامین میشود، با انتقادات زیادی مواجه شود. از سوی دیگر چندان ارادهای نیز برای تقویت رسانه ملی و بازگشت برنامههای آن به خانههای مردم دیده نمیشود که همین مسئله توجه به رسانهها و شبکههای دیگر را گسترش داده است.
اردشیر گراوند، جامعه شناس، درباره کاهش سرمایه اجتماعی رسانه ملی گفت: هر رسانهای که موضع میانگین بالای جامعه را اتخاذ نکند، قطعا جامعه حرفش را نمیتواند بپذیرد. یک زمان من حرفی میزنم و مخاطب میپسندد که آن تایید ذهنی شماست، من باید روی تربیت این تایید ذهنی کار کنم؛ رسانه ملی، اما این موضع را نداشته است و حداقل ملت فکر میکنند صدا و سیما مواضع نزدیک به آنها ندارد. تا زمانیکه رسانه ملی وجه درست آن چیزیکه نظام اجتماعی میخواهد را تحلیل نکند یا ارائه ندهد، اساسا سرمایه اجتماعی اش هر روز کمتر میشود و ما فقط منابع عظیم مالی و انسانی را صرف هیچ میکنیم.
وی در ادامه در خصوص علت زاویه جامعه با برنامههای صدا و سیما افزود: رسانه ملی باید وجه اصلاح امور را در هدف خود قرار دهد، قرار هم نیست علیه حکومت یا دولت باشد یا حتما موافق تمام روندها باشد. رسانه مخالف یا موافق اگر موضعش را شفاف و روشن بگوید مردم از آن شفافیت خوششان میآید. مثلا روزنامه ایران متعلق به دولت است و هر دولتی هم روی کار بیاید آن دولت را تایید میکند مردم هم تکلیفشان مشخص است. یا همشهری روزنامه شهرداری است و تکلیف مشخص است، اما صدا و سیما متعلق به ملت است و تا زمانیکه با نظر ملت زاویه پیدا نکرده است مردم دوستش دارند. از زمانیکه ملت تشخیص میدهند که رسانه ملی اساسا دنبال توجیه است و هم نظر مردم نیست آن را کنار میگذارند.
گراوند درباره راهکار بازگشت اعتماد به رسانه ملی گفت: الان کشور ما دچار مشکلات زیاد اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی و محیط زیستی است. تا زمانیکه صدا و سیما به این سمت نرود که اصلاح امور اجتماعی را در دستور کار قرار دهد، زاویه اش را با مردم بیشتر میکند. صدا و سیما نباید سیاسی باشد، میتواند حکومتی باشد، اما موضع گیری خاص نباید داشته باشد. برنامههای صدا و سیما باید در راستای اصلاح امور باشد. این وضعیت هر روز هم بدتر میشود.