به گزارشسربازان در نیمه‌های شب ناگهان به خانه‌ها یورش می‌برند تا افراد را شناسایی کنند. آنها از اعضای خانواده و خود خانه عکس می‌گیرند و از آن برای «جمع‌آوری اطلاعات» و «نقشه‌برداری» استفاده می‌کنند. همچنین از این خانه‌ها به‌عنوان مکانی برای تیراندازی یا پاسگاهی نظامی یا دیده‌بانی در هنگام عملیات نظامی استفاده می‌کنند. یک یورش می‌تواند از ۱۵دقیقه تا ۴ساعت به طول انجامد و اغلب هم با خشونت روحی و جسمی و ویرانی اموال و دارایی‌های فلسطینیان همراه است. گاهی سربازان زن به زنان خانواده می‌گویند شلوارها یا پیراهن‌های خود را دربیاورند. سربازان اسرائیلی برای ورود به خانه‌های فلسطینیان نیازی به «حکم ورود» ندارند. بر اساس فرمان‌های نظامی، یک سرباز «می‌تواند در هر زمانی و در هر جایی به خانه‌ای ورود کند» و «درصورتی‌که دلیلی برای سوءظن وجود داشته باشد... یعنی هر لطمه هدفمندی به امنیت عمومی، امنیت... نیروهای اسرائیلی، حفظ نظم عمومی یا سوءظن به فرد به‌دلیل دست داشتن یا مشارکت در اهداف شورش، انقلاب یا طغیان» مبادرت به جست‌وجو، تفتیش و بازجویی هر فردی که بخواهد بزند.
از اشغال سال۱۹۶۷، ارتش اسرائیل بیش از صدوهفتادهزار مورد یورش منجر به «تفتیش یا دستگیری» به شهرهای فلسطینی در اراضی غربیِ اشغالی داشته است که بیشتر آن شامل یورش‌های شبانه به خانه‌ها بود. در فاصله۲۰۱۷ تا مارس۲۰۲۳، نیروهای اسرائیلی ۲۳۱۳۸مورد یورش منجر به «تفتیش یا دستگیری» در اراضی غربی داشته‌اند؛ یعنی به‌طور متوسط ۱۰یورش به‌صورت روزانه. دستگیری خودسرانه و زندانی کردن عناصر کلیدی اشغالگری اسرائیل است. از سال۱۹۶۷ تاکنون، نیروهای اسرائیلی با استفاده از «فرمان‌های نظامی» که به‌شدت ناقض حقوق اساسی است، بیش از هشتصدهزار فلسطینی را دستگیر کرده‌اند. در فاصله ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۲، ارتش اسرائیل ۴۴۸۰۵ فلسطینی را در کرانه باختری اشغالی و شرق بیت‌المقدس دستگیر کرد که ۱۷درصد از آنان «کودک» بودند.
««اسماء منصور» مادر ۳۸ساله‌ای است که صاحب ۴فرزند است و در «جِنین» در شمال کرانه باختری اشغالی زندگی می‌کند. او و همسرش یک فروشگاه لوازم‌التحریری را در شهر جنین اداره می‌کنند. در ساعت ۲بامداد مورخ ۹آوریل۲۰۲۱ ده‌ها سرباز اسرائیلی به خانه آنها یورش آوردند و محمد، پسر ۱۷ساله این خانواده را ربودند. او در «بازداشت اداری» [Administrative detention: به دستگیری و بازداشت افراد حقیقی به دست دولت، بدون محاکمه و عموما به دلایل امنیتی گفته می‌شود. بسیاری از کشورها، صرف‌نظر از دموکراتیک بودن یا نبودن حکومتشان، برای مبازره با تروریسم، مهاجرت غیرقانونی و محافظت از رژیم حاکم، دست به بازداشت اداری می‌زنند] بود و بعد از یک سال و دو ماه محاکمه شد. او در ۶ژوئیه ۲۰۲۲ آزاد شد. او می‌گوید: «در چهار ماه اول هیچ خبری از او نداشتیم.»
آن بازداشتی‌ها و دستگیرشدگان به بازجویی کشیده می‌شوند که گاهی تا ۷۵روز طول می‌کشد. در این بازداشت آنها به‌طورمعمول زیر فشارها و شکنجه‌های جسمی و روانی از جمله ضرب‌وشتم، غل‌وزنجیر کردن و محرومیت از خواب قرار می‌گیرند. از سال۱۹۶۷، بیش از ۷۰فلسطینی در نتیجه شکنجه در بازجویی‌های اسرائیلیها جان خود را از دست داده‌اند. «محمد ابو ماریا» شکنجه در شبی را طی دوره بازجویی‌هایش به خاطر می‌آورد. او می‌گوید: «من ۲۲ روز را روی صندلی گذراندم؛ درحالی‌که دست‌وپاهایم به صندلی بسته شده بود.»
پس از بازجویی، برخی آزاد شدند؛ درحالی‌که برخی دیگر به اتهاماتی بی‌اساس مبتنی بر «فرمان نظامی» اسرائیل متهم شده بودند. به‌طور نمونه، «فرمان شماره ۱۰۱ نظامی اسرائیل» دو ماه پس از اشغال کرانه باختری در اوت۱۹۶۷ صادر شد که می‌گوید: فلسطینی‌ها می‌توانند به‌دلیل مشارکت در تجمعات ۱۰نفره یا بیشتر بدون تایید ارتش اسرائیل به ۱۰سال حبس محکوم شوند. همین ۱۰ سال حبس شامل کسانی هم می‌شود که «پرچم یا نمادهای سیاسی را در دست گیرند، به اهتزاز درآورند، به نمایش بگذارند یا به‌جایی بچسبانند.» افرادی که بر اساس چنین دستوراتی متهم شده‌اند، در یک دادگاه نظامی که توسط سربازان - از قاضی گرفته تا نگهبان - که میزان محکومیت آنها بالاتر از ۹۹درصد است، محاکمه می‌شوند. در سال۲۰۱۷، 7هزار زندانی فلسطینی از جمله ۴۰۰ کودک و ۶۴ زن در زندان‌های اسرائیل بودند. یورش به خانه‌های فلسطینی‌ها و دستگیری‌ها و بازداشت‌های خودسرانه، عناصر مهمی از سرکوب فلسطینیان از سوی اسرائیل است. تاثیر این اقدامات بر بهداشت جسمی و روانی و رفاه فلسطینی‌ها را نمی‌توان نادیده گرفت. «ابوماریا» می‌گوید: «روش ورود آنها به خانه‌مان وحشت‌آور است.»
