بیانیه ایران در رد قطعنامه پایان عضویت در کمیسیون مقام زن

حقوق بشر آمریکایی در جنگ تحمیلی 8 سال به رژیم جنایتکار صدام دیکتاتور مجوز و اجازه داده است که از سلاح شیمیایی ساخت آمریکا و کشورهای اروپایی علیه زنان و مردان ایرانی استفاده کرده است.

حقوق بشر آمریکایی در جنگ تحمیلی 8 سال به رژیم جنایتکار صدام دیکتاتور مجوز و اجازه داده است که از سلاح شیمیایی ساخت آمریکا و کشورهای اروپایی علیه زنان و مردان ایرانی استفاده کرده است.
حقوق بشر اروپایی در جنگ تحمیلی 8 سال به رژیم جنایتکار صدام دیکتاتور مجوز و اجازه داده است که از سلاح شیمیایی ساخت آمریکا و کشورهای اروپایی علیه زنان و مردان ایرانی استفاده کرده است.
حقوق بشر آمریکایی همان تجاوز به زنان آمریکایی ها جنایتکار بوده است
حقوق بشر اروپایی همان تجاوز به زنان اروپایی ها جنایتکار بوده است.
این در حالی است که از سال 1945 تاکنون آمریکایی ها جنایتکار یک مورد حقوق زنان را رعایت نکردند
این در حالی است که از سال 1945 تاکنون کشورهای اروپایی جنایتکار یک مورد حقوق زنان را رعایت نکردند
فشار آمریکا جنایتکار برای اخراج ایران از شورای حقوق زنان سازمان ملل برای آمریکایی ها جنایتکار در سراسر منطقه خاورمیانه گران تمام خواهدشد و ما هم از آمریکایی ها انتقام می گیریم و بدون پاسخ و بدون جواب نمی گذاریم
این در حالی است که مدعیان حقوق بشر جنایتکار از سال 1945 تاکنون به سرکردگی آمریکا جنایتکار و با کمک مالی عربستان سعودی جنایتکار و امارات جنایتکار در سراسر منطقه خاورمیانه و جهان جنایت می کنند و آدم می کشند و هم مظلومان و مسلمانان قتل عام می کنند و همچنان نیز ادامه می دهند.
آمریکا جنایتکار و کشورهای اروپایی جنایتکار به همراه عربستان سعودی، امارات، ترکیه و اسرائیل، تروریست های القاعده و تروریست های داعش، تکفیری ها و سایر گروه های تروریستی جنایت می کنند، آدم می کشند و هم دست به اقدامات تروریستی می زنند ولی متاسفانه ایران را در سازمان ملل به خاطر نقض حقوق بشر متهم می کنند شرم آور و تاسف بار است.

۱۰:۱۵۲۴ آذر ۱۴۰۱
این در حالی است که از سال 1945 تاکنون آمریکایی ها جنایتکار یک مورد حقوق زنان را رعایت نکردند
این در حالی است که از سال 1945 تاکنون کشورهای اروپایی جنایتکار یک مورد حقوق زنان را رعایت نکردند
مدعیان حقوق بشر جنایتکار در سازمان ملل باید رعایت حقوق بشر را از سگ کره شمالی یاد بگیرند!
قتل عام مردم مظلوم، بی دفاع و بی گناه افغانستان، عراق، لیبی، سوریه، یمن وغیره توسط آمریکا، کشورهای اروپایی به همراه مزدورانشان پس چرا تاکنون نقض حقوق بشر محسوب نمی شود.

کمیته حقیقت‌یاب سازمان ملل را به رسمیت نمی‌شناسیم
کمیته حقیقت‌یاب شورای حقوق بشر سازمان ملل برای اتفاقات اخیر در ایران را به رسمیت نمی‌شناسیم و فعالیت این کمیته را دخالت در امور داخلی کشورمان می‌دانیم.
این بیانیه بیانیه‌ای کاملاً سیاسی است و فاقد وجاهت قانونی و حقوقی می‌باشد.
حقوق بشر به عنوان یک ابزار در دست کشورهایی مثل آمریکا است تا اهداف سیاسی خود را به پیش ببرند، این کشورها هرجا که به نفعشان باشد از حقوق بشر چشم می‌پوشند و هرجا که منافعشان به خطر بیفتد حقوق بشر را به عنوان یک ابزار برای تحمیل فشارهای خود مورد استفاده قرار می‌دهند.
سوال اینجاست که مدعیان حقوق بشر چرا در قبال کشتار مردم عراق و افغانستان و سوریه توسط مزدوران سکوت اختیار کردند و واکنشی به کشتار مردم در این کشورها نشان ندادند.
سازمان ملل کمیته حقیقت‌یابی را برای بررسی اتفاقات اخیر در ایران تشکیل داده که این یک دخالت آشکار در امور داخلی کشور ما است.
ما این کمیته را به رسمیت نمی‌شناسیم و همانطور که گفتم فعالیت آن را دخالت در امور داخلی خود می‌دانیم.

هر كس دیگری كه درباره حقوق بشر حرف بزند آمریكاییها حق ندارند حرف بزنند/دولت آمریكا بزرگترین نقض كننده حقوق بشر در دنیاست/یكی از وعده هایی كه این آقا در انتخابات داد این بود كه زندان گوانتانامو را تعطیل میكند؛آيا تعطیل شد؟
رژیم صهیونیستی به پشتوانه آمریكا است كه این همه شرارت میكند. فلسطین و غزه در چه حالیست؟ احوال مردم غزه را مردم دنیا نمیدانند؟ بیمار محتاج روی زمین مانده است و داروهای ابتدایی در اختیار او قرار نمیگیرد، چون آمریكا پشت سر این رژیم غاصب است. اینها ظلم نیست؟ اینها شرم نمیكنند درباره حقوق بشر حرف میزنند؟

روسیاهی که در تاریخ ماندگار شد؛ دروغی بزرگ به نام دفاع آمریکا از حقوق زنان
آمریکا و متحدانش در حالی ایران را از کمیسیون مقام زن سازمان ملل متحد خارج کردند که طبق اسناد موجود خودشان از ناقضان حقوق زنان در جهان هستند.
خرید و فروش زنان برای اهداف جنسی در آمریکا به ویژه در نیویورک و ایالت‌های همجوار به قدری افزایش یافته که اهالی رسانه در این کشور در ماه‌های اخیر در مورد تبدیل شدن این معضل به پدیده‌ای رایج در جامعه آمریکایی و تبعات آن هشدار داده اند. تصاویر زنانی که برای مقاصد شیطانی و هوس بازی عده‌ای در قفس‌های مخصوص مورد خرید و فروش قرار می‌گیرند به راحتی با جستجویی ساده قابل مشاهده است.

در آمریکا دختران توسط باند‌هایی ویژه خرید و فروش می‌شوند. در واقع قاچاق انسان در آمریکا در ظاهر به شکل خودفروشی دختران دیده می‌شود که این فعالیت‌ها توسط گروه‌های خشنی سازمان دهی می‌شوند که هرگز پلیس یا هر مقام قضایی با آن‌ها برخورد نمی‌کند.

طبق اسناد و مدارک موجود قاچاق انسان پس از قاچاق اسلحه و مواد مخدر سومین تجارت غیرقانونی در جهان است که بخش عمده آن در آمریکا صورت می‌پذیرد. بنابر اعلام رسمی سازمان‌های حقوق بشر سالانه بیش از ۳۲ میلیارد لار توسط باند‌های جنایتکار قاچاق انسان پول شویی می‌شود و عده‌ای در آمریکا تنها از همین طریق درآمد‌های میلیاردی دارند.

این در حالیست که طبق اعلام رسمی سازمان بین المللی مطالعات زندان‌ها و گزارش نشریه معتبر "فوربس"، حدود یک سوم از زنان زندانی در جهان در زندان‌های آمریکا بازداشت هستند. در گزارش این سازمان بین المللی آمده است که بیش از ۲۰۱ هزار زن زندانی در آمریکا وجود دارد که حدود ۱۰ درصد از جمعیت زندانیان در این کشور را تشکیل می‌دهد.

همچنین براساس تحقیقات انجام شده در موسسه تامسون رویترز، آمریکا در بین ۱۰ کشور اول ناامن جهان برای زنان قرار دارد؛ این رتبه بیش از یک دهه است که بدون تغییر باقی مانده؛ رواج انواع ناهنجاری‌ها و ظلم و بهره کشی جنسی از زنان در قالب ازدواج آزاد، همجنسگرایی، گسترش ازدواج سفید، دستمزد‌های نابرابر در شرایط کاری برابر فارغ از درنظرگرفتن توان جسمی و روحی زن، محیط‌های ناامن شغلی و تحصیلی، آمار بالای سو استفاده و تجاوز به زنان و آزار‌های جنسی در محل کار و تحصیل، تبعیض‌های نژادی، امار بالای زندانیان زن و حتی زنان زندانی باردار و دارای نوزاد، درصد بالای سقط جنین، فقر، رواج روسپیگری و قاچاق زنان، تجاوز به زنان در زندان‌ها تنها بخشی از مواردی است که می‌تواند بنابر استدلال اتاق فکر‌ها و موسسات تحقیقاتی و پژوهی آمریکا دلیلی باشد بر اینکه آمریکا نمی‌تواند در جایگاه کشوری مدافع حقوق زنان اقدامی انجام دهد و یا تصمیمی بگیرد.

فروش زنان آمریکایی

حالا کشوری با این تفاسیر و با این رده جهانی از رعایت حقوق زنان روز گذشته در روندی بی سابقه و خارج از ساختار قانونی سازمان ملل تلاش کرد با حمایت دو یار غار خود یعنی انگلیس و فرانسه ایران را به بهانه نقض حقوق زنان در کشور از کمیسیون مقام زن سازمان ملل متحد خارج کند؛ اقدامی که با حمایت همپیمانان واشنگتن در نهایت به وقوع پیوست و پیش نویس قطعنامه لغو عضویت ایران از کمیسیون زن این سازمان با ۲۹ رای موافق، ۸ رای مخالف و ۱۶ رای ممتنع به تصویب رسید.

اقدامی که به گفته نماینده‌های اروپایی به دلیل ناتوانی آن‌ها برای مقابله با آمریکا به رقم روند عادی این سازمان بین المللی رقم خورد. آمریکا در این نشست با وجود ادعا‌ها و شعار‌های دیپلماسی و نیز تلاش برای شنیدن صدای مخالفان در این جلسه حتی برای هیئت ایرانی برای حضور در این نشست روادید صادر نکرد.

در این نشست آمریکا و متحدان غربی اش یعنی اعضای اتحادیه اروپا و کانادا و کشور‌های آرژانتین و شیلی، کلمبیا، گواتمالا، پرو و پاناما به لغو عضویت ایران در کمیسیون مقام زن سازمان ملل رای مثبت دادند و کشورهایی چون مکزیک، تایلند و تونس رای ممتنع دادند.

کشور‌های بولیوی، چین، قزاقستان، نیکاراگوئه، نیجریه، عمان، روسیه و زیمبابوه نیز به قطعنامه پیشنهادی برای حذف ایران از کمیسیون مقام زن سازمان ملل رأی مخالف دادند.

کمیسیون مقام زن، نهادی زیرمجموعه اکوسوک است که از سال ۱۹۴۶ تلاش می‌کند در حوزه چالش‌ها و مشکلات زنان، راهگشا باشد و جمهوری اسلامی ایران از طریق انتخاباتی شفاف و دموکراتیک و با حمایت گروه آسیا و اقیانوسیه و با رای اکثریت اعضای اکوسوک به عضویت آن درآمده است.

شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل (Economic and Social Council) موسوم به اکوسوک (ECOSOC) یکی از شش رکن اصلی سازمان ملل بوده و مسئولیت رسیدگی به امور اجتماعی، اقتصادی و امور مرتبط با کارگزاری‌های تخصصی سازمان ملل را برعهده دارد. اکوسوک در حال حاضر دارای ۵۴ عضو است و آخرین بار جمهوری اسلامی ایران از ابتدای سال ۲۰۱۹ میلادی به مدت سه سال به عضویت آن انتخاب شده بود که دوره اش سال گذشته به پایان رسید.

سازمان مللی که این روز‌ها به جای رسیدگی به امور زنان و کودکان در کشورهایی، چون یمن، افغانستان، سوریه و برخی از کشور‌های فقیر آفریقایی دنباله روی اهداف سیاسی و مضحک آمریکا شده است، به جای فریاد زدن برای دفاع از حقوق تمام انسان‌هایی که به دلیل طمع‌های سیاسی عده‌ای هر روز کشته می‌شوند، به جای دفاع از زنان و دختران فلسطینی که در سرزمین آبا و اجدادیشان هر روز را با ترس تهاجم و وحشی گری صهیونیست‌ها می‌گذرانند، حالا دنبال یک مشت ادعا‌های واهی و بی اساس دولتی را گرفته که کارنامه عملکردش برای بسیاری در جهان واضح و مشخص است، کشوری که فقر، تبعیض نژادی، حملات مسلحانه، تجاوز و تن فروشی در آن به صنعتی تبدیل شده تا جیب دولتمردان و لابی‌های قدرتمندش را پر کند. این سازمان ملل شاید بهترین مکان برای عضویت همین کشور‌ها باشد تا در سایه آن بتوانند بر جنایات خود سرپوش بگذارند.

۱۳:۰۴۲۴ آذر ۱۴۰۱
کسانی که هنوز هم در وین به دنبال برجام و مذاکرات هسته ای هستند به مردم و کشور خیانت می کنند
مسئولان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به تهران سفر می‌کنند پس مشخص و روسن شده است که متاسفانه ایران هنوز هم از قطعنامه ضد ایرانی در شورای حکام آژانس درس عبرت نگرفته است شرم آور و تاسف بار است.

فهرست اقدامات تروریستی ۱۰۰ سال اخیر آمریکا
تولید، حمایت، همزیستی و مدیریت تروریسم براساس اسناد تاریخی یکی از وجوهات ممیزه سیاست خارجی آمریکا در روابط با ملل و دُوَل خارجی است. آنچه تاریخ در خود ثبت و مقامات آمریکایی به آن اذعان دارند مشخص می کند که منبع و مصدر تروریسم جایی غیر از منطقه خاورمیانه است.
همزمان با سالگرد هدف قرار گرفتن هواپیمای مسافربری جمهوری اسلامی ایران توسط ناو جنگی آمریکا در آبهای خلیج فارس، دولت ین کشور در قالب سند راهبرد نظامی آمریکا در سال ۲۰۱۵، جمهوری اسلامی ایران را به حمایت از تروریسم در جهان متهم کرد. مسئله ای که گرچه موجب تمسخر بسیاری از کارشناسان شد اما در کشاکش مذاکرات هسته ای پنج بعلاوه یک با ایران نشان داد آمریکایی ها به هیچ وجه بنای دوستی با هیچ دولت و ملتی جز از زاویه نگاه ارباب رعیتی ندارند و اساسا خوی استعماریشان اصلاح شدنی نیست.
انتشار این سند و ادعای جدید واشنگتن علیه جمهوری اسلامی ایران در حوزه تروریسم موجب شد، کند و کاوی در تاریخ یکصد ساله روابط بین الملل و رفتارهای آمریکا در خصوص کشورهای دور و نزدیک این کشور داشته باشیم. کاوشی که نشان داد واشنگتن ید طولایی در بخش تولید ، صدور و مدیریت تروریسم سازمان یافته درجهان دارد.
با نگاهی به عملکرد دولت آمریکا حداقل از یک قرن پیش تا کنون شاهد آن هستیم که هر زمان اقدامات تروریستی دولت این کشور در سطح جهان افزایش بیشتری می یابد به همان میزان هم فعالیت سازمان ها و موسسات رسمی و وابسته آن (نظامی- سیاسی) برای متهم کردن کشورهای دیگر به حمایت از تروریسم گسترش می یابد.
جهان طی نیم قرن گذشته به دریافت نصیحت های دلسوزانه وایضا پدرانه! وسمت وسو دادن های آمریکا در زمینه های مربوط به دمکراسی و حقوق بشر عادت کرده بود که طی چند سال گذشته مبارزه با تروریسم هم به آن اضافه شده است.
به هر شکل از دیدگاه سیاستگذاران کاخ سفید، واشنگتن پیشروی کشورهای جهان در این چنین مسایلی محسوب می شود در حالیکه به اعتراف بسیاری از تحلیلگران بزرگ اگر آمریکا بخواهد خود را در یک مسئله در صف اول و پیشقراول تمامی کشورهای جهان بداند باید آنرا در سردمداری تروریسم جهانی جستجو کند.
این توصیف جمله ای شعاری یا نشات گرفته از یک رویکرد واکنشی نیست بلکه تحلیلی است که نوام چامسکی تحلیلگر برجسته آمریکایی روز ۲۱ اکتبر سال گذشته در مقاله ای که در پایگاه اینترنتی “انفرمیشن کلیرنگ هاوس” منتشر شد، اعلام نمود.
چامسکی در این مقاله خود به بخش های از تحقیق سازمان اطلاعات روسیه در رابطه با عاملان پشت پرده عملیات تروریستی بزرگ انجام گرفته در جهان که در روزنامه پراودا منتشر شده بود، استناد کرد. تحقیقی که نشان می داد اکثر این اقدامات تروریستی به نحوی به عواملی از آمریکا منتهی می شوند زیرا برای ولادیمیر پوتین رئیس جمهور این کشور نیز جای سئوال داشت که این حجم بزرگ از عملیات تروریستی توسط چه سازمان یا طرفی ساماندهی وهدایت می شوند که سازمان اطلاعات روسیه نیز به آن پاسخ داد.
شاید به این مسئله نیز به دید موضع گیریهای شرق وغرب ورسوبات باقی مانده از جنگ سرد و تلاش روسیه برای بازگشت به جایگاه قدرت جهانی تفسیر شود اما اگر شماره ۱۴ اکتبر سال گذشته روزنامه نیویورک تایمز را مطالعه کنید به طور حتم خواهید دید که تیتر اول آن به گزارشی اختصاص یافته بود که عملیات تروریستی (موفق وناموفق) سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) بنا به درخواست کاخ سفید را لیست کرده است.
از نکات جالب در این گزاش آن است که در مقدمه آن تاکید شده است این گزارش بنا به درخواست باراک اوباما رئیس جمهور برای مشخص شدن تعداد عملیاتی که با هزینه دولت در کشورهای خارجی انجام گرفته و بررسی دلایل شکست عملیات های ناکام صورت پذیرفته است تا به پویایی چنین اقداماتی در آینده کمک شود!
به هر شکل در هر دوره ای تعدادی از کشورهای یاغی وجود دارند که دولت آمریکا بر خود واجب! می داند تا به جنگ با آنها بپردازد وآنها را مورد سرکوب قرار دهد.
با بررسی اقدامات دولت آمریکا از سومالی درآفریقا تا نیکاراگوئه درآمریکای لاتین واقدامات این کشور در کوبا تا عملیات صورت گرفته در خاورمیانه از افغانستان گرفته تا عراق ، سوریه ، لبنان و در صدر آن عملیات تروریستی انجام گرفته در جمهوری اسلامی ایران چنان حجم بزرگی از اقدامات را به خود اختصاص می دهد که حتی لیست کردن مشخصات این عملیات وتاریخ انجام آن نیز حجم زیادی از زمان را خواهد گرفت.
اما بی تردید تجاوز ناکام به جمهوری اسلامی ایران وزمین گیر شدن متجاوزین درطبس ، حمله تروریستی ۳ جولای ۱۹۸۸ به هواپیمای مسافربری ایرانی که منجر به شهادت ۲۹۰ شهروند غیر نظامی از جمله ۶۶ کودک ونوزاد ، حملات هوایی پهبادهای آمریکایی به تجمع مردم افغانستان ویمن به ویژه به خاک وخون کشیدن عروسی های آنها که بارها ومتعمدانه تکرار شده است واز آن مهمتر جوخه های مرگی که در سال ۱۹۸۱ در کشورهای آمریکای لاتین تاسیس واز سال ۲۰۰۵ در منطقه خاور میانه نیز کلید زده شد وامروز شاهد اوج جنایات آن در عراق وسوریه هستیم ، اقداماتی است که هرگز از اذهان عمومی پاک نخواهد شد.
در اینجا این پرسش مطرح می شود برای کشوری که تنها ۲۳۹ سال از تاریخ حیاتش می گذرد و ۹۳ درصد از این عمر خود یعنی ۲۲۲ سال آنرا در جنگ وتجاوز به کشورهای مختلف در سرتاسر جهان سپری کرده ودوست ودشمن از اقدامات تروریستی اش آگاهی دارند دیگر جایی برای متهم کردن دیگران باقی مانده است؟
در ذیل به طور تیتر وار به شماری از اقدامات تروریستی و به عبارت دیگر تروریسم دولتی آمریکا در یک قرن اخیر که در برگ های تاریخ به ثبت رسیده جهت تنویر اذهان مخاطبان گرامی و یاداوری آنچه شاید کمتر به گوش نسل حاضر رسیده است را مرور می کنیم. بدیهی است که ممکن است برخی از اقدامات آمریکا در قالب اقدام تروریستی مستقیم یا غیر مستقیم به دلایل مختلف در این فهرست از قلم افتاده باشد.
۱۹۰۱ — ورود مستقیم نیروهای آمریکایی به کلمبیا
۱۹۰۲ — حمله به پاناما
۱۹۰۴ — ورود نیروهیا آمریکایی به کره و مغرب
۱۹۰۵ — ورود نیروهای آمریکایی به هندوراس علیه انقلاب این کشور
۱۹۰۵ — حمله به مکزیک (در کمک به دیکتاتور وقت بورویریو دمازبرای سرکوب قیام مردمی این کشور)
۱۹۰۷ — حمله به نیکاراگوا
۱۹۰۷ — ورود نیروهای آمریکایی به دومینیکن برای سرکوب انقلاب این جمهوری
۱۹۰۷ — نیروهای آمریکایی در جنگ میان هندوراس و نیکارگوا مشارکت کردند
۱۹۰۸ — نیروهای آمریکایی در خلال انتخابات پاناما در این کمشور مداخله کردند
۱۹۱۰ — آمریکا نظامیان خود را برای سرکوب کودتا علیه حکومت نیکاراگوا به این کشور گسیل داشت
۱۹۱۱ — ورود نظامیان آمریکایی به هندوراس برای حمایت از کودتا به رهبری مانوئل بونیلا بر ضد رئیس جمهور منتخب میگل داویا
۱۹۱۱ — سرکوب قیام ضد آمریکایی در فیلیپین
۱۹۱۱ — مداخله در چین
۱۹۱۲ — حمله و اشغال کوبا
۱۹۱۲ — حمله به پاناما
۱۹۱۲ — حمله به هندوراس
۱۹۱۲ — ۱۹۳۳ — اشغال نیکاراگوا . از این زمان نیکاراگوا به مستعمره ای برای احتکار شرکت های آمریکایی تبدیل شد. در سال ۱۹۱۴ عهدنامه ای در واشنگتن به امضا رسید که براساس ان ایالات متحده آمریکا اجازه می یافت کانالی را میان دو اقیانوس از طریق خاک نیکاراگوا احداث کند و براساس همین عهدنامه چامرور به عنوان رئیس جمهور نیکارگوا نیز تعیین می شد. علاوه براین عهد نامه موافقت نامه های دیگری هم به امضا رسید که هرچه بیشتر دولت و ملت نیکاگوا را به سوی بردگی بیشتر برای آمریکا هدایت می کرد.
۱۹۱۴ — ۱۹۳۴ — هائیتی. نیروهای آمریکایی پس از وقوع چندین انقلاب در هائیتی وارد این کشور کرد و به مدت ۱۹ سال هائیتی تحت اشغال آمریکا در آمد
۱۹۱۶ — ۱۹۲۴- اشغال جمهوری دومینکن به مدت ۸ سال
۱۹۱۷ — ۱۹۳۳ — اشغال کوبا.
۱۹۱۷ — ۱۹۱۸ — مشارکت در جنگ جهانی اول
۱۹۱۸ — ۱۹۲۲ — مداخله در روسیه
۱۹۱۸ — ۱۹۲۰ — ورود نظامیان آمریکایی به پاناما
۱۹۱۹ — ورود نظامیان آمریکایی به کاستاریکا
۱۹۱۹ — حمله به هندوراس
۱۹۲۰ — حمله به گواتمالا
۱۹۲۱ — حمایت آمریکا از گروههای مسلحی که برای براندازی کارلوس گیریرو تلاش می کردند
۱۹۲۲ — مداخله در ترکیه
۱۹۲۲ — ۱۹۲۷ — ورود نظامیان آمریکایی به چین
۱۹۲۴ — ۱۹۲۵ — حمله به هندوراس
۱۹۲۵ — حمله به پاناما
۱۹۲۶ — حمله به نیکاراگوا
۱۹۲۷ — ۱۹۳۴ — آمریکا چین را به اشغال در آورد
۱۹۳۲ — حمله به السالوادور
۱۹۳۷ — حمله به نیکاراگوا
۱۹۴۷ — ۱۹۴۹ — حمله به یونان
۱۹۴۸ — ۱۹۵۳ — حمله به فیلیپین
۱۹۵۰ — حمله به پورتریکو
۱۹۵۰ — ۱۹۵۳ — حمله به کره
۱۹۵۸ — لبنان
۱۹۵۸ — جنگ با پاناما
۱۹۵۹ — نظامیان آمریکایی وارد لائوس شدند
۱۹۵۹ — حمله به هائیتی
۱۹۶۰ — عملیات نظامی آمریکا در اکوادور
۱۹۶۰ — حمله به پاناما
۱۹۶۵ — ۱۹۷۳ — تجاوز خونین به ویتنام
۱۹۶۶ — حمله به گواتمالا
۱۹۶۶ — حمایت نظامی از اندونزی علیه فیلیپین
۱۹۷۱ — ۱۹۷۳ — بمباران لائوس
۱۹۷۲ — حمله به نیکاراگوا
۱۹۸۰ — عملیات نظامی علیه ایران در طبس موسوم به پنجه عقاب که باشکست مواجه شد
۱۹۸۳ — دخالت نظامی در گرینادا
۱۹۸۶ — حمله به لیبی و بمباران طرابلس و بنغازی
۱۹۸۸ — حمله آمریکا به هندوراس
۱۹۸۸ — حمله به هواپیمای مسافربری ایرانی و قتل عام تمامی ۲۹۰ نفر سرنشین این هواپیما
۱۹۸۹ — نظامیان آمریکایی ناآرامی ها در جزایر ویرجین را سرکوب کردند
۱۹۹۱ — عملیات نظامی گسترده در عراق (جنگ اول خلیج فارس)
۱۹۹۲ — ۱۹۹۴ — اشغال سومالی و انجام خشونت بسیار مفرط علیه شهروندان این کشور
۱۹۹۸ — حمله به سودان . هواپیماهای آمریکایی به بهانه تولید گاز اعصاب یکی از کارخهانه های ساخت دارو را بمباران کردند
۱۹۹۹ — آمریکا با پوشش ناتو جنگی را علیه یوگسلاوی براه انداخت. بمباران این کشور ۷۸ روز به طول انجامید و یوگسلاوی از هم فروپاشید
۲۰۰۱ — حمله و اشغال افغانستان به بهانه تعقیب گروه القاعده
۲۰۰۳ — حمله و اشغال عراق بدون مجوز سازمان ملل
۲۰۱۱ — حمله به لیبی پس از پیروزی انقلاب این کشور و سرنگونی دیکتاتور قذافی
۲۰۱۱ — حمایت از گروههای مسلح تروریستی در سوریه با هدف براندازی نظام منتخب ملت سوریه
۲۰۱۱ — اعلام حمایت از رژیم آل خلیفه درسرکوب قیام مردمی این کشور
۲۰۱۵ — اعلام پشتیبانی از آل سعود در جنگ این کشور علیه انقلاب ملت یمن

آلمان که صدام را با سلاح شیمیایی تجهیز کرد نمی‌­تواند مدعی حقوق ­بشر باشد
کشورهای غربی در حالی قطعنامه حقوق بشری علیه جمهوری اسلامی تصویب می‌کنند که کارنامه حقوق بشری آنها بسیار سیاه و دهشتناک است و اثرات خونبار سلاح‌های کشتار جمعی آنها در تمام کشورهای جهان از جمله کشورهای اسلامی هویداست و آثار جنایات آنها را می‌توان به وضوح در قلب کشورهای عراق، فلسطین، سوریه، یمن، افغانستان و... مشاهده کرد.
در عصری که دست حاکمان اروپایی به رهبری آمریکا که جنون قدرت، آنها را به توحش کشتار رسانده است چنان به خون سایر ملت‌ها آلوده است، ادعای دفاع از حقوق بشر توسط آنها فاقد اعتبار است. این کشورها علاوه‌بر کشتار سایر ملت‌ها با سخت‌افزارهای نظامی، جهان را به آزمایشگاه سلاح‌های بیولوژیک خود تبدیل کرده‌اند و در لوای تحقیقات و پژوهش، قتل‌گاه‌های تحقیقاتی ایجاد کرده‌اند.
امروز و در شرایطی که دست حاکمان کودک‌کُش غربی برای ملت‌های جهان رو شده است و دیگر آمریکا با بیشترین تعداد زندانی (دو میلیون و پانصد هزار) و اروپا با بیشترین تعرض به حقوق زنان و رنگین پوستان نمی‌توانند مدعی دفاع از حقوق بشر باشند. به راستی آیا آلمان که دست حاکمانش به خون نفس‌های محصور و بند آمده جانبازان شیمیایی ایرانی آلوده است و با ارسال سلاح‌های شیمیایی برای صدام باعث شهادت بیش از ۱۳۰۰۰ شهروند ایرانی و مجروح شدن ۱۰۰ هزار انسان بی‌گناه شده و هنوز نسل‌کشی سربازانش در افغانستان تلخ‌ترین خاطره آزادگان جهان است می‌تواند مدافع حقوق بشر باشد!؟ کاش غرب برای استیفای حقوق بشر حداقل بازیگرانی را انتخاب می‌کرد که کمتر دستانشان به خون مردم جهان آغشته باشد!
فراکسیون زنان و خانواده مجلس یازدهم ضمن محکوم نمودن عمل جانبدارانه غرب در تصویب قطعنامه مضحک حقوق بشری علیه جمهوری اسلامی اعلام می‌کند کشورهای اروپایی، آمریکا و رژیم صهیونیستی که حقوق بشر را به گروگان خود گرفته‌اند، ناقضان حقوق بشر و حقوق زنان هستند و نقض حقوق زنان و کودکان ایرانی توسط کشورهای غربی با تحریم‌های ظالمانه و تحریم دارو و تجهیزات پزشکی و... بر کسی پوشیده نیست و باید حاکمان آنها به عنوان ناقضان حقوق بشر محاکمه شوند و قطعنامه‌هایی که توسط این کشورها صادر می‌شود فاقد وجاهت است. ملت‌های آزاده جهان باید عزمی جهانی ایجاد کنند تا نهادهای مختلف بین‌المللی را از اسارت این ناقضان حقوق بشر خارج نمایند.

۲۳:۴۷۲۵ آذر ۱۴۰۱
سازمان مللی که این روز‌ها به جای رسیدگی به امور زنان و کودکان در کشورهایی، چون یمن، افغانستان، سوریه و برخی از کشور‌های فقیر آفریقایی دنباله روی اهداف سیاسی و مضحک آمریکا شده است، به جای فریاد زدن برای دفاع از حقوق تمام انسان‌هایی که به دلیل طمع‌های سیاسی عده‌ای هر روز کشته می‌شوند، به جای دفاع از زنان و دختران فلسطینی که در سرزمین آبا و اجدادیشان هر روز را با ترس تهاجم و وحشی گری صهیونیست‌ها می‌گذرانند، حالا دنبال یک مشت ادعا‌های واهی و بی اساس دولتی را گرفته که کارنامه عملکردش برای بسیاری در جهان واضح و مشخص است، کشوری که فقر، تبعیض نژادی، حملات مسلحانه، تجاوز و تن فروشی در آن به صنعتی تبدیل شده تا جیب دولتمردان و لابی‌های قدرتمندش را پر کند. این سازمان ملل شاید بهترین مکان برای عضویت همین کشور‌ها باشد تا در سایه آن بتوانند بر جنایات خود سرپوش بگذارند.

قوه قضائیه با جدیت و مطابق قانون با اغتشاشگران برخورد کند
قوه قضائیه باید با جدیت و طبق قانون با برهم‌زنندگان امنیت و آشوبگران برخورد کند.
اگر قرار باشد نسبت به هر مسئله‌ای با بی‌قانونی برخورد شود، کشور دچار هرج و مرج می شود.
امروز یک عده قلیلی به خیابان‌ها آمدند و به اموال عمومی و شخصی آسیب رساندند و باعث رعب و وحشت در جامعه شده و امنیت مردم را خدشه‌دار کردند؛ آیا قوه قضائیه باید سکوت کند؟ حق سایر مردم چه می‌شود؟ کسانی که حقشان پایمال شده چه می‌شوند؟ اینکه قوه قضائیه باید طبق قانون با برهم‌زنندگان امنیت و آشوبگران برخورد کند.
اگر در پی اقدام اغتشاشگران و آشوبگران، اموال عمومی آسیب دیده است، حتما باید خسارت آن گرفته شود؛ در این جا مماشات اصلا معنا ندارد.
همانطور که رئیس دستگاه قضا گفت، دستگاه قضا نباید در مواجهه با آشوبگران کوتاه بیاید و نباید سخت گیری کند؛ باید آن چیزی که قانون روشن کرده است، اجرا شود.
قوه قضائیه باید با جدیت و مطابق قانون با اغتشاشگران برخورد کند.