یکی از موضوعات مورد مناقشه اصحاب رسانه و برخی از افراد جامعه بر سر سفرهای استانی و بازدیدهای سرزدهای است که از همان ابتدای کار دولت جدید بدون هرگونه تشریفات زائد توسط رئیس جمهور محترم و برخی از وزرای گرانقدر انجام میشود.
معترضین این موضوع که برخی از آنها قبلابه عدم تحرک رئیس جمهور دولت یازدهم و دوازدهم معترض بودند، اینک این سفرها را بیهوده و عوام فریبانه «پوپولیستی» معرفی میکنند و معتقدند رئیس جمهور باید در محل کار خود مستقر باشد و از طریق برگزاری جلسه، تماس تلفنی و سایر روشها دولت را اداره نماید.
این افراد میگویند این سفرها و بازدیدها نهتنها سرزده نیست، بلکه نمایشی است و وجود چند دوربین محدود که وظیفه مستندسازی تمام سفرها، دیدارها، جلسات و سایر فعالیتهای تشکیلاتی مسئولین عالیرتبه کشور از جمله مسئولین قوا و و یا انعکاس اخبار مربوط به این امور را برعهده دارند را دلیلی بر اثبات ادعای خود جلوه میدهند، اما به سفر بدون تشریفات و ساده رئیسجمهور و عدم حضور مسئولین استانها در مراسم استقبال سخن نمیگویند.
این در حالی است که اولا :مسئولین تا در بین مردم نباشند، نمیتوانند مشکلات آنها و مسائل کشور را به درستی و در حد شایسته درک کنند و در عین حال همه مردم باید بدانند که رئیس جمهور کشورشان به وظیفه خود برای ارتباط با آنها«بهخصوص کسانی که به او رأی دادهاند» عمل میکند.
ثانیا:در شرایط کنونی اکثریت قاطع جامعه «اعم از مردم عادی یا سایر اقشار و اصناف از جمله، نخبگان و به خصوص فعالان بخش اقتصادی» انتظار دارند که هرازگاهی رئیس جمهور منتخب خود را از نزدیک ببینند تا هرچند محدود، بتوانند مستقیم مشکلاتشان را با ایشان مطرح نمایند.
ثالثا: از آنجا که وظیفه طراحی و برنامه ریزی برای دولت و دستگاههای زیرمجموعه آن بر عهده کارشناسان مربوطه در این مجموعهها میباشد، لذا حضور مسئولین در بین مردم «از اقشار صنوف مختلف» و آگاهی مستقیم آنها از مسائل و مشکلات و نیازمندیهای جامعه، تأثیر قابل توجهی بر تصمیمگیریهای شخص رئیسجمهور و اعضای هیئت دولت در مورد روند و چگونگی تهیه، تصویب و اجرای طرحها و برنامههای قوه مقننه دارد.
رابعا: قطعااین اقدام میتواند باعث رضایت مردم گردیده و اعتماد عمومی به مسئولین نظام اسلامی را بیش از پیش تقویت نماید.
البته بدیهی که مسئولین کشور نباید در این زمینه دچار افراط و تفریط شوند و
بهگونه ای عمل نمایند که باعث فرسایش و تحلیل زودهنگام توان دولت و دولتمردان یا تحت الشعاع گرفتن مسائل اساسی و بنیادین شود.
در واقع اگرچه امروز کشور بیش از هر زمان دیگری نیازمند روحیه انقلابی و عملکرد جهادی مبتنی بر علم و عمل است، اما در عین حال این رویکرد نباید به ایجاد خلل در اداره امور کشور منجر و مانع از استمرار فعالیتها در بلندمدت شود.
لازم به یادآوری است که این نکته «ضرورت حضور مستمر و متعادل در بین مردم» در مورد سایر قوای سه گانه نیز مصداق دارد.
احمدرضا هدایتی