خداحافظی نیازمند با نقش جهان/سپاهان همیشه قدران توست

همان سال اول جای خود را به عنوان مهره ثابت روی خط دروازه سپاهان تثبیت کرد و از عملکرد فصل ۹۸-۹۷ او همین را می‌توان گفت که سپاهان فصل گذشته آن ۳۴ گل دریافت کرده بود و با حضور دروازه‌بان آن روزها ۲۳ ساله ۲۰ گل در لیگ برتر دریافت کرد.

سال دوم نیازمند کاری را کرد که کسی از او انتظار نداشت، رکورد طولانی‌ترین زمان بسته نگه داشتن دروازه در فوتبال ایران رکوردی که پیام را نه تنها در قلب اصفهانی‌ها تثبیت کرد بلکه به عنوان یک آلترناتیو مطمئن برای بیرانوند معرفی کرد.

آن فصل نیازمند با ۲۲ گل خورده سپاهان را جز سه تیم اول در دریافت کمترین گل جای داد عملکردهایی که با عدم مصدومیت او روز به روز پیام را به لباس تیم ملی نزدیک تر کرد و باعث شد در لیست‌های تیم ملی همه منتظر وجود نام او باشند.

نیازمند در روزهایی که زمزمه‌ها حاکی از دعوت صرفاً لژیونرها و سرخابی‌ها به تیم ملی بود تنها نماینده تیم اصفهانی در تیم ملی بود ولی برای اولین بازی ملی خود یک سال صبر کرد تا در مهرماه ۹۹ سرانجام اولین بازی ملی خود را مقابل ازبکستان انجام دهد.

برای ما که در اصفهان تمرین شبانه روزی پیام و رکورد ۹۴۰ دقیقه‌ای او را در نقش جهان دیدیم هیچ چیز شیرین‌تر از قرارگیری در چارچوب تیم ملی نبود، شاید اگر او هم نسل عابدزاده کوچک و بیرانوند نبود الان گلر بلا منازع تیم ملی بود.

دیشب پیام آخرین بازی خود را در نقش جهان انجام داد، برای تیمی که هرگز ادعا نکرد از بچگی طرفدار آن بوده اما با تعصب برای موفقیت آن جنگید و با کلین شیت همان کاری را کرد که سه سال در اصفهان و ورزشگاه‌های مهمان تکرار کرد.

می‌گویند قدرت یک دروازه‌بان نه به واکنش‌ها و بلکه به کم اشتباه بودن آن است و نیازمند دروازه‌بانی بود که کمتر کسی از او اشتباه مهلکی را به یاد دارد.

پیام به پرتغال رفت برای ساختن فردای فوتبالی بهتر برای خود و سپاهان می‌ماند و حسرت از دست دادن یک دروازه‌بان بزرگ؛ پیام، سپاهان همیشه قدران توست.