| |
جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳ - ۰۹:۵۷
بروزرسانی ۱ روز پیش
به گزارش خبرداغ ،کمتر از دو ماه تا انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده است و اصولگرایان با همان چالش همیشگی یعنی ایجاد اجماع و وحدت مواجه هستند.
اگرچه تجربه انتخابات 96 این امیدواری را ایجاد کرده که بتوانند روی یک گزینه به اجماع برسند اما این موضوع به آنان اطمینان خاطر نمی‌دهد. دلیلش نیز روشن است. اکثر اصولگرایان از ابراهیم رئیسی به عنوان گزینه مورد اجماع نام می‌برند و تردیدهایی که در کاندیداتوری او ایجاد شده، این نگرانی را ایجاد می‌کند که دوباره به چند کاندیدایی برسند. توجه به این نکته را می‌توان در اظهارات منوچهر متکی، سخنگوی شورای وحدت دید. او گفته بود: «انتخابات 96 را باختیم اما دستاورد ما این بود که نشان دادیم بر خلاف 92 می توانیم به یک اجماع قابل اعتنا برسیم. بنابراین 96 یک باخت نبود بلکه یک برد در همگرایی و کسب یک رقم قابل توجه در آرا بود. اکنون هم الگوی 96 باید اساس کار باشد زیرا اگر با الگوی 92 حرکت کنیم یعنی پذیرفته‌ایم که رقیب میدان دار انتخابات باشد.»بسیاری از رسانه‌ها و تحلیل‌گران سیاسی نیز معتقدند در صورت نیامدن رئیسی احتمالا اصولگرایان قادر به اجماع نیستند و با چند کاندیدای متفاوت وارد عرصه خواهند شد. شاید به این دلیل بوده است که بیش از ۲۲۰ نماینده مجلس شورای اسلامی در نامه ای خطاب به سید ابراهیم رئیسی، با تشریح وضعیت و شرایط اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی کشور و تبیین شاخص های رئیس قوه مجریه مطلوب آینده، از وی برای حضور و نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری ۲۸خرداد دعوت کردند.به گزارش ایسنا، در بخشی از متن نامه این نمایندگان که البته اسامی در نامه موجود نیست، در دعوت از آیت ا... رئیسی برای نامزدی انتخابات آمده است:
« با وجود آن که در بدنه کارشناسی و مدیریتی قوه مجریه، عناصر و نیروهای توانمند، متعهد و انقلابی و دارای دغدغه فراوان هستند، اما متاسفانه هسته مرکزی دولت کنونی، به واسطه ضعف بنیان های تئوریک، رخوت و خمودگی عملی و فقدان باورمندی به توان داخلی، طرح و برنامه و راهبرد کلانی برای پیشرفت و توسعه درون زای کشور بر مبنای بهره گیری از ظرفیت های داخلی ندارد و به طور روزمره با فرافکنی، منازعه گرایی، عملکرد جزیره ای و حاشیه سازی عملاً توان و سرمایه کشور را هرز می برد. مهم ترین و شاید تنها ایده و وعده دولت یعنی رفع مشکلات از طریق مذاکره نیز همان گونه که قابل پیش بینی بود، از همان ماه های نخست پس از توافق هسته ای با بدعهدی و پیمان شکنی طرف مقابل رو به افول رفت و امروز کمتر کسی است که در شکست مطلق آن ایده، تردیدی در ذهن داشته باشد. از دیگر سو، نیک می دانیم که بخش عمده و اساسی مدیریت های کشور در عرصه ها و حوزه های گوناگون در اختیار قوه مجریه و شخص رئیس جمهور است... بر همین اساس ما نمایندگان مجلس شورای اسلامی ، امضا کنندگان این نامه، ضمن احترام به همه شخصیت های بزرگواری که برای حضور در عرصه انتخابات آتی ریاست جمهوری اعلام آمادگی کرده اند و اذعان به توانمندی ها و صلاحیت های آن ها، بر این اعتقادیم که از منظر شمولیت شاخص ها و نیز توان اجماع سازی سیاسی و جذب آرای اکثریت مردم، جناب عالی نامزد اصلح و اولی به شمار می آیید. بنابراین فارغ از جایگاه حقوقی و نیز با تاکید بر اصل استقلال قوه مقننه و اعمال کامل اختیارات نظارتی مجلس در قبال دولت آتی، از شما برای حضور در این عرصه خطیر دعوت به عمل می آوریم و اذعان داریم که در شرایط کنونی ورود به این عرصه، مجاهدتی عظیم به شمار می آید.» اما این نامه انتقادهایی را نیز در پی داشت،مثلا عبدا... گنجی فعال اصولگرا و مدیر مسئول روزنامه جوان در توییتی نوشت:«22نماینده محترم مجلس که از جناب رئیسی درخواست حضور در انتخابات کرده اند، حتما دلسوزانه است.اما نگاه فرامتنی به درخواست خود نداشته اند.در نظام پارلمانی چنین امری معقول است اما در نظام ریاستی این سؤال طرح می شود که با فرض پیروزی،فردای انتخابات چگونه می خواهند بر دولت نظارت کنند؟»دو روزپیش نیز پویش دعوت از سیدابراهیم رئیسی توسط جمعی از فعالان دانشجویی و استادان حامی وی در دانشگاه تهران راه اندازی شد.
