| |
جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳ - ۰۹:۳۱
بروزرسانی ۱ روز پیش
به گزارش خبرداغ به نقل از خبرآنلاین، قریب به ۱۷۰ روز تا سیزدهمین انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده در این میان، اما و اگرهای اصولگرایان برای ورود به بحث‌های انتخاباتی خرداد ماه سال آینده، اکنون وارد روند پیچیده‌ای شده، به گونه‌ای که در گیر و دارِ قدعلم کردن کاندیداهای رنگارنگ و متعدد اعم از نظامی، اقتصاددان، روحانی، دیپلمات و غیره، به نظر می‌رسد مسیر دستیابی به وحدت در جریان اصولگرایی دارای سراشیبی تندی است که به سختی بتوان آنها را دور هم جمع کرد از یک سو میانداری جامعه روحانیت مبارز در نبود بال دیگرش یعنی جامعه مدرسین، در مدار قرار نگرفتن شورای ائتلافی‌ها از سوی دیگر و تن ندادن پایداری‌ها به هیچ کدام از این دو سازوکار، نشان از آن دارد که اجماع آسان نیست.
گذشته از اینها، پرسش‌های پرابهامی برای دولت سیزدهم وجود دارد از جمله اینکه رئیس این دولت باید چه شاخصه‌هایی داشته باشد؟ صرف سیاستمدار، نظامی، اقتصاددان، جوان یا میانسال بودن کافی است یا اینکه نیاز دارد کنکاش بیشتری در این باره صورت گیرد؟ همه اینها از سوالاتی است که با « محمد ناظمی اردکانی» عضو جبهه پیروان خط امام و رهبری، دبیرکل جامعه اسلامی مدیران و از وزرای دولت نهم در میان گذاشته‌ایم.
به گفته محمد ناظمی اردکانی « رئیس دولت سیزدهم باید در عرصه های مختلف اداره کشور به ویژه سیاسی- اقتصادی صاحب تحلیل و راهبرد باشد.»او می‌گوید:« مردم در سال ۱۴۰۰ به دنبال گفتمانی خواهند بود تا زمین بازی فعلی را تغییر دهد و با تمام وجود برای خدمت به مردم پای کار بیاید.»
البته گفت و گو با ناظمی اردکانی فقط به شاخصه‌های رئیس جمهور ۱۴۰۰ محدود نشد بلکه به بحث‌هایی چون رئیس جمهور با آراء حداقلی، جذب آراء شناور، کاندیداهای رأی آور، وضعیت درون جریانی اصولگرایان در انتخابات ۱۴۰۰ و غیره نیز پرداخته شد.
آنچه در ادامه می‌خوانید مشروح گپ و گفت خبرگزاری خبرآنلاین با محمد ناظمی اردکانی، سیاستمدار اصولگرا است؛
****************
*آقای ناظمی! شاخصه رئیس جمهور ۱۴۰۰ از نگاه شما چه باید باشد؟ نیاز به یک رئیس جمهور اقتصاددان داریم یا سیاستمدار؟ یک چهره جدید یا چهره جوان یا ...؟
رئیس جمهور ۱۴۰۰ باید دارای شاخصه‌هایی از جمله کلان نگری و دارای گفتمان، برنامه و تیم کارآمد و منسجم باشد و در عین حال بتواند از همه ظرفیت‌های کشور در عرصه‌های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی استفاده کند و عزم ملی برای برون رفت از معضلات پیش رو را به وجود آورد.
حال با چنین مشخصه‌هایی، در صورتی که چهره جدید باشد و گذشته‌اش حاکی از چنین مشخصه‌هایی باشد، ترجیح دارد. کلان نگری به این مفهوم است که در عرصه های مختلف اداره کشور به ویژه سیاسی- اقتصادی صاحب تحلیل و راهبرد باشد و گفتمان او هم در سطح حکمرانی مطلوب مورد اقبال قرار گیرد.
*اصولگرایان که مجلسی با مشارکت حداقلی را تجربه کرده‌اند با چه جنس کاندیدا و رئیس‌جمهوری می‌توانند مردم را پای صندوق رای بیاورند؟
با توجه به محقق نشدن وعده های متعددی که طی سال‌های گذشته به مردم داده شده، عملکرد ضعیف و اثربخش نبودن مجلس دهم و همچنین شیوع غیرمنتظره بیماری کرونا در کشور آن هم در آستانه روز برگزاری انتخابات، مشارکت ۴۳ درصدی مردم را می‌توان مطلوب ارزیابی نمود. امروزه در بسیاری از کشورهای مدعی دموکراسی، مشارکت مردم در انتخابات محلی و مجلس بسیار پایین تر است.
مردم از عملکرد دستگاه‌های اجرایی ناراضی هستند و بعضا در رفتارهای سیاسی مسئولان نیز، حس صداقت وجود ندارد همچنین از اینکه از هر امکانی برای پیشبرد تصمیمات اشتباه و جناحی خود هرچند مغایر و در تضاد با منافع ملی باشد استفاده می‌کنند، بسیار ناراحت هستند. لذا مردم به دنبال گفتمانی خواهند بود تا زمین بازی فعلی را تغییر دهد و با تمام وجود برای خدمت به مردم پای کار بیاید. سابقه نشان می‌دهد که ملت ایران همواره نسبت به آینده خود و کشورش حساس بوده و هر زمان احساس کند که حضورش در صحنه انتخابات و برگزیدن کاندیدای سلیم النفس، کارآمد و تحول گرا لازم است حتما حماسه دیگری را رقم خواهد زد.
رئیس جمهور حداقلی یا حداکثری معنا ندارد
*این خطر که رئیس جمهور بعدی هم یک رئیس جمهور با رأی حداقلی باشد را چقدر جدی می‌بینید؟ و تا چه حد این مسئله برای جمهوریت نظام آسیب زا است؟
مشارکت در انتخابات در دوره‌های گوناگون تحت تاثیر عوامل مختلف تغییر می‌کند. در دوره‌هایی شاهد بودیم که علی رغم مشارکت بالا به علت برخی کج فهمی‌ها و لجاجت‌ها نتیجه مطلوبی برای مردم حاصل نشد، بنابراین استفاده از لفظ رئیس جمهور حداقلی یا حداکثری مناسب به نظر نمی‌رسد و همه باید به منتخب آرا کمک کنند. باید تلاش کنیم انتخابات در یک فضای رقابتی سالم و سازنده و پرشور با حضور قاطبه مردم برگزار شود و در این مسیر هر فردی که مورد اعتماد قرار گرفت رئیس جمهور همه ملت ایران خواهد بود. دولت مستقر باید در زمینه برگزاری انتخابات با لحاظ شیوه نامه های بهداشتی، افزایش تعدد شعبات و صندوق آرا که اطمینان مردم را جلب کند و اقدامات لازم را به انجام برساند.
*به نظر می‌رسد طیفی از سیاسیون و مشخصا در جریان شما علاقه‌ای به مشارکت بالا در انتخابات ۱۴۰۰ ندراند چون بقای خودشان را در سکوت و خاموش شدن طیفی از آرا می‌بینند. اگر خود شما بخواهید بین مشارکت بالا و پیروزی جریان تان یکی را انتخاب کنید اولویت با کدام یک است؟
اینگونه نیست. این برداشت بیشتر جنبه تبلیغاتی رقبای سیاسی دارد. جریان انقلابی و اصولگرا معتقد است که حضور مردم در صحنه اعم از عرصه سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی عامل نقش آفرینی و پیروزی بوده است. آرای تشکیلاتی دو جریان سیاسی کشور نزدیک بهم است. این آراء شناور است که مشارکت را بالا می‌برد. هر یک از این دو جریان درصدد جذب این آراست.
اولویت اصولگرایان، مشارکت بالا و پیروزی جریان انقلابی است
در دولت نهم و دهم این آرا به سمت جریان اصولگرا سوق پیدا کرد ولیکن در سایر انتخابات‌های ریاست جمهوری دولت سازندگی، اصلاحات و تدبیر و امید به سمت جریان اصلاح طلب سوق پیدا کرد. با این حال پیروزی نظام و مردم با مشارکت حداکثری اتفاق می‌افتد چراکه مشارکت حداکثری مردم در تصمیم‌سازی و اداره کشور یکی از مؤلفه‌های قدرت محسوب می‌گردد. بنابراین اولویت با مشارکت بالا و پیروزی جریان طرفدار انقلاب و حرکت در امتداد منویات رهبری است.
مردم به چهره‌های جدید گرایش دارند
*آقای ناظمی! کاندیداهایی که نامشان در حال حاضر مطرح است آیا قادر به ایجاد سونامی رأی و به پای صندوق رأی آوردن مردم هستند؟
وجود طیف گسترده از کاندیداها در انتخابات پیش رو موجب خواهد شد شور و نشاط انتخاباتی در کشور ایجاد شود، به ویژه در شرایط کرونایی که امکان برگزای تجمعات وجود ندارد. جریان اصولگرا به توجه به اینکه مورد هجمه های متعدد واقع شده، بیشتر از جریانهای دیگر انگیزه دارد. هرچند این مطالبه حس میشود که مردم گرایش به چهره‌های جدید دارند که با وجود سابقه مناسب در گذشته به این عرصه ورود نداشته‌اند.
مردم دلزده شده‌اند
*به نظر شما کجای کار ایراد داشته که مردم از صندوق رای دور شدند؟ سهم احزاب و جریانات سیاسی چقدر بوده است؟ تندروی ها چقدر مردم را دلزده کرده است؟
در پاسخ سؤالات قبلی اشاره شد. ناامیدی مردم نسبت به آینده، محقق نشدن وعده‌ها، سختی روزافزون معیشت، گرانی، تورم، بیکاری، تبعیض و فساد، دامن زدن به اختلافات در سطوح سیاست‌گذاری، ناکارآمدی و انقلابی عمل نکردن از جمله مواردی است که باعث شده بخشی از مردم در انتخابات گذشته با صندوق رأی قهر کنند. سهم احزاب و تشکل‌های مردم نهاد کم نبوده است چراکه همواره خودشان را در صحنه رقابت حس کرده و هر موفقیتی در نظام را از جناح رقیب خود نمی‌توانند ببینند و آن موفقیت را زیر سؤال می‌برند. خصوصا این موضع در رفتار سیاسی احزاب تندرو بیشتر مشاهده میشود. فرق نمی‌کند در کدام جریان باشد.
اصولگرایان با شیب ملایم به وحدت می‌رسند
* به نظر می‌رسد اصولگرایان هر زمان وحدت را در دسترس‌تر دیده‌اند به سمت اختلافات درون جریانی رفته‌اند. در آستانه انتخابات ۱۴۰۰ ، شاهد اختلاف بین اصولگرایان هستیم. پیش بینی شما از این روند چیست؟ آیا وحدت اصولگرایان را امری در دسترس می‌بینید یا دور؟
به نظر می‌رسد در صورتی که رقابت های سیاسی درون جریانی چه اصولگرا و چه اصلاح طلب سالم و سازنده باشد تا به کاندیدای واحد و اصلح برسند دیگر این رقابت‌ها، معنای اختلاف نخواهد داشت بلکه معنای رقابت می‌دهد، این موضوع در صحنه کلان جامعه هم صدق می‌کند. تکثر کاندیداها می‌تواند خوب باشد، در صورتی که به وحدت برسند و فردی که شایسته ترین است برای حضور در تیم ملی معرفی گردد و بتواند تیم را به پیروزی برساند. شناختی که من از جریان دارم این است که با یک شیب ملایم رقابتی به وحدت خواهند رسید.
جامعه روحانیت به دنبال وحدت اصولگرایان است نه سهم‌خواهی
*جامعه روحانیت با تغییراتی که کلید زده است، سازوکار شورای وحدت را در همراهی با جبهه پیروان ایجاد کرده است در مقابل شورای ائتلاف هم گویا برنامه‌هایی برای نقش آفرینی دارد، تا چه حد احتمال همراه شدن این دو سازوکار وجود دارد؟
جامعه روحانیت مبارز برای انتخابات ۱۴۰۰ خودش را میزبان کلیه احزاب سیاسی و اقشار مختلف تعریف و از آنها دعوت به عمل آورده است تا در نشست‌های انتخاباتی همه دیده شده و به وحدت برسند و باعث هم افزایی آرا در انتخابات سال آینده شوند و برای خودشان سهمی قائل نیستند، بنابراین جایگاه اصلی آنان که نقش راهبردی می باشد حفظ خواهد شد.
*به نظر می‌رسد رئیس جمهور شدن این روزها رویای ارزان و در دسترسی شده است که هر روز لیست کاندیداها بلندتر میشود. از نظر شما این تعدد کاندیداها در جریان متبوع خود شما تا چه حد می‌تواند دردسرساز شود؟
شرایط نشان می دهد دوره اینکه یک یا دو چهره کاریزما وجود داشت را پشت سر گذاشته‌ایم، بنابراین در هردو جریان سیاسی چهره‌های مختلف و متنوعی، کاندید هستند که ممکن است تا روز ثبت نام هم تعدادشان بیشتر شود، همانطور که قبلا اشاره شد مهم این است که در داخل جریان ساز و کار رقابتی تعریف و همه بدان پایبند باشند تا شایسته‌ترین فرد که صالح و مقبول بوده و قادر به ادراه کشور باشد را برگزینند و برای رقابت به میدان بفرستند و تا آنجا که ممکن است، هزینه های احراز و عدم احراز از سوی شورای نگهبان را کاهش دهند. تاکنون این موضوع در جریان اصولگرا و انقلابی مشکلی ایجاد نکرده و امید است با رعایت ساز و کارهای وحدت، به سمت یک یا یا دو نفر کاندیدای واحدی حرکت کند.
* از این لیستی که مطرح است از نگاه شما کدام یک شایسته رئیس جمهور شدن هستند؟
هنوز زود است که بتوان قضاوت کرد. افرادی که مطرح هستند تا کنون برنامه، تیم همکار و گفتمان خود را ارائه نکرده اند.
