به گزارش خبرداغ به نقل از انتخاب، حسین لامعی در بخشی از یادداشتش در «کات» در پاسخ به حسن عباسی نوشته: در سخنرانی اخیرتان بعد از انصراف مسعود کیمیایی از جشنوارهی فیلم فجر با تمسخر گفتید: «مسعود کیمیایی به دفتر من آمد و به من گفت آیا میشود کار بهروز وثوقی را حل کرد که او بدون مشکل به ایران بازگردد؟ (خندهی حضار)»
خواستید کیمیایی را تخریب کنید، بزرگترش کردید. دستمریزاد بر شما! اگر آنچه گفتید براستی حقیقت باشد، تنها نشان دهندهی قلب بزرگ مسعود کیمیایی است. سالیان سال است که عدهای در این سینما و سیاست و رسانه میخواهند مابین کیمیایی و بهروز وثوقی شکاف بیاندازند و حال شما به صراحت اثبات کردید که کیمیایی حتی در خلوت، حتی در جلسات خصوصی و محرمانه، در پی راه انداختن کار بهروز وثوقی است و خواهان بازگشت او به ایران. هرچند بازگشت بهروز وثوقی نه فقط خواست کیمیایی، که خواست بسیاری از سینمادوستان است. اشتباه کیمیایی فقط آن بود که این را از شما خواست.
به کیمیایی گفتید: «در جشنوارهای که من رییس تیم داوری بودم فیلم جنابعالی را آوردم بالا. ما به امثال تو شرایط این را دادیم که بالا بیایی. تو در جشنواره کدام یک از همفکرهایت توانستی جایزه بگیری؟».
اگر منظورتان سیمرغ فیلم «جرم» در جشنوارهی سال ۸۹ است، که قطعا اینچنین نیست که میگویید. اولا شما در آن دوره رییس هیات داوران نبودید، یک عضو ساده بودید. دوما سیمرغی که مسعود کیمیایی از آن جشنواره بابت «جرم» گرفت، ماحصل تلاشها و جان کندن شخص مرحوم علی معلم در هیات داوران بود.
در آن هیات داوران، تنها علی معلم تمامقد پشت مسعود کیمیایی و «جرم» ایستاد و پس از آن جشنواره هم برای دفاع از تصمیم شجاعانهی خود، در زمان اکرانِ «جرم» به برنامهی هفت رفت و به عنوان مدافع فیلم، به مناظره با مسعود فراستی برآمد. اگر علی معلم در قید حیات نیست که پاسختان را بدهد به آن معنا نیست که میشود حقیقت و تاریخ را اینگونه تحریف کرد...