| |
جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳ - ۰۸:۳۸
بروزرسانی ۱ روز پیش
به گزارش خبرداغ به نقل از روزنامه اطلاعات : آمریکا و رئیس دولت آن ترامپ، ایران را تحریم همه‌جانبه می‌کند و به‌صورت علنی می‌گوید، سیاست فشار حداکثری علیه ایران را چنان اجرا و ادامه می‌دهم تا این کشور به زانو درآید!
اما دولت‌های دیگر نیز که ما آنها را در سیاست‌ورزی خود، رفیق شفیق می‌خوانیم با ترامپ چنان همسو می‌شوند که تا تحریم نیازهای ضروری دارویی مردم ایران و بلوکه کردن دارایی‌های مالی ما و حتی پرداخت بدهی‌های خود به ایران، همسو با ترامپ‌اند.
یکی از استادان سیاسی دانشگاه در نقد شرایط کنونی و سفر رئیس جمهور به مالزی و ژاپن و دیدار وزیر خارجه هند از تهران می‌نویسد:
«هندوستان یکی از خریداران مهم نفتی ما در کنار ژاپن و کره جنوبی بوده و این کشورها مثلثی بوده‌اند که شاید حدود ۶۵ تا ۷۰ درصد نفت ما را خریداری می‌کردند بنابراین ما از همه اینها طلب داریم. از جمله از ژاپن که حدود پنج میلیارد دلار طلب داریم و یکی از دلایل سفر آقای روحانی به ژاپن این بود که بتواند پول (طلب) بلوکه شده ایران را به شکلی جبران کند. با توجه به اینکه ماهاتیر محمد در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل اعلام کرد ما تحت فشار آمریکا ناچاریم که ایران را تحریم کنیم.
سفر به مالزی انجام شد و با مقامات اقتصادی آن کشور هم ملاقات انجام گرفت، ولی نتیجه‌ای نخواهد داشت. همین ملاقات را با سرمایه‌داران ژاپنی انجام گرفت و آنها هم خیلی به دلیل ترس و نگرانی و تنبیه آمریکایی‌ها استقبال نکردند در واقع آنها نیز حاضر نیستند موقعیت‌های برجسته مزایده و مناقصه داخل آمریکا را به واسطه نزدیک شدن به ایران از دست بدهند. هند هم مثل ژاپن قادر نیست که بتواند به دلیل مسدود بودن شبکه‌های بانکی جهانی با بانک‌های دنیا به سمت ما پول حواله کند.»
همکاری ما با دولت هند در پروژه‌های بندر چابهار، منافع بزرگ مالی ـ اقتصادی برای آنها دارد، اما دولت هند در سه سال گذشته بدترین رفتار در روابط دوجانبه با ایران به بهانه طرح تحریم ترامپ را داشته است و البته علاوه بر دولت، مردم ایران این رفتارهای دولت هند تا بلوکه کردن طلب‌های ایران از این دولت را فراموش نخواهند کرد.
تجربه اجرایی طرح تحریم ترامپ نشان داد که روابط بین‌المللی بیشترین ضربه را از آن دیده است و یکبار دیگر ترامپ رئیس جمهور آمریکا به همه ملت‌ها و دولت‌ها دیکته کرد قاعده بازی در تنظیم روابط دوجانبه و چندجانبه در چرخه بین‌المللی بر «قلدری» من استوار است و قاعده و قانون این گزاره را حک کرد که در سیاست رفیق شفیق وجود ندارد! در جهان سیاست، منافع حاکم است و نه رفاقت!
