به گزارش خبرداغ ، محسن هاشمی در نشست هماندیشی معاونین شهردار و اعضای شورای شهر تهران اظهار کرد: یکی از تلههای برنامهریزی استراتژیک، شکاف بین برنامه و عملکرد یا برنامهریزان و مجریان است، بدین معنا که سیاستگذار براساس دیدگاههای خود برنامه استراتژیک را تدوین میکند، اما مجری در مقام عملکرد و اجرای برنامه، بدنبال ادامه نگاه و دیدگاه خود میرود و عملا شکاف بین برنامه و اجرا عمیق و عمیقتر میشود.
رئیس شورای شهر تهران افزود: در این وضعیت نداشتن برنامه بهتر از نوشتن آن است چرا که اگر رسماً بدانیم برنامهای نداریم، بهتر میتوانیم بصورت روزمره شهر را مدیریت کنیم تا اینکه تصور کنیم برنامه داریم، اما مجری برنامه کار خود را بکند اتفاقی که در کشور در موضوع سند چشم انداز بیست ساله رخ داد و عملا اجرا در جهت چشم انداز نبود.
وی گفت: در مدیریت شهری هم ما باید ابتدا روشن کنیم که آیا این سند برنامه و اولویتهای آن را قبول داریم یا خیر؟
هاشمی ادامه داد: اگر مجریان یعنی مجموعه مدیران شهری این اولویتها را قبول دارند پس باید جهت و اساس حرکت شهرداری در مسیر آن قرار بگیرد و همان روزمرگی و حرکتها و تصمیمات گذشته به اسم برنامه جدید اجرا نشود و اگر بخشی یا همه آن را قبول ندارند، دلایل خود را برای تغییر و اصلاح برنامه ارائه کنند تا ما بتوانیم به یک فهم و توافق مشترک در مورد اولویتهای شهر برسیم و این گونه نشود که شورا سیاستگذاری خود را انجام دهد و در اجرا اتفاق دیگری بیافتد و شهرداری مسیر خود را برود.
رئیس شورای شهر تهران خاطرنشان کرد: برای این موضوع من چند مثال میزنم، اول مساله شهرسازی است، بارگذاری شهر، یکی از مهمترین منابع مالی توسعه شهر است و اگرچه در گذشته در مورد میزان و چگونگی بارگذاری انتقادات جدی به مدیریت شهری وارد بود، اما این به معنای این نیست که ما بارگذاری صحیح و اولویت دار، مانند بارگذاری در بافتهای فرسوده و ناپایدار را راکد کنیم و با قفل کردن شهرسازی، موجب کاهش منابع مدیریت شهری و ایجاد نارضایتی در مردم بشویم، فعالیت اصلی شهرسازی که خانه موزه و نگارخانه و مسابقات معماری نیست، بلکه راهبری توسعه شهر است.
وی اظهار کرد: در موضوع طرح جامع پسماند هم اتفاق رخ نداده و عملا در جهت هدف برنامه و شورا که ایجاد مکانیزیم جمع آوری و تفکیک و بازیافت منطقهای پسماند است، هیچ گام عملی برداشته نشده و با همین شیوه معیوب گذشته، دفع زباله صورت میگیرد در حالیکه اگر در این مسیر حرکت میشد میتوانستیم از ظرفیت بخش خصوصی استفاده موثری انجام دهیم.
رئیس شورای شهر تهران افزود: در حوزه اتوبوس هم بدترین شرایط اتوبوسرانی تهران در تاریخ این شرکت را تجربه میکنیم و تقریبا ۹۰ درصد اتوبوسهای تهران فرسوده و از رده خارج شدهاند، بدون اینکه از دولت اتوبوسی دریافت شود و نتیجه این همه پیگیری و جلسه این شده که معاونت حمل ونقل ترافیک اتوبوسهای فرسوده را بازسازی کند!.
هاشمی اضافه کرد: مساله تامین واگن برای مترو که متاسفانه در بیش از دوسالی که مدیریت جدید در این حوزه فعالیت میکند، ما نتوانستهایم سفارش برای ساخت واگن بدهیم و عملا خطهای جدید متروی تهران با قطارهای سایر خطوط قبلی فعالیت میکند، شورای اقتصاد برای خرید واگن اعتبار تصویب کرده است، مناقصه برگزار شده و قرارداد منعقد شده، ارز تخصیص پیدا کرده، اما شهرداری بجای دنبال کردن این مسیر که مصوب و مورد تایید هست، بدنبال یک قرار دیگر میرود که نه مناقصه دارد، نه دولت آن را تایید کرده و نه ارزی برای آن تخصیص یافته و هربار که ما موضوع واگن مترو را دنبال میکنیم این شکاف پیش میآید.
وی خاطرنشان کرد: در مساله کمیسیون ماده پنج هم همین معضل را داریم و در حالیکه ماموریت و خط مشی کمیسیون ماده پنج مشخص است این کمیسیون بجای پرداختن به اولویتهای شهر نظیر تحقق الگوی TOD و استفاده از اراضی ذخیره شهری در اولویتها به مسالئل روزمره و حل مشکلات برج سازان و متقاضیان تغییر کاربری میپردازد.
رئیس شورای شهر تهران گفت: موضوع دیگر بحث چابک سازی و اصلاح ساختاری است که همچنان در شهرداری معطل مانده است و برنامه اجرایی روشنی برای آن به شورا ارائه نشده است.
وی ادامه داد: بحث دیگر تامین سرانههای خدماتی است که بیش از ده سال است در شهرداری معطل مانده و اگر معاونت شهرسازی موضوع را جدی بگیرد یکی از رویکردهایی است که در همین شرایط مالی و رکود میتواند محلات را متحول کند و رضایت از مدیریت شهری را بهبود ببخشد.
هاشمی در پایان خاطرنشان کرد: در مجموع میتوان گفت که حوزههای مختلف عملکردی شهرداری تهران متناسب با اهداف و رویکردهای شورا و برنامه مصوب حرکت نمیکنند و نوعی روزمرگی و کرختی در عملکرد اجرایی مدیریت شهری دیده میشود که امیدواریم با توافق روی اولویتهای برنامه این مسیر اصلاح شود.