یک ایرانی خودش بدون کمک (این و آن)میخواهد در یکی از بهترین سالنهای کنسرت جهان که آرزوی هر هنرمندی است آن را فقط ببیند موسیقی اجرا کند، از سه هفته قبل از کنسرتش در سرزمین خودش تلویزیونی که او در یک بازه زمانی میلیونها مخاطب و میلیاردها سرمایه برایش جذب کرده در اخبارش او را تخریب میکند که بلیتهایش فروش نرفته! و موج کارشناسهای موسیقی اینستاگرام به راه میافتد که او یکبار در کنسرتش فالش ویولن زده!
من کارشناس موسیقی نیستم که نقد موسیقی کنم و اما خوب میدانم قدرت محبوبیت و قلب بیکینه داشتن یعنی چه ضمنا تا به حال هم کنسرت رضا را از نزدیک ندیدهام اما شک ندارم تا سه هفته دیگر تمام بلیتهای دالبی تئاتر برای کنسرت رضا فروش خواهد رفت اما برای آنهایی که در جام جم خودشان را حبس کردهاند عرض میکنم اولا کنسرت گذاشتن در آمریکا آن هم در لس آنجلس بی نهایت کار دشواریست صرفا به یک دلیل آن هم اینکه هستند کسانی از هنرمندان ایرانی مقیم لسآنجلس که مثل شما خوش نمیدارند موزیسینی از ایران به لس آنجلس بیاید و آن هم در هالیوود آن هم در دالبی کنسرت برگزار کند(تاکید میکنم بعضی از آنها).
در ثانی فارسی زبانان مقیم ینگه دنیا به عادت قدیم همچنان در دقیقه نود بلیت تهیه میکنند. (این را هم بعد از چندین اجرای تئاتر در شهرهای مختلف آمریکا فهمیدم). از همه اینها گذشته کاش به عوض آن شیوه کنار گذاشتن آقای گلزار از تلویزیون نمیگویم از او دلجویی یا حمایت میکردید...چون میدانم این رفتار اساسا در قاموستان نیست اما کاش سکوت میکردید. به خاطر شخصیت رسانه ای که....بی خیال...»