به گزارش خبرداغ، حمیدرضا فولادگر در گفتوگو با ایلنا، درباره حذف یارانه اقشار کم درآمد گفت: اولین لایحهای که برای هدفمندی یارانهها به مجلس آمد، در زمان دولت آقای احمدینژاد بود که فلسفه آن هم درست بود، آن لایحه عدالت محور و برای کمک به اقشار ضعیفتر جامعه بود. آن زمان این بحث مطرح بود که میگفتند الان وضعیت اینگونه است که یارانه برای پرمصرفها و کممصرفها به یک اندازه است و میگفتند با این وضع آنهایی که مصرفگرا هستند بهرهمندی بیشتری از این یارانهها میبرند، درنتیجه گفتند که این روش عادلانه نیست و درست هم بود.
رئیس کمیسیون ویژه حمایت از تولید ملی تصریح کرد: لایحهای که دولت احمدینژاد آورد روی آن کار شده بود. آن لایحه گفته بود قیمت حاملهای انرژی واقعی شود و درآمد حاصل از آن در سه بخش توزیع شود. نحوه توزیع را اینگونه در نظر گرفتند که ۵۰ درصد آن درآمد به مردم اختصاص یابد، ۳۰ درصد به تولید و خدمات و ۲۰ درصد هم به دستگاههای دولتی اختصاص پیدا کند. قرار شد آن ۵۰ درصدی هم که به مردم داده میشود در دو بخش نقدی و غیرنقدی باشد. در بخش پرداخت یارانه نقدی به مردم، شش دهک را در نظر گرفتند و بخش غیر نقدی را هم اینگونه تقسیمبندی کردند که به گسترش خدمات بیمه، یارانه مسکن و اشتغال برای مردم اختصاص یابد.
این عضو فراکسیون نمایندگان ولایی مجلس با بیان اینکه ساختار کلی این لایحه آن زمان در مجلس حفظ شد به تغییرات حاصل شده در لایحه توسط نمایندگان اشاره و اظهار کرد: در ان مجلس چارچوب لایحه دولت احمدینژادحفظ شد اما در صحن مجلس به بخش پرداخت یارانه نقدی ایراد گرفتند و گفتند به این دلیل که ما نمیتوانیم دهکها را تشخیص دهیم و ممکن است باعث ایجاد تبعیض شود پس بیایید بخش یارانه نقدی را به همه آحاد جامعه بدهیم و این اولین انحرافی بود که رخ داد.
نماینده اصولگرای مجلس دهم با اشاره به تاثیرات این تصمیم نمایندگان بر اجرای این قانون توسط دولتها گفت: بالاخره مجلس مصوب کرد که یارانه نقدی بهجای اینکه تنها به دهکهای نیازمند داده شود به کل مردم پرداخت شود درنتیجه در اجرا پولی برای توزیع به بخش غیرنقدی یارانهها (بیمه، مسکن و اشتغال) و آن دو بخش ۳۰ درصد تولید و خدمات، و ۲۰ درصد سازمانهای دولتی باقی نماند. دولت وقتی با این وضعیت مواجه شد گفت من آن ۲۰ درصد خودم را نمیخواهم و این معنایش این نبود که ۲۰ درصد را صرفه جویی کرد بلکه آن را از محلی دیگر برای خود تامین کرد. ۳۰ درصد بخش تولید را هم به راحتی ندادند. در طول دوره احمدینژاد در جمع چهار یا پنج سال که این قانون اجرا شد از این محل ۲ هزار میلیارد هم به تولید ندادند و در این دولت هم هرساله از این محل بیشتر از سیصد یا چهارصد میلیارد ندادهاند.
نماینده مردم اصفهان خاطرنشان کرد: قانون هدفمندی یارانهها در سالهای بعد در مجلس دچار تغییرات بیشتری شد. دو سال بعد از این ماجرا آن ۳۰ درصد بخش تولید را به ۲۰ درصد کاهش دادند، یک سال بعد از آن شد ۱۰ هزار میلیارد تومان، یک سال بعدش شد ۵ هزار میلیارد تومان و یک سال بعد، بخش سلامت هم در ۱۰ درصد آن شریک شد که همه این تغییراتی که در تقنین رخ داده باعث فاصله گرفتن ما از آن فلسفه درستی بود که در ابتدا مطرح شد.
این عضو فراکسیون اشتغال و تولید مجلس با تاکید بر اینکه هماکنون ۴۳ هزار میلیارد تومان یارانه نقدی به مردم پرداخت میشود، عنوان کرد: آقای روحانی در بخش پرداخت یارانه نقدی به همه مردم، به دولت قبل انتقاد داشت و میخواست این روش را اصلاح کند. ما هم به عنوان مجلس این اختیار را به دولت دادیم که شما میتوانید یارانه دهکهای بالا را حذف کنید و پول به دست آمده از این محل را به اجرای احکام باقی مانده از این قانون (بیمه، مسکن، اشتغال، تولید و سازمانهای دولتی) اختصاص دهید. همچنین به دولت گفتیم پس از اجرای این احکام باقیمانده اگر پولی باقی ماند میتوانید به یارانه نقدی اقشار ضعیف هم اضافه کنید که در این بخش خود مجلس سال بعدش بهزیستی و کمیته امداد را هم اضافه کرد.
رئیس کمیسیون ویژه حمایت از تولید ملی ادامه داد: دولت آقای روحانی حالا میخواست پردرآمدها را حذف کند، این کار را از گفتوگو با مردم شروع کرد و گفت سامانهای تشکیل دادهایم، هرکه به این مبلغ ۴۵ هزار تومان نیاز ندارد انصراف دهد، در این سامانه ۹۳ درصد مردم گفتند ما نیاز داریم. دولت در این گام و با این روش تنها توانست ۷ درصد را حذف کند. سال بعد مجلس مشخصهای داد و گفت یارانه بعضی مشاغل و حقوقهایی که از یک سطح بالاتر هستند حذف شود، به دنبال آن مقرر کردیم دولت از هر طریقی که میتواند مابقی دهکهای پردرآمد را شناسایی و یارانه آنها را حذف کند.
فولادگر ابراز داشت: شناسایی دهکهای پردرآمد از زمانی که آقای ربیعی وزیر کار بود شروع شد و برای این کار گفتند ما اینطور عمل میکنیم که بررسی میکنیم چه کسی در این مدت خانه یا خودرو خریده و اگر قیمت خانه یا آن خودرویی که خریده از یک حد بالاتر باشد پس او را پردرآمد تلقی میکنیم. با این روش طی دو سال حدود پنج میلیون نفر حذف شدند، در ادامه این روند بخشی از این پنج میلیون نفر اعتراض کردند که باعث شد حدود ۵۰۰ هزارتا از آنها به جرگه یارانهبگیرها بازگردند.
وی افزود: امسال و پارسال هم این اختیار را به دولت دادیم که دولت دهکهای پردرآمد را تا سقف سه دهک حذف کند اما دیگر شاخصی ندادیم. دولت طی این دوسال علاوه بر روش قبل یک روش دیگر را هم از طریق تراکنشهای مالی به کار گرفت. این روش مقداری بحث انگیز شده که شما به حساب مردم رفتهاید حال آیا این اجازه را داشتهاید؟ دولت در سامانهاش هم گذاشته که اگر میخواهید به اعتراضتان رسیدگی کنیم باید اجازه دهید به حسابهایتان وارد شویم. یک اشکال هم در سامانه پیش آمده و تعدادی از بازنشستگان و روستائیان و کارگران را هم حذف کردند. این کار حتما با علم نبوده این یک اشتباه فنی یا نرمافزاری بوده است.
این عضو کمیسیون صنایع و معادن یادآور شد: یارانه اقشار کمدرآمد نباید حذف شود. اگر از همان اول یارانه نقدی را به این دهکهای پایین میدادند بهترین راهحل بود. آقای توکلی آنموقع چندین بار پیشنهاد داد و میگفت بخش نقدی یارانه را به دهکهای پایین بدهید و این کار را نکردند. ۴۵ هزار تومان که در ابتدا یارانه میدادند حکم ۴۰ دلار داشت اما ۴۰ دلار آن موقع الان شده ۴ دلار یعنی قدرت خریدش برای مردم یک دهم شده است؛ اما همین یک دهم هم هنوز برای برخی مردم پول است. از طرف دیگر آن اقشار پردرآمدی که این ۴۵ هزار تومان آن زمان در زندگیشان اثری نداشت الان دیگر پول خردشان هم نیست. ۴۵ هزار تومان امروز پول یک پرس غذا است.
فولادگر در پایان گفت: همین ۴۵ هزار تومان یارانه نقدی وقتی جمع میشود به رقم ۴۳ هزار میلیارد تومان در سال میرسد. بنده با حذف یارانه پردرآمدها موافقم و معتقدم یارانه نقدی را فقط باید به دهکهای پایین بدهیم و بقیه آن باید به شیوهای دیگر پرداخت شود مثلا به تولیدکنندگان و کشاورزان و... بدهند، یارانه را یا باید به تولید بدهیم یا به مصرف عام.