الاخبار نوشت: در سایه تاکید ترامپ بر سیاست تحریمها علیه ایران، پرونده این کشور با وجود تلاشهای مکرون برای جمع کردن بین روحانی و ترامپ در نیویورک، موفقیت آمیز نبوده است. اما معادله روحانی که با همراهی رئیس جمهور آمریکا مواجه نشده و مرکل نیز در واقعیتِ آن، در صورت دربرگرفتن تمام تحریمها تردید کرد، امکان گسترش دایره مناقشهها در روزهای پیش رو را افزایش داده است؛ بویژه آنکه عمران خان از سوی ترامپ مأمور میانجی گری بین ایران و آمریکا شده است؛ واسطهای جدید که نشان دهنده موضع اصلی آمریکا در مورد نرفتن به سمت گزینه جنگ بوده و به تهران، اطمینان بیشتری برای تکیه بر استراتژی فعلی اش میدهد.
به گزارش خبرداغ به نقل از انتخاب ، در ادامه این مطلب آمده است: عربستان بدنبال آن بود که نشستهای سازمان ملل در نیویورک، برای تحریم بین المللی علیه ایران، برگزار شود؛ اما اهتمام اصلی در این نشستها، متوجه توسعه میانجی گریها شده است. در حالی که چشمها متوجه ترامپ و سخنرانی او بود، رئیس جمهور پاکستان از وظیفهای که رئیس جمهور آمریکا به وی محول کرده است، پرده برداشت.
عمران خان تاکید کرد که با روحانی صحبت کرده است، اما فعلا نمیتواند بیش از این درباره جزئیات بگوید. علاوه بر این، نخست وزیر پاکستان از تلاشهایی برای میانجی گری بین عربستان و ایران سخن گفت؛ بدون آنکه در این خصوص به تفصیل بپردازد.
رئیس جمهور آمریکا با بیان این مطلب که باید ببینیم چه میشود و دوری اش از زبان حملهای که معمولا علیه ایران استفاده میکند، باعث خوش بینی تحلیلگران شده است، تا ضمن مقایسه دو سخنرانی پیشین ترامپ، سخنرانی اخیرش را نرمتر توصیف کنند.
این در حالی است که روحانی در نیویورک، با وجود إعمال محدودیتهای از سوی آمریکاییها برای تحرکاتش، از این گردهمایی بین المللی استفاده کرد تا به نحوی صحبت کند که به استراتژی کشورش، یعنی مذاکره، نه از موضع ضعف، کمک کند. در همین راستا، روحانی برای ایجاد تغییرات یا بندهای اضافه و تعدیلهای محدودی در توافق هسته ای، به شرط برطرف شدن کامل تحریمها، اظهار آمادگی کرد.
اما با توجه به اینکه ترامپ همچنان به سیاست فشار حداکثری بر ایران پایبند است، فرصت واضحی برای تحقق پیشنهاد روحانی وجود ندارد. در مجموع، «فرصت» نیویورک به سرعت و آنگونه که مکرون به دنبال آن بود، محقق نمیشود؛ اما حداقل، گزینههای محدود ترامپ را آشکار کرده و نشان داد که وی به دنبال خرید زمان بیشتر برای به نتیجه رسیدن تحریمهاست؛ استراتژی که امروز، با سیاست مقابله به مثل و قدرتنمایی ایران مواجه شده و هزینه هنگفتی را متحمل تمام جهان کرده است.
ممکن است نشستهای نیویورک منجر به گسترش مناقشهها در مورد پیشنهاد روحانی شود؛ به این ترتیب، در روزهای آینده این سوال مطرح میشود که آیا ترامپ از سیاست تحریمها بدون هیچ دستاوردی باز میگردد؟ یا اینکه بخشی از تحریمها را به حالت تعلیق در میآورد تا باب مذاکره دوباره در مورد توافق هستهای را باز کند؟