مسیح مهاجری: تاریخ نقاط قوت و ضعف نظام را به حساب روحانیت می‌گذارد / روحانیت برای استمرار پیشرفت‌ها به برخی امور نیاز دارد که امروز فاقد آنهاست / دور ماندن از بازی‌های سیاسی و جناحی، حفاظت از استقلال روحانیت و رعایت صداقت و عدالت مغفول واقع شده‌اند

به گزارش خبرداغ ، حجت الاسلام و المسلمین مسیح مهاجری در سرمقاله امروز روزنامه جمهوری اسلامی نوشته است: تا قبل از نهضت روحانیت به رهبری امام خمینی(ره) که در آغاز دهه ۴۰ شروع شد، وظایف ذاتی روحانیت در تحصیل، تدریس، تحقیق، تالیف و موعظه خلاصه می‌شد. همین هم کار مهمی بود که سرانجام از درون آن، قیام علیه رژیم منحط و مستبد شاهنشاهی جوشید و به بسته شدن پرونده آن رژیم وابسته به استکبار انجامید، ولی پایان آن رژیم، آغاز گسترده شدن وظایف روحانیت را به همراه داشت.

روحانیت، با پیروزی انقلاب اسلامی وارد مرحله جدیدی از حیات خود شد. به‌دلیل حضور امام خمینی(ره) در راس نهضت و رهبری آن و به‌دلیل اینکه نظام جمهوری اسلامی بر محور «ولایت فقیه» استوار است، این انقلاب و این نظام با هویت نظام دینی با مدیریت روحانیت در تاریخ به ثبت رسیده و همین واقعیت، وظایفی را برعهده روحانیت قرار داده که ناگزیر از عمل به آنهاست.

بالاترین وظیفه روحانیت حفظ هویت اسلامی نظام جمهوری اسلامی است. هویت اسلامی نظام را بنابر سلائق مختلف می‌توان به شکل‌های مختلف تعریف کرد، ولی تعریفی که با فلسفه دین همسوئی داشته باشد، تحقق عدالت است. امام خمینی(ره) نیز هدف خود از قیام علیه رژیم شاهنشاهی را غلبه بر استبداد داخلی، استعمار خارجی و تامین استقلال و آزادی معرفی کردند و این مجموعه را با تامین عدالت، قابل تحقق دانستند.

عدالت موردنظر اسلام، اعم است از عدالت اقتصادی، عدالت اخلاقی، عدالت قضائی و عدالت اجتماعی. خلاصه کردن عدالت در یکی از این موارد، مشکلی را از جامعه حل نخواهد کرد و فقط تامین این مجموعه است که می‌تواند هرجامعه‌ای را به یک جامعه برخوردار از عدالت تبدیل کند.

انقلاب اسلامی ایران در تامین استقلال کشور کاملاً موفق بود. این موفقیت بزرگ قطعاً مرهون رهبری امام خمینی(ره) و همراهی مردم بوده و حفاظت از آن تا امروز نیز نشان‌دهنده کارکرد موفق این انقلاب و نظام است که روحانیت سهم مهمی در آن دارد ولی در مورد سایر اجزاء مجموعه تامین‌کننده عدالت، کارکرد قابل دفاعی وجود ندارد.

هرچند بخشی از روحانیت با اصل انقلاب زاویه دارد و اصولاً ورود به این قبیل مباحث را بیهوده می‌داند، ولی افکار عمومی، روحانیت را مسئول برقراری عدالت می‌شناسد و هر نقص و نارسائی و مشکلی که در این زمینه وجود داشته باشد – که اکنون وجود دارد – را به روحانیت منتسب می‌کند. تاریخ هم همین را در دل خود ثبت کرده و نقاط قوت و ضعف این نظام را به حساب روحانیت می‌گذارد.

این واقعیت را هیچکس نمی‌تواند انکار کند که تغییر رژیم شاهنشاهی به نظام جمهوری اسلامی بزرگ‌ترین خدمت به ایران و مردم آن بود ولی آنچه مهم است حفاظت از محتوای این نظام است که در تامین عدالت خلاصه می‌شود. کار بزرگ تغییر را امام خمینی(ره) انجام داد و «بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی» لقب گرفت و حالا این رسالت بزرگ روحانیت است که میراث امام خمینی را حفظ کند و از هدر رفتن آن جلوگیری نماید.

پیشرفت‌های علمی، تحقیقاتی، تقویت بنیه فکری، تربیت فضلا و دانشمندان اهل تحقیق در رشته‌های مختلف علوم از برجستگی‌های روحانیت به‌ویژه حوزه علمیه قم در دهه‌های اخیر است ولی حتی برای استمرار همین پیشرفت‌ها و برای اینکه توفیقی در حفاظت از هویت اسلامی نظام جمهوری اسلامی حاصل شود، به امور دیگری نیاز است که امروز روحانیت فاقد آنهاست. دور ماندن از بازی‌های سیاسی و جناحی، حفاظت از استقلال روحانیت و رعایت صداقت و عدالت در عملکردها محورهای مهمی هستند که باید مورد توجه قرار گیرند ولی متاسفانه مغفول واقع شده‌اند.