خجالتی بود و همیشه خود را از دیگر اعضای خانواده کمتر میپنداشت و هدفش جلب توجه و رضایت پدرش بود.
۱۲ ساله بود که بازی در تئاتر را آغاز کرد. در آموزشگاه راوینهال و مدرسه استیونس و آموزشگاه هنرهای دراماتیک نیویورک ادامه تحصیل داد. او به لطف زیباییاش مدتی مدل مجلات برای تبلیغ شامپو، سیگار و آبجو بود. بارها کوشید در دانشگاه نیز بازیگری بخواند اما بینتیجه بود.
بدون کمک خانواده با سختکوشی آموزش هنرپیشگی دید، لهجه و زبانهای دیگر را آموخت. نخست با نقشهای فرعی درخشید و سرانجام برنده بازیگر نقش دوم اسکار و گلدن گلوب شد.
۲۵ ساله بود که به خاطر بازی در فیلم "دختر روستایی" هیچکاک برنده بهترین بازیگر زن اسکار شد. در سخنرانی اسکار فقط گفت: "شور و شوق این لحظه مرا از بیان احساسم باز میدارد".
به گزارش دویچهوله، او در چند فیلم هیچکاک که به او لقب "آتشفشان زیر برف" داد، نقش آفرید که پر اقبالترینشان "پنجره رو به حیاط" است.
۲۶ ساله بود که در جشنواره فیلم کن با رایِنیر سوم پادشاه موناکو آشنا شد و پیش از آنکه خانوادهاش متوجه شوند با وی پیوند زناشویی بست و یکباره پس از نقشآفرینی در ۱۳ فیلم ماندگار، هنرپیشگی را رها کرد و همه وقت خود را به انجام کارهای خیریه به عنوان شهبانو داد و با تبلیغ مثبت باعث شکوفایی اقتصادی موناکو شد.
۳۱ ساله بود که آلفرد هیچکاک سخت کوشید او را برای بازی نقش اصلی یک فیلم به هالیوود بازگرداند.
گریس کلی در ۵۲ سالگی در تصادف خودرو در نزدیکی موناکو درگذشت.