به گزارش خبرداغ ، سرخ‌ها در غیاب کامیابی نیا (که قریب به ۸۰ روز حاشیه‌نشین شد) حسین
ماهینی را در پست غیرتخصصی و بسیار حیاتی هافبک وسط دفاعی به کار گرفتند تا
همان منطقه به حفره‌ای تبدیل شود که آبی‌ها با عبور مکرر از آن و شوتزنی
از چپ و راست عقب‌ماندگی یک بر صفر در شهرآورد را ابتدا به برتری
خیره‌کننده ۳ بر یک و در نهایت به برد ۳ بر ۲ تبدیل کنند. اگرچه آن فصل
قهرمانی لیگ برتر با دریایی فاصله به سرخ‌ها رسید، اما برای هواداران به
جان آمده آبی‌ها که از دست منصوریان شاکی و نسبت به مسن‌تر‌های استقلال
قدری مشکوک و نسبت به جوان‌تر‌های تیم مقداری بی‌اعتماد بودند، این یک برد
روحیه‌ساز و فوق العاده باارزش بود زیرا هنوز این باور عجیب وجود دارد که
«تمامی دنیا را بباز، اما شهرآورد را ببر» و در آن صورت تمامی خطاهایت
بخشوده خواهد شد!
این اتفاق در لیگ شانزدهم روی داد و برای سرخ‌ها یک درس تنبیه‌آمیز شد تا
از آن پس تدابیر و آدم‌های مناسب‌تری را برای روز‌های غیبت کامیابی‌نیا
بیابند، اما برای خود وی درس عبرت نشد و یک بار دیگر و این مرتبه در لیگ
هفدهم و به هنگام کشتی گرفتن در استخر (!) در کنار سایر بازیکنان تیم، کتف
رنجور کمال بیرون زد و وبال گردن او شد که این بار به مدت ۷۰ روز با
مسابقات وداع گفت و محسن ربیع‌خواه را بیش از پیش مدیون خود ساخت که با
گرفتن جای «کمال» کنار احمد نوراللهی- که در راه بازگشت از تراکتورسازی
قرار داشت- نیاز‌های پرسپولیس را در قلب خط میانی تأمین کند.
کتف دردناک کامیابی‌نیا البته در ماه‌های بعدی هم یکی دو بار دیگر کار او
را کساد و وی را خانه‌نشین کرد، اما قهرمانی‌های پرسپولیس همیشه سرپوشی بود
روی این معضل تا اینکه عصر کالدرون رسید...
حالا او کتف خود را جراحی کرده است. پرسپولیس در غیاب او و با وجود داشتن
احمد نورالهی ۳ امتیاز در تبریز از دست داد تا کالدرون ارزش‌های این هافبک
دفاعی، جنگنده و توپگیر را بیشتر حس کند. البته پرسپولیس، محسن ربیع‌خواه
را هنوز هم در اختیار دارد، اما او به اندازه روزگار برانکو مورد تأیید و
اعتماد مرد آرژانتینی نیست.
جام نیوز
