خب! در این شرایط اگر از طرف ایران فضا تند شود، فضای سیاسی جهانی و مدار قطب جهانی مشکلات بیشتری را بروی ایران خواهد ریخت. پس اگر کارشان را تکرار کنند، باید گفت این جریانات به مشکلات مردم کاری ندارند و فقط در رقابتهای سیاسی به خودشان فکر میکنند.
همچنین باید پرسید آیا آنها این را در نظر نمیگیرند که این مشکل در هر دولتی که در ایران روی کار بیاید، به دلیل اینکه طرف ما امریکا هست، به وجود خواهد آمد. مگر غیرازاین است که ملت ما به آمریکاییها بیاعتماد هستند و این بیاعتمادی یعنی اینکه ممکن است، همیشه اتفاقی را انجام بدهد که مورد قصد و نظر ما نباشد. همچنین باید تفاوت گذاشت بین خوشحالی دلواپسان از اینکه برجام نقض شده است و اینکه طرفداران دولت برجام را اتفاقی بزرگ بدانند. این چیزی است که با منافع ملی ما منافات دارد.
یک نکته دیگر هم وجود دارد، اینکه اعتراض جمعی و وحدت نظر در مخالفت با نقض برجام از جانب امریکا اتفاق خوبی است که مشاهدهاش میکنیم. بالاخره اینکه دولت، رهبری و مسئولان ایران همه در ارتباط با نقض برجام یک نظر هستند و همه باهم تلاش میکنند که برجام را حفظ کنند یا در مقابل کسانی که برجام را نقض کردهاند، بایستند، این وحدت، وحدتی است که ما به آن احتیاج داریم و خوب است که همه مسئولان با یکدیگر این عهدشکنی امریکا را محکوم میکنند.
اما محکوم کردن کسی که دنبال برچیده شدن برجام است، یک حرف است و خوشحالی و محکوم کردن مدیران کشوری که همه با وحدت نظر و زیر نظر عالیترین مقامات کشوری این برجام را به نتیجه و به اتمام رساندهاند، حرف دیگری است، که بهشدت مورد اعتراض هست. تجربه سیاسی من این را میگوید اگر دولت اجازه دهد که همین دیدگاههای مخالفین برجام در جامعه نفوذ بیشتری داشته باشد و مردم نسبت به اینکه تفکر آنها در ارتباط با مردم و پشتیبانی مسائل اقتصادی چگونه هست را بدانند، بهترین تبلیغ خواهد بود.
همانطور که همه مشاهده کردند، در انتخابات گذشته یکی از کاندیداهایی که برای ریاستجمهوری خیلی مطرح بود، در اولین روزهایی که وارد گفتگو شد و ناچار شد که مرزهای خود را روشن نماید، افت رای او شدت پیدا کرد. درواقع اگر این دیدگاهها در جامعه شفاف شود و واقعاٌ مردم متوجه شوند که پشت نظرات بهظاهر جناحی چه چیزی خوابیده و مردم چقدر آسیب میبینند، متوجه امور خواهند شد.