لاورنس کورب در نشنال اینترست نوشت: ماه گذشته ایران یک پهباد جاسوسی آمریکا را در نزدیکی تنگه هرمز سرنگون کرد. اما دونالد ترامپ در نهایت تصمیم گرفت که به این اقدام تهران واکنش نشان ندهد. بسیاری از منتقدان جمهوری خواه رئیس جمهور او را متهم کردند که همچون باراک اوباما ضعف نشان داده است و باید قاطعیت بیشتری نشان میداد.
به گزارش
خبرداغ به نقل از «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: تعدادی از نماینده های جمهوری خواه مجلس همچون تام کوتون، لیز چنی و آدام کینزینگر معتقدند که تصمیم آقای ترامپ برای لغو کردن حمله هوایی یادآور خودداری باراک اوباما از حمله به سوریه در واکنش به کاربرد تسلیحات شیمیایی توسط نیروهای بشار اسد است. آقای اوباما هشدار داده بود که استفاده از سلاح شیمیایی خط قرمز آمریکا خواهد بود. اما در نهایت به تهدیدات خود عمل نکرد.
همین منتقدان به واکنش رونالد ریگان، رئیس جمهور سابق در سال 1988 اشاره میکنند. دو روز بعد از آنکه یک ناوچه آمریکایی با یک مین دریایی کار گذاشته شده توسط نیروهای ایران برخورد کرد، ریگان دستور حمله به ایران را صادر کرد. ناو یو اس اس رابرتز یکی از کشتی های اسکورت کننده نفت کش های تجاری در تنگه هرمز در طول جنگ ایران-عراق بود.
اما این دو مثال تاریخی برداشت نادرستی را به مخاطب القا می کنند. البته بدون شک آقای ترامپ باید برای حل بحران کنونی از گذشته درس بگیرد. اما تنش های اخیر تا حدود زیادی ناشی از تصمیمات اشتباه ترامپ بوده اند.
باراک اوباما پیش از حمله به سوریه در سال 2013 از کنگره آمریکا درخواست کرد که مجوز اقدام نظامی علیه حکومت اسد را صادر کند، زیرا او معتقد بود که این حمله می تواند کشور را وارد جنگ بلند مدت دیگری در خاورمیانه کند. بعد از آنکه کنگره آمریکا درخواست اوباما را رد کرد، در نهایت رئیس جمهور با همکاری ولادمیر پوتون توانست بشار اسد را وادار کند که تسلیحات شیمیایی خود را تحویل دهد. طرح آمریکا-روسیه مورد تایید شورای امنیت سازمان ملل قرار گرفت. آقای اسد بیشتر تسلیحات شیمیایی خود را از کشور خارج کرد. بدون شک آمریکا نمیتوانست از طریق یک حمله هوایی این حجم از تسلیحات اسد را نابود کند.
اما حدود یک سال قبل از درگیری ایران و آمریکا در 1988، یک جنگنده عراقی به ناو یو اس اس استارک حمله کرده بود. در این حمله سی و هفت سرباز آمریکایی کشته و بیست و یک نفر زخمی شدند. عراقی ها به خاطر این حادثه عذرخواهی کردند. دولت ریگان اقدامی علیه رژیم صدام حسین انجام نداد. دولت آمریکا در این دوران در طول جنگ ایران-عراق در حال حمایت از رژیم صدام بود.
در 23 اکتبر 1983 حمله مرگباری علیه سفارت آمریکا در بیروت انجام شد. در این روز یک بمب گذار انتحاری کامیونی با دو هزار پوند مواد منفجره را به سمت سفارت آمریکا هدایت کرد. در این حادثه 200 نیروی تفنگدار دریایی، هجده دریانورد و سه سرباز کشته شدند. این حادثه مرگبارترین حمله علیه نیروهای آمریکایی از زمان جنگ ویتنام در سال 1968 بود. بسیاری از مشاوران تندروی آقای ریگان خواستار انجام عملیات انتقام جویانه علیه ایران بودند. اما آقای کاسپار واینبرگر، وزیر امور خارجه کشور با انجام این حمله مخالف بود و در نهایت ریگان تصمیم گرفت که واکنشی نشان ندهد. سربازان آمریکایی در فوریه سال 1984 از لبنان خارج شدند.
بسیاری از منتقدان اخیرا تصمیم آقای ترامپ برای لغو کردن حمله هوایی علیه مواضع ایران را زیر سوال بردند. اما آشکار است که او تصمیم صحیح را گرفت. منتقدان او برداشت نادرستی در مورد واکنش احتمالی اوباما و ریگان نسبت به اقدام ایران ارائه می کنند. البته آقای ترامپ باید از اوباما و ریگان درس بگیرد. او می تواند گزینه ی همکاری و مذاکرات محرمانه با ولادمیر پوتین را برای بازگرداندن ایران به میز مذاکره بررسی کند و همچنین برای جلوگیری از حادثه تلخ دیگری در منطقه می تواند بیشتر نیروهای خود را خارج کند.
