* اصلاح طلبان در سال ۹۲ بر اساس یک دست باز به میدان نیامدند که خودشان نامزد معرفی کرده و خودشان از او حمایت کنند. به همین دلیل شخصا موافق حمایت از نامزد حتی نزدیک به اصلاحطلبان هم نبودم؛ چراکه اصلا چنین زمینهای فراهم نبود؛ اما اینکه چرا دستشان باز نبود و تقصیر کیست، آن یک بحث دیگری است.
*هیچکس به عارف نگفته بود نامزد شود
*آقای عارف در انتخابات۹۲ خودش آمده بود و فکر میکرد که میآید و اینها هم حمایت میکنند. هیچکس به آقای عارف نگفته بود که نامزد شود. البته حقش بود که نامزد شود و هر کسی این حق را دارد، ولی اصلاحطلبان به کسی نگفته بودند که برود نامزد شود و از او حمایت کنند.
*{با انتقاد از سیاستهای اقتصادی دولت نهم و دهم}: سهم مردم از یارانه ۴۵ هزار تومان نبود بلکه ۱۵ هزار تومان بود و آن باقی پول را از جای دیگری داد. سهم مردم را همان ۱۵ هزار تومان باید میداد و اگر میخواست ۴۵ هزار تومان بشود، باید قیمت انرژی را بالا میبرد. هیچ اتفاقی هم نمیافتاد.
* مسئله ما در سیاست خارجی در درجه اول ایالات متحده نیست. در وهله اول باید ببینیم خودمان دنبال چه سیاستی هستیم، مسئله ترامپ اصلا ایران نیست. ترامپ کلا با جهان غیرآمریکا مسئله دارد، ولی فکر کرده موضوع ایران مقوله خوبی است که رویش زوم کند، و الا مسئلهاش با ما نیست.
*چیزی که ترامپ اسمش را مذاکره میگذارد، خیلی روشن نیست
*ترامپ میخواهد راجعبه چیزی مذاکره کند که قبلا مذاکره شده و به نتیجه رسیده است، پرونده مختومه است و دوباره نباید بازش کنیم، مگر اینکه ضمائمی به آن اضافه شود که به نفع طرفین باشد. ممکن است تعهدات دیگری به ایران اضافه و منافع دیگری برایش در نظر گرفته شود. ممکن است در این صورت قضیه مقداری فرق کند، ولی هیچگاه غیر از این مصاحبهای که گفتم ترامپ مسئله را به این خوبی توضیح نداده است. چیزی که اسمش را مذاکره میگذارد، از نظر دیگران خیلی روشن نیست.
* آیا ایران میتواند در برجام بماند و در چارچوب برجام جلو برود و یا نه؟ به نظر من این وضع ادامه نخواهد داشت. فارغ از اینکه تکنیکهای فنی چیست و دو ماه دیگر یک کار کنند و چند ماه بعد کار دیگری، این وضع ناپایدار است و نمیتواند ادامهدار باشد. اگر اروپاییها نتوانند بخشی از تعهداتی را که منافع برجامی ایران را تامین میکند عملی کنند، دیر یا زود مجبور میشود از برجام بیرون بیاید.