به گزازش خبرداغ ، عباس عبدی، فعال اصلاحطلب به روزنامه شرق
گفت: اصلاحطلبان باید به راهبرد اصلاحطلبی برگردند، راهبردی که از سال
80-79 کمکم کمرنگ شد، 84 باز هم کمرنگ شد، به 88 که رسید کلاً تغییر
ماهیت داد. این راهبرد از اصلاحطلبی عبور کرد فارغ از اینکه خوب یا بد
باشد در ادامه و در سال 92 سعی کردند برگردند که بهنظرم هنوز برگشت کاملی
به راهبرد اصلاحطلبی نداشتهاند.
ما آمال و آرزوها و خواستههای
خودمان را پشت مردم میریزیم. بله اگر مردم جامعهای تغییر نکنند، جامعه
تغییر نمیکند. اما نقش مردم این نیست که به خیابان بریزند و چهار تا شعار
بدهند و کیف کنند و فردا هم علیه تمام گذشتهشان فحش دهند و حرف بزنند. در
سال 88 چه کسی به خیابان آمد بهجز مردم؟ اکنون کجا هستند؟
چه کسی از آن اوضاع دفاع میکند؟ و چه عوارض وحشتناکی برای جامعه ایجاد کرده؟ بهنظرم باید جلوی این حرفها را گرفت و نقد رادیکال به اینها انجام داد.
جامعهای که نخبههایش نتوانند چهار تا حرف درست بزنند و حتی نمیتوانند با هم حرف بزنند، مردمش کجا میتوانند یک اقدام درست و حسابی و قابل قبول انجام دهند؟ مردم میخواهند چه کنند جز اینکه توی سروکله هم بزنند؟ بنابراین پوپولیستی را که در پس این پرسشها است و با کلماتی دیگر آرایش یافته باید کنار گذاشت و با بازنگری جدی درخصوص تحولات اجتماعی، اصلاحات و مسیری که باید برویم را بهوجود بیاوریم. تنها چیزی که میتوانم برایتان تکرار کنم این است که این همه نقش مردم نقش مردم نکنید.
سیاستمدار نمیتواند با این بهانه که مردم این را میخواهند از خودش رفع مسئولیت کند. مردم این را میخواهند، تو چرا دنبالشان بروی؟ اگر چنین است تو دیگر چه رهبری سیاسی داری؟ هرکس باید مسئولیت رفتارش را خودش بپذیرد نه اینکه بگوییم مردم میخواهند، تا به حال از این اشتباهات زیاد داشتهایم و نباید تکرارشان کنیم.
ریزش عمدهای در انتخابات از طرف اصلاحطلبان خواهد بود البته از اصولگرایان هم ریزش خواهد بود اما اصلاحطلبان به دلیل تشتت و اینکه بخشی از حامیانشان حاضر به حمایت نیستند و بیشتر طالب این هستند که مستقل در کنش سیاسی و انتخاباتی شرکت کنند، بهنظرم اصلاحطلبان پیشاپیش این بازی را باختهاند.