به گزارش
خبرداغ به نقل از ایلنا، حسین نجابت عضو شورای مرکزی در اجلاسیه ماهانه جامعه اسلامی مهندسین با بیان اینکه بهترین راه برخورد با تهدیدها تبدیل آنها به فرصتها است، گفت: ما در کمیتههای مختلف جامعه اسلامی مهندسین تلاش کردیم مسائل اخیر را مورد تحلیل و بررسی قرار دهیم و نتایج آن منتشر خواهد شد.
وی با اشاره به کمیتههای هفتگانه جامعه اسلامی مهندسین افزود: یکی از سرفصلهای بررسیهای این کمیتهها بررسی تهدیدها و تبدیل آنها است.
نجابت گفت: ما زمانی توانستهایم تهدیدها را تبدیل به فرصت کنیم. اگر میخواهیم تهدیدها نسبت به ما کم شود باید وابستگیهای خود را کم کنیم. وابستگی در جهان امروز امر عادی است اما در شرایط عادی، اگر در شرایط غیرعادی باشیم به عنوان تهدید برای ما خواهد بود و اگر به درستی به آن پرداخته نشود، تبدیل به بحران تبدیل میشود.
عضو شورای مرکزی جامعه اسلامی مهندسین با بیان اینکه اهداف، اجزا، مبانی و رابطه ۴ رکن هر نظامی است، گفت: از برخی از این ۴ آیتم در طول این ۴۰ سال غافل شدهایم.
وی افزود: برنامه چشم انداز ۲۰ ساله میتوانست ما را به سمت اهداف سوق دهد که از آن هم غافل شدهایم.
نجابت با عنوان اینکه اگر این ۴ آیتم درست بررسی و اجرا نشود، رفته رفته تصمیمسازیهای ما که مبتنی بر این موارد نیست تبدیل به بحران میشود، گفت: تصمیمهای انفعالی و غیر برنامهریزی شده میتواند در کوتاهمدت موضوعات را حل کند اما در درازمدت خود آن تبدیل به عامل بحرانزا شده و بحرانزدایی میکند.
وی با اشاره به تحریمها گفت: علت اینکه ما از این طریق تهدید میشویم برای این است که قبلا برای آنها راهحلی در نظر نگرفتهایم.
این فعال سیاسی اصولگرا با بیان اینکه این پیشبینیها به معنای خودکفایی نیست بلکه به معنای خود اتکایی است، گفت: ما بعد از جنگ فقط مشغول اجرائیات شدیم و نتوانستیم تهدیدهای احتمالی را پیشبینی و راه چاره برای آن بیاندیشیم و آن را تبدیل به خوداتکایی کنیم.
نجابت با بیان اینکه مجمع تشخیص مصلحت نظام برنامهای همه جانبه و همهسونگر تبیین کرد اما با وجود اینکه رهبری نظارت بر اجرای آن را نیز به عهده مجمع گذاشت اما مجمع در نظارت بر آن کوتاهی کرد.
عضو شورای مرکزی جامعه اسلامی مهندسین با اشاره به اینکه ۶ سال دیگر پایان چشمانداز ۲۰ ساله است، گفت: مجمع میبایست سند چشمانداز ۲۰ را در سال ۱۴۰۴ تبیین و آن را برای سالهای پیش رو آماده کند.
وی افزود: در برخورد با تهدیدها سه نوع برخورد میشود؛ اول اینکه برخی بیتفاوت هستند دوم کسانی ریشهیابی نمیکنند برای از بین بردن آن تهدید و در مورد سوم ریشهیابی و حل آن تهدید است. اگر این تهدیدها ریشهیابی نشود تهدید تبدیل به بحران میشود و برنامههای احتمالی چون مبتنی بر شناخت نیست باعث آسیب دو چندان میشود.
نجابت گفت: بنابراین هر تهدید تبدیل به فرصت نمیشود مگر اینکه از تهدید اول شناخت پیدا کنیم و بعد از ریشهیابی آن را رفع کنیم.