به گزارش
خبرداغ ، محمدجواد حق شناس عضو شورای مرکزی حزب
اعتماد ملی در نامه‌ای به مورخه 97/11/1 خطاب به پیروز حناچی شهردار
تهران، اورا به دلیل آنچه تغییر و چرخش رویه فاحش نسبت به مواضع گذشته
عنوان می‌کند، تجدیدنظر در رای اعتماد یا فراهم کردن زمینه سقوط در
بزنگاه‌های مدیریت شهری تهدید کرد.
تصویر و متن این نامه به شرح ذیل است:
جناب آقای حناچی
شهردار محترم تهران
برخی
از اقدامات جنابعالی پس از انتخاب به عنوان شهردار تهران به نظر نشانگر
چرخش و تغییر رویه فاحش از مواضع گذشته و تعهدات پیش از کسب رأی ناپلئونی
شما بوده و موجبات نگرانی و دغدغه جدی را فراهم کرده است.
به
عنوان یکی از اعضای شورای اصلاح‌طلب که خود را بیش از هر چیز نسبت به رأی و
انتخاب مردم و بدنه اصلاح‌طلب مسئول می‌داند، ضمن متذکر شدن موارد ذیل
امیدوار است سریعاً نسبت به رفع مشکلات و ابهام‌های پیش آمده ناشی از مواضع
و تصمیمات نادرست، همراه با تصحیح مسیر اقدام فرمایید.
۱.
نیاز به یادآوری نیست که شورای شهر پنجم برخاسته از انتخابات ۲۹ اردیبهشت
۹۶ حامل پیامی روشن از سوی شهروندان بیدار و هوشمند تهران، ری و تجریش بود.
پیامی که به صراحت با نفی مشی و روش شورای سوم و چهارم و مدیریت شهری
پایتخت و نماد آن «سردار محمدباقر قالیباف» بر امانت‌داری نسبت به آرای خود
و رویکرد اصلاح‌طلبی منتخبین در گفتار و کردار، تأکیدی چندباره نمودند.
بنابراین
کمترین انتظار از شهردار منتخب شورا و مدیران منصوب وی این است که خود را
همسو و متعهد به این امانت و اجرای سیاست‌های این شورا و رویکردهای آن
بدانند.
۲.
کسانی که تصور و تبلیغ می‌کنند رویکرد انتخاباتی به اداره شهر خطرناک است
دقیقاً کسانی هستند که می‌خواهند رأی مردم را به نفع خود با جریانی خاص
مصادره و آن را بی‌خاصیت جلوه دهند.
۳.
براساس قانون اعضای شورای شهر می‌باید از مداخله مستقیم در حوزه اجرا و از
جمله انتصابات خودداری کنند اما این تصور که پس از انتخابات شهردار شورای
شهر تکلیف و مسئولیتی در قبال انتصاب قریب دو هزار مدیر شهرداری ندارد
برداشتی نادرست و ناروا است.
۴.
این گمان که شهردار پادشاه مطلقه‌ای است در جزیره‌ای مستقل به نام شهرداری
که می‌تواند بنابه سلیقه و مصلحت و نفع شخصی خود و یا انتظارات بیش و کم
برخی حوزه‌های قدرت حتی برخلاف رویکرد و نظر شورا کمیسیون‌های آن مدیران
شهرداری را منصوب کند با اساس مدیریت شورایی همخوانی ندارد و برداشتی
ناصواب است، اگر شهردار بخواهد بر این سیاق عمل کند در هر مرحله و هر
شرایطی که باشد اینجانب به عنوان منتخب مردم در شورای شهر در تجدیدنظر نسبت
به رأی اعتماد خود کوچکترین تعللی نخواهم کرد زیرا چنین تعللی خیانت در
امانت و رأی مردم به حساب خواهد آمد.
۵.
پیش از انتخاب انتظارات و تعهداتی مشخص در حفظ و حراست از رویکرد اصلاح
طلبی و حفظ هماهنگی و تعامل با شورا و کمیسیون‌های آن و مواردی از این دست
مبنای مذاکرات و پیش‌شرط حمایت از شما بوده است.
اینکه
به محض نشستن بر کرسی قدرت فراموشی پیشه کرده و خلف وعده آغاز نمایید که
متأسفانه روندی تصاعدی به خود گرفته است از عجایب روزگار ما است.
ابتدا
در اظهارات و مواضع اعلامی و بعد در روند انتصاب مشاهده شد که برخلاف
پیمان عمل می‌کنید و انی پیمان‌شکنی با منطق، اخلاق و عرف و قاعده کار جمعی
و شورایی و حتی اصول ابتدایی زیست اجتماعی تعارضی آشکار دارد و قطعاً پاسخ
چنین خلف وعده‌ای سکوت و مماشات نخواهد بود.
۶.
این تلقی و تصور که شورای پنجمین توان تعویض شهردار دیگری را ندارد و
شهردار با قدرتی مطلق العنان؟؟؟ می‌تواند با شعار اقتدارگرایی و دم زدن از
استقلال فردی با نادیده گرفتن شورا و مدیریت شورایی عمل کند یک توهم آشکار
است و در تضاد کامل با انتخاب مردم، مبانی اصلاح‌طلبی و روح حاکم بر قانون
شوراها است.
۷.
شورای شهر اصلاح‌طلب شهرداری را انتخاب کرده است تا نماینده این شورا و
رأی‌دهندگان آن در اداره امور شهر باشد اما شهرداری که به دلیل شهرت و
گذشته صلاح طلبیش انتخاب شده بلافاصله در چرخشی عجیب، خود را وام‌دار
انتخاب و رأی‌دهندگان ندانسته و در رویکردی عجیب همصدا با افراط‌گرایان
علیه اصلاح‌طلبان و در انتصابات، خود را جزیره‌ای مستقل و خودمختار می‌داند
و برخلاف رأی و نظر شورای شهر عمل می‌کند و حتی منتظر اعلام نتیجه استعلام
خود نمی‌ماند.
در چنین وضعیتی دو راه پیش‌روی شورا باقی می‌ماند:
الف: یا با قاطعیت و به هر قیمت نسبت به اصلاح رویه عمل نموده و در رأی اعتمادش تجدیدنظر کند.
ب: یا در اولین بزنگاه در جاده پرخطر مدیریت شهری پشتیبانی و حمایت خود را از شهردار سلب و در نتیجه شرایط سقوط وی را فراهم کند.
امید
و انتظار این است که جناب شهردار با درک این واقعیت در اسرع وقت نسبت به
اصلاح امور و جبران مافات اقدام نموده و تعامل جدی و خردمندانه با شورا را
در دستور کار خود قرار دهد چرا که اینجانب در خصوص انجام وظیفه و حرکت بر
مبانی پیش گفته بدون تردید منافع شهر و شهروندان را بر هرگونه منفعت
احتمالی جریانی، گروهی و فردی ترجیح داده و انتخاب راه اول را برای حل
موضوع بر راهکار دوم رجحان خواهم داد.
فارس
