| |
جمعه ۱۱ آبان ۱۴۰۳ - ۰۵:۵۴
بروزرسانی ۸ ساعت پیش
به گزارش خبرداغ ، روزنامه اصولگرای فرهیختگان با امیر محبیان، فعال سیاسی گفتگو کرده است.
بخشی از این گفتگو:
برخی مانند حزب کارگزاران تاکید می‌کنند که می‌توانیم در آینده روی آقای لاریجانی حساب کنیم و با او به میدان انتخابات برویم. عده‌ای هم وی را رد می‌کنند. به نظر شما برای انتخابات آینده چند راه پیش‌روی اصلاح‌طلبان وجود دارد؟
سناریوهای ممکن برای آنها، از تاریک‌ترین احتمال تا روشن‌ترین آن قابل‌ارزیابی است. یکی این است که تغییراتی در کشور رخ دهد که این تغییرات منجر به این شود که اجازه دهند اصلاح‌طلبان با تمام ظرفیت فکری خود و دیدگاه‌های خاص‌شان وارد صحنه شوند، یعنی نیروهای خود را بدون هیچ محدودیت و محرومیتی به صحنه آورند. طبیعتا در این شرایط بین «کارگزاران» و اصلاح‌طلبان، بین «اعتدال و توسعه» و اصلاح‌طلبان و حتی درون خود اصلاح‌طلبان، بین «اتحاد ملت» و «مشارکت» اختلافاتی رخ خواهد داد، زیرا منافع آنها با هم تقابل پیدا خواهد کرد. یک احتمال دیگر این است که با تمام قوا امکان حضور در عرصه سیاسی را نداشته باشند و حضورشان به نحوی غیرمستقیم باشد. در این صورت باید از کسی حمایت کنند که امکان رای‌آوری داشته باشد و در عین حال دشمن آنها تلقی نشود.
در چنین حالتی آنها دنبال کسی نیستند که در چارچوب برنامه‌هایشان عمل کند و سراغ کسی می‌روند که احساس می‌کنند با روی کار آمدنش تحت فشار قرار نمی‌گیرند، در واقع در این حالت آنها به دنبال حداقل ضرر هستند، نه حداکثر منفعت.
یک احتمال دیگر این است که اصلاح‌طلبان چنین فردی را هم پیدا نکنند، آن زمان باید ببینیم سراغ چهره‌های سفید می‌روند یا خیر؛ یعنی افرادی که شناخته‌شده نیستند و حساسیت روی آنها وجود ندارد. افرادی که حتی چهره تبلیغاتی هم نیستند ولی در آخرین لحظه سرمایه‌شان را پای او بریزند.
اساسا چرا کارگزارانی‌ها برای مطرح کردن آقای لاریجانی پیشقدم شده‌اند؟
کارگزارانی‌ها یک جریان اقتصادی- سیاسی هستند که تلاش می‌کنند به هر نحوی و در هر دوره‌ای در صحنه حضور داشته باشند. از این جهت آنها امروز تحلیل‌شان این است که اصلاح‌طلبان ظرفیت کافی برای به دست گرفتن قدرت را ندارند و از طرفی هم حزب هوادار آقای روحانی ظرفیت خود را از دست داده و این بار نوبت اصولگرایان است. لذا در بین جریان‌های اصولگرایی طبیعتا طیف آقای لاریجانی را به جریان‌های تندرو ترجیح می‌دهند و با او تعارض کمتری را احساس می‌کنند. درنتیجه این را مطرح کرده‌اند که اگر روزی آقای لاریجانی خواست کاندیدا شود بگویند ما قبلا از شما به نحوی حمایت کرده‌ایم.
به نظر شما این تحلیل با واقعیت‌های سیاسی مطابقت دارد؟ چنین چیزی قابل دستیابی است؟
خیر، به نظر من این سناریو محتمل نیست.
طیفی از اصلاح‌طلبان خیلی جدی آقای لاریجانی را نقد می‌کنند. به نظر شما این شدت انتقاد و مخالفت با او چه دلیلی دارد؟ با توجه به اینکه در انتخابات گذشته مجلس هم لیست خود را در تهران با آقایان جهانگیری و نعمتی بستند، چرا مخالف آقای لاریجانی هستند؟ آلترناتیو در برابر آقای لاریجانی چه کسی خواهد بود؟
آنها معتقدند لاریجانی با آنان بازی می‌کند و از این جهت با ایشان اختلافات جدی دارند. از نگاه آنها کسی مانند آقای روحانی با توجه به دیدگاه‌های خاصی که دارد امکان تعامل با اصلاح‌طلبان را دارد اما درباره لاریجانی اطمینان لازم را ندارند.
آنها علی لاریجانی را به‌تنهایی نمی‌بینند، بلکه «خانواده لاریجانی» را می‌بینند، لذا دیدگاه‌های علی لاریجانی، جواد لاریجانی و صادق لاریجانی را جمع می‌کنند و معتقدند این آقایان دیدگاه و گروهی را ترتیب داده‌اند که همه جریانات سیاسی به نوعی با یکی از آنها ارتباط برقرار می‌کند، بنابراین این جریان سه پایه امکان انتقال قدرت دارد. آنها حساب می‌کنند که اگر اصلاح‌طلبان حمایت کنند آقای علی لاریجانی ممکن است در آینده به سمت آقای صادق لاریجانی متمایل شود، برای همین اطمینان نمی‌کنند.
آلترناتیو دارند یا می‌توانند داشته باشند؟
اساسا وضعیت آنان وضعیت روشنی نیست. فعلا به اما و اگرها و اتفاقات احتمالی چشم دوخته‌اند.
