پس از واکنش انتقادی احمد خاتمی، امام جمعه تهران، به یادداشت عباس عبدی در روزنامۀ «ایران» دربارۀ ضرورت تغییر مواجهۀ حکومت با مسالۀ مصرف مشروبات الکلی در ایران، آقای عبدی گفت: «من در آن یادداشت اصلاً نگفتم که مشروبات الکلی آزاد بشود یا نشود. بحث من این بود که باید بین حرام بودن و مجرمانه بودن یک امر تمایز قائل شد.
«جرم» مفهومی مرتبط با نظم اجتماعی است اما «حرام» مفهومی فراتر از جرم است؛ یعنی میتواند به نظم اجتماعی مربوط باشد یا نباشد. اگر خرید و فروش مشروبات الکلی نظم اجتماعی را به هم بزند حتماً باید آن را جرم دانست و برایش مجازات در نظر گرفت اما اگر این کار ربطی به نظم اجتماعی نداشته باشد، باید ذیل مفهوم «گناه» قرار گیرد که یک مفهوم دینی است.
بحث من دربارۀ منطق «جرمانگاری» امور و پدیدههای اجتماعی بود. برخی میتوانند بگویند شراب هم مثل مواد مخدر نظم اجتماعی را به هم میزند. دربارۀ صحت و سقم این مدعا میتوان بحث کرد. به هر حال کل حرف من مصداقی نیست بلکه «منطق جرمانگاری» را نقد میکنم. شاید با پذیرش منطق جدید باز هم بتوان شراب را غیرقانونی دانست همچنان که در غرب هم تا زمان زیادی چنین بوده است.»