| |
سهشنبه ۲۹ آبان ۱۴۰۳ - ۰۰:۵۲
بروزرسانی ۲ ساعت پیش
به گزارش خبرداغ، محمودرضا گلشن‌پژوه در گفت‌وگو با ایلنا، با اشاره به صدور قطعنامه حقوق بشر علیه ایران در کمیته سوم سازمان ملل گفت: قطعنامه‌های حقوق بشری علیه جمهوری اسلامی ایران سابقه‌ای بیش از سه دهه دارند، از اواسط دهه هشتاد میلادی در کمیسیون سابق حقوق بشر آغاز شدند، در کمیته سوم و مجمع عمومی سازمان ملل تداوم پیدا کردند و در حال حاضر هم شورای حقوق بشر و همچنین مجمع و کمیته سوم قالب‌هایی هستند که برخی دولت‌ها از طریق آن‌ها، هرساله ادعاهایی را علیه کشورمان تجمیع و طرح می‌کنند.
وی ادامه داد: توجه به فرم این قطعنامه‌ها نشان می‌دهد که غالبا یک دولت، مثل کانادا بانی تنظیم محتوا شده و بعد با اخذ همراهی تعدادی از دولت‌های همفکر خود شامل گروه غرب و تعدادی از دولت‌های عربی حاشیه جنوبی خلیج فارس قطعنامه را در سطح کمیته سوم طرح نموده و به رای می‌گذارد. متن قطعنامه نیز غالبا با توجه به متن سال قبل تهیه شده و صرفا برخی تحولات و یا اتفاقات مهم در آن حذف و اضافه می‌شوند.
وی افزود: قطعنامه امسال به نسبت سال گذشته تغییر خیلی خاصی نداشته است. شاید اشاره کمتر به تحولات مثبت حقوق بشری داخل کشور و در همان حال اضافه کردن برخی موضوعات همچون شیوه برخورد با دستگیرشدگان دراویش گنابادی و همچنین ادعای محاکمه مسببان شهادت تعدادی از هموطنانمان در مراسم رژه دراهواز مهمترین این تغییرات باشد.
گلشن پژوه ادامه داد: در حوزه آرا هم غیر از اضافه شدن دو رای به آرای منفی علیه کشورمان، تغییر خاصی در این دوره شاهد نبودیم. در مجموع و فارغ از محتوا، این قطعنامه که ماه دسامبر مجددا درمجمع عمومی رای‌گیری میشود، به همراه گزارش‌های گزارشگر ویژه نقض ادعایی حقوق بشر علیه ایران و گزارش دبیرکل و همچنین قطعنامه‌ای که در شورای حقوق بشر علیه کشورمان صادر میشود، مجموعه‌ای از ادعاها را تشکیل می‌دهند که برای وجهه نظام و قدرت نرم آن، بسیار مضر و آسیب‌رسان هستند. این موضوعی است که نیاز به توجه ویژه دارد و به نظر بنده به هر طریقی باید تلاش کرد که از تاثیر منفی آن کاسته شود.
مدیرعامل سازمان غیردولتی دفاع از قربانیان خشونت با اشاره به تحریم‌های یکجانبه آمریکا و ارتباط آن با این قطعنامه گفت: البته این قطعنامه همانگونه که گفتم، تداوم یک فرایند بیش از سی ساله است که صرفا یک سال متوقف شد و باز ادامه یافت. لذا ارتباط خاصی با موضوع تحریم پیدا نمی‌کند. با این‌حال یکی از استدلال‌های دولت و همچنین سازمان‌های غیردولتی نظیر سازمان ما که چند سال است متمرکز بر موضوع تحریم و نقض حقوق بشر شهروندان ایرانی کار می‌کند، آن است که پرداختن به ادعاهای حقوق بشری علیه یک کشور و در همان حال، پرهیز از ورود به موضوعی که حقوق بشر میلیون‌ها شهروند ایرانی را تحت تاثیر منفی قرار می‌دهد، یک تناقض آشکار است.
وی ادامه داد: حتی گزارشگران ویژه ایران همچون احمد شهید، خانم جهانگیر و اخیرا نیز آقای رحمان در کنار اینکه بسیار کمرنگ به این موضوع توجه کرده‌اند، بااین‌حال با این بهانه که وظیفه ما توجه به موارد نقض حقوق بشر مثل ادعاهای مربوط به نقض آزادی بیان، دستگیری‌ها، اعدام‌ها و ... است، تلاش کرده‌اند از زیر بار محکومیت شفاف تحریم‌ها و دولت‌های تحریم‌کننده شانه خالی کنند.
وی افزود: بااین حال اخیرا گزارشگر ویژه منع تحریم سازمان ملل، آقای ادریس جزایری بیانیه‌ها و موضع‌گیری‌های مستقلانه و خوبی علیه ماهیت تحریم علیه ایران و کشورهایی همچون روسیه و قطر و سوریه داشته و تلاش کرده‌اند اقدامات یکجانبه و زورمدارانه دولت‌هایی همچون ایالات متحده در تحریم دلخواهانه کشورهای مستقل را توسط قوانین بین‌المللی محدود کنند. بنده فکر می‌کنم می‌بایست یک بسیج مقتدرانه درخصوص مستندسازی اثرات منفی حقوق بشری تحریم‌ها علیه شهروندان کشورمان توسط دولت بوجود آید.
این حقوق دان در خصوص ادعای آمریکا مبنی اینکه دارو شامل تحریم‌ها نمی‌شود، گفت: اینکه آمریکا مدعی میشود دارو و غذا تحریم نیستند و ما و گزارشگر ویژه تحریم معتقدیم تخریب فضا و همچنین تخریب تعاملات بانکی اولین اثر را بر مبادلات دارویی و اقلام انسان دوستانه می‌گذارد، موضوعی است که اگر ما به‌شکلی هوشمندانه و با رعایت نکات امنیتی مصادیق نقض ادعاهای آمریکا آن را مستندسازی کنیم یقینا پیروز خواهیم شد.
وی ادامه داد: گزارشگر تحریم در چند گزارش و بیانیه اخیر خود بارها از اینکه تحریم به محاصره اقتصادی تبدیل شود ابراز نگرانی عمیق کرده است. در محاصره، عملا دولت تحریم‌کننده جنگی خاموش را علیه شهروندان تحریم‌شده به‌راه می‌اندازد که چون تیر و توپ و موشکی در آن شلیک نمی‌شود، ظاهری خشن ندارد، اما در واقع از جنگ نیز خشن‌تر است. به‌قول آقای جزایری، در جنگ غیرنظامیان تحت پوشش کنوانسیون‌های چهارگانه ژنو هستند اما در محاصره اقتصادی، حقوق تک تک شهروندان به بدترین شکلی نقض میشود و هیچ معاهده یا کنوانسیونی بر آن نظارت ندارد.
گلشن پژوه گفت: به همین دلیل نباید دولت حالتی منفعل درخصوص بخش حقوق بشری تحریم‌ها بگیرد. این موضوعی است که حتی گزارشگر جدید ایران، آقای جاوید رحمان هم در مصاحبه چند روز قبل خود در نیویورک اعلام کرد و گفت اگر تحریم‌ها تاثیرات حقوق بشری داشته باشند، به شرط دریافت اطلاعات مستند از دولت به آن‌ها خواهد پرداخت. این همان‌جایی است که ما می‌توانیم ضمن حفظ نکات ریز امنیتی مربوط به گردآوری و ارائه اطلاعات تاثیر تحریم، افکار عمومی جهانی را علیه اقدامات یکجانبه و زورمدارانه آمریکا بسیج کنیم و به امید خدا از این گردنه مشکل به‌سلامتی عبور کنیم.
