این پروژه به دنبال پروژه چند تریلیون دلاری «یک کمربند، یک راه» چین به وجود آمد. این دو مسیر در داخل ایران به هم برخورد میکنند .
دهلینو فعالانه پذیرای تهران بوده و اهمیت زیادی به این مسیر میدهد. ایران هم آن را قبول کرده است .
این
مسیر پس از عملیاتی شدن به هند امکان میدهد تا کالاهایش را از طریق دریا
به بندرعباس بفرستد. از آنجا به بندر انزلی در ساحل دریای خزر منتقل می
شوند و بعد با کشتی به آستاراخان روسیه می روند، سپس با قطار به اروپا
منتقل می شوند .
این مسیر زمان و هزینه تحویل کالا ها را 30 تا بیش از
40 درصد کاهش میدهد. در مقایسه با کانال سوئز، این مسیر جدید زمان انتقال
را از بمبئی به مسکو به 20 روز کاهش میدهد. ظرفیت تخمینی این مسیر 20 تا
30 میلیون تن کالا در سال است .
وزیر صنعت و تجارت هند در روز شنبه با
هیئت نمایندگان تجاری روسیه در دهلی نو دیدار کرد و گفت:« تمام مسائل مربوط
به عملیاتی شدن این مسیر جدید هر چه زودتر حل خواهند شد» .
دولت در بیانیه ای اعلام کرد هند روسیه و ایران در 23 نوامبر یک دیدار سه جانبه خواهند داشت تا هرچه زودتر مسیر را عملیاتی کنند .
وزیر
صنعت و تجارت هند گفت:« این مسیر حمل و نقل بین المللی شمال_جنوب
کوتاهترین مسیر حمل و نقل چندگانه است که اقیانوس هند و خلیج فارس را به
روسیه و اروپای شمالی متصل میکند» .
هند باید برای دسترسی به منابع
آسیای مرکزی کالاهایش را از طریق چین یا اروپا منتقل کند. مسیر های چین و
اروپا طولانی، گرانقیمت و زمانبر هستند. ایران عملی ترین راه است .
هند سعی دارد بندر استراتژیک چابهار در جنوب شرقی ایران را هم به این مسیر متصل کند .
هفته
گذشته مقامات ارشد سه کشور در تهران بر سر موضوع راه اندازی بندر چابهار
دیدار کردند. این اولین دیدار سه جانبه شورای هماهنگی های قرارداد بندر
چابهار بود که باعث بهبود و توسعه اقتصادی افغانستان و منطقه می شود .
برای کشور بسته ای مانند افغانستان، این مسیر جدید یعنی باز شدن راهی برای میلیاردها دلار تجارت و کاهش وابستگی این کشور به خارج