| |
چهارشنبه ۰۶ تير ۱۴۰۳ - ۰۷:۰۷
بروزرسانی ۱ روز پیش
به گزارش خبرداغ ، در شرایطی که دوم اکتبر (۱۰ مهر) به عنوان موعد نهایی تعیین رئیس‌جمهوری
جدید عراق در پارلمان این کشور تعیین شده، منازعات در میان کردها برای
تصدی ریاست کاخ «السلام» به شکلی بی‌سابقه بالا گرفته است. بر خلاف
دوره‌های گذشته که دو حزب اصلی و صاحب قدرت اقلیم کردستان یعنی احزاب
دموکرات کردستان عراق و اتحادیه میهنی کردستان، به جمع‌بندی‌ای واحد برای
نامزد نهایی ریاست جمهوری دست پیدا می‌کردند، در وضعیت کنونی ۹ شخصیت برای
تصدی این منصب نامزد شده‌اند.
طی روز‌های گذشته بیش از سایر نامزد‌ها دو نماینده معرفی شده از سوی احزاب اتحادیه میهنی و دموکرات، در کانون توجهات رسانه‌ای قرار گرفته‌اند. از یک سو، حزب اتحادیه میهنی، «برهم احمد صالح» سیاست‌مدار با سابقه کرد عراقی و از سوی دیگر، حزب دموکرات، «فواد حسین» رئیس دیوان ریاست اقلیم کردستان را به عنوان نامزدهای نهایی خود برای تصدی پست ریاست جمهوری عراق معرفی کرده‌اند.
با این وجود، به دلیل اختلاف شدید مواضع این دو حزب و امکان رای سلبی آن‌ها به نماینده طرف مقابل، امکان توافق این دوحزب بر سر شخصیت سوم بیش از هر زمان دیگری وجود دارد. در نتیجه مطرح شدن این سناریو، اکنون بیش از هر زمان دیگری اسامی نامزدهای مستقل مطرح شده که در میان آن‌ها بیش از دیگران می‌توان از «سردار عبدالله» عضو سابق حزب اتحادیه میهنی و جنبش گوران نام برد.
سردار عبدالله در سال ۱۹۶۶ در بغداد متولد شده و در سال ۱۹۸۶ با فراغت از تحصیل در دورانی که حزب اتحادیه میهنی کردستان با دولت مرکزی در جنگ مسلحانه بود، به این حزب می‌پیوندد. او در دوران مبارزه بر علیه رژیم بعث حضوری فعال در جبهه‌های جنگ داشته و در سال‌های بعد از تشکیل حکومت خودمختار کردستان عراق، با وجود عضویت در حزب اتحادیه میهنی، یکی از افراد منتقد فساد اقتصادی در شمال عراق بوده است.
به دلیل همین مشی سیاسی، وی در سال ۲۰۰۹ با جدایی از حزب اتحادیه میهنی، به عنوان یکی از بنیان‌گذاران جنبش گوران دورانی جدید از حیات سیاسی را آغاز می‌کند. سردار عبدالله تا سال ۲۰۱۴ رئیس فراکسیون گوران در پارلمان عراق بوده و متعاقب دوران نمایندگی خود، از سال ۲۰۱۶ با خروج از جنبش گوران، به عنوان سیاست‌مداری مستقل فعالیت دارد.
او مناسبات گسترده‌ای با شخصیت‌های سیاسی و مذهبی عراقی در بغداد و اقلیم کردستان دارد. او در زمینه سیاسی و ادبی دارای چندین اثر به زبان‌های عربی و کردی است. همچنین، این شخصیت سیاسی کرد عراقی در زمینه رسانه‌ای کارنامه قابل قبولی داشته و سردبیری نشریه «گوفار»، روزنامه «روزنامه» و روزنامه «هه‌ریمی کوردستان» و... را بر عهده داشته است.
«انتخاب» در راستای پی‌گیری آخرین وضعیت سیاسی تعیین منصب ریاست جمهوری در عراق و پرداختن به آخرین وضعیت سیاسی در این کشور با «سردار عبدالله» گفت‌وگویی اختصاصی داشته است.
در وضعیت کنونی بر خلاف سابق
شاهد چند دستگی در مواضع کردها برای تعیین رئیس‌جمهوری آینده عراق هستیم؛
علت این امر را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
وجود چند نامزد
برای تصدی پست ریاست‌جمهوری عراق در میان کردها را نمی‌توان امری غیرعادی
ارزیابی کرد، اما این قاعده را نیز نمی‌توان دلیلی برای نامزد شدن هر
شخصی، با هر کارنامه و سابقه‌ای ارزیابی کرد. واقعیت آن است که می‌بایست
اشخاصی نامزد این منصب شوند که توانایی و پرستیژ لازم را برای قرار گرفتن
در قامت رئیس‌جمهوری عراق داشته باشند. با این وجود، ضروری است که اختلاف
مواضع میان جناح‌های سیاسی کرد، موجب اختلال در تعیین رئیس‌جمهور آینده
عراق نشود و در نهایت نوعی اتفاق‌نظر در حمایت از رئیس‌جمهور آینده شکل
بگیرد.
چرا احزاب اتحادیه میهنی کردستان
و دموکرات کردستان عراق، بر سر یک نامزد به توافق نرسیدند؟ اختلافات میان
این دو جریان سیاسی چه تاثیراتی بر وضعیت سیاسی عراق به همراه دارد؟
به
عنوان یک شخصیت مستقل نمی‌توانم در مقام این دو حزب دلایل اختلاف آن‌ها را
به بحث بگذارم، اما طی چند روز گذشته اقداماتی پیش‌دستانه را با رهبران
این دو حزب در میان گذشته و از آن‌ها در خواست کرده‌ام که به توافقی جامع
برای حل اختلافات میان خود دست پیدا کنند. به دو حزب اتحادیه و دموکرات این
مساله را بازگو کرده‌ام که اختلافات میان آن‌ها و منازعه آن‌ها در صحن
علنی پارلمان عراق، می‌تواند نتایجی فاجعه‌بار را برای اقلیم کردستان و
نیز کلیت جامعه عراق به همراه داشته باشد. در صورتی که توافق میان آن‌ها
حاصل نشود و یک جریان بدون توافق با دیگری، آرای لازم را برای تصدی منصب
ریاست‌جمهوری کسب کند؛ این امکان وجود دارد که طرف مقابل نه تنها این
رخداد را نپذیرد، بلکه مسیر ضدیت با شخص منتخب را در پیش بگیرد. این امر
می‌تواند زمینه‌ساز انفعال در مدیریت امور اربیل و در ادامه، پیچیدگی در
تحولات سیاسی عراق را به همراه داشته باشد. در راستای کنار گذاشتن
اختلافات و پیشگیری از رخ دادن اتفاقات ناگوار در آینده، به هر دو این
احزاب سیاسی اعلام کرده‌ام که آماده بر عهده گرفتن منصب ریاست جمهوری عراق
به عنوان یک شخصیت مستقل که می‌تواند توازن را ایجاد کند، هستم.
تا چه میزان برای خود و دیگر نامزدهای مستقل ریاست جمهوری عراق، شانس رسیدن به ریاست کاخ «السلام» را قائل هستید؟
هر
شخصی که نامزد پست ریاست‌جمهوری شده، برنامه کاری خاص خود را دنبال می‌کند
و من نیز فارغ از این قاده نیستم. در زمانی که کسی پیش‌بینی نمی‌کرد؛ این
مساله را مطرح کردم که دو حزب اتحادیه میهنی و دموکرات با دو نامزد مستقل
در دولت جدید حاضر خواهند شد و بر اساس همین قاعده، نامزدی خود را برای
ریاست جمهوری عراق اعلام کردم. بر این باور هستم که می‌توانم نقشی مهم را
در پیشگیری از وقوع بحران و ایفای نقش شخص سوم ایفا کنم. به جریان‌های
سیاسی کرد نیز این امر اعلام کرده‌ام که می‌توانم نامزد مفاهمه، سازش و
توافق باشم. در صورتی که جریان‌های سیاسی کرد بر سر نامزد شدن من به عنوان
رئیس‌جمهوری توافق کنند؛ بدون هر گونه تبعیضی نمایندگی تمامی جناح‌های
سیاسی و ملت عراق را عهده‌دار خواهم شد.
در صورت رسیدن به منصب ریاست جمهوری عراق، چه برنامه‌ای برای مدیریت امور کشور خواهید داشت؟
پست
ریاست‌جمهوری بر خلاف تصورات منصبی تشریفاتی نیست و بر خلاف تصورات منصبی
پروتکلی نیست که فاقد قدرت و اهمیت باشد. رئیس‌جمهور مدافع اجرای قانون
اساسی است و در قانون‌گذاری از این جهت که می‌بایست مصوبات پارلمان را
تایید کند، دارای نقشی حیاتی است. با این اوصاف، برخی نامزد‌ها بیش از
آن‌که رئیس‌جمهوری کشور عراق باشند، بیشتر خود را رئیس کاخ السلام
می‌دانند؛ لذا بر این باور هستم که در صورت رسیدن به منصب ریاست‌جمهوری،
می‌بایست در نقش رئیس‌جمهور کل ملت عراق باشم و نه رئیس کاخ «السلام».
در راستای اجرایی کردن این رسالت، در ابتدای امر دفاع از اجرای قانون اساسی و تلاش برای اجرایی کردن آن، بازگرداندن توازن قوا میان جریان‌های سیاسی عراقی، حفاظت از شراکت در قدرت و بازگشت اعتماد مردم به دولت و ایجاد دولتی عادلانه برای دفاع از حقوق تمامی قومیت‌های عراقی مهم‌ترین برنامه‌هایی است که در صورت ریاست بر کاخ «السلام» در پیش خواهم گرفت. همچنین، در عرصه سیاست خارجی نیز در پیش گرفتن سیاست دوستانه در حمایت از منافع مشترک و احترام به استقلال و حاکمیت یکدیگر، برنامه‌هایی است که برای عراق در آینده ضروری به نظر می‌رسد.
آینده سیاسی کشور عراق را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ آیا تشکیل دولت جدید می‌تواند موجب مصائب و بحران‌های کشور عراق را حل کند؟
آینده
سیاسی عراق در وضعیتی دو راهی قرار دارد و شاید تشکیل دولت جدید آخرین
شانس برای تحقق ثبات در کشور باشد. در صورتی که نقشه راهی منسجم و عقلانی
برای گذار از وضعیت بحرانی کنونی ارائه نشود، آینده کشور در وضعیتی
نامعلوم و بحرانی قرار خواهد گرفت. در صورتی که افراد شایسته در رئوس قدرت
قرار نگیرند و جناح‌های سیاسی در ایجاد عراق جدید با یکدیگر همکاری نکنند؛
هیچ‌گاه وضعیت سیاسی عراق به اندازه شرایط کنونی ترسناک و پرمخاطره نبوده
است.
انتخاب
