استقلال سالهاست که باخته
خودمان را گول نزنیم. استقلال سالهای سال است که باخته. وقتی سازمان
تربیتبدنی وقت استقلال را تحویل گرفت، این باشگاه در ۴ نقطه شهر امکانات
داشت و پرافتخارترین باشگاه آسیا بود، اما حالا چه؟ همان سالی که قهرمان
آسیا شدیم، در حالی همین السد قطر را بردیم که حمید نامجومطلق یکی از
بهترین هافبکهای آن زمان آسیا برایشان بازی میکرد، ولی دوشنبه شب آن
اتفاق افتاد. متأسفانه استقلال از ترس مرگ، خودکشی کرد. البته باید تیم را
به لحاظ روانی تقویت کرد. به هر حال هنوز در خانه حریف بازی داریم و نباید
خودمان را حذف شده بدانیم.
وقتگذرانی مدیران
ما بهترین زمان مفید برای بدنسازی را از دست دادیم و تیم را در بدترین زمان
ممکن بستیم، در حالی که مردم نگران بودند مدیران باشگاه وقتگذرانی
میکردند و عدهای هم در مجمع فکر میکردند اگر ۲ تا رسانه حامی آنها
باشند، همه چیز گل و بلبل میشود. آنها در اتاق دربسته نشسته بودند و برای
استقلال تصمیم میگرفتند؛ تصمیماتی که حاصلش این شد. قبول کنیم استقلال
مال مردم است و این مردم خودشان عرضه اداره باشگاه محبوبشان را دارند و
برای چنین کاری نیاز به حضور «از ما بهتران» ندارند.
خوب شد پورحیدری نبود
در دوران منصور پورحیدری فقید چه زمانی که من بودم و چه مقاطعی که دوستان
دیگر مدیریت باشگاه را بر عهده داشتند، بسیار بعید بود که استقلال در
بازیهای بین المللی میزبان باشد و ببازد. غم فقدان منصورخان خیلی سنگین
است، ولی خدا را شکر که نیست و چنین باختهایی را نمیبیند. بنده خدا خیلی
به استقلال متعصب بود و اصلاً طاقت دیدن باخت سنگین به العین و السد را
نداشت. در دوره خودش که اصلاً ممکن نبود چنین شکستهایی در کارنامه استقلال
ثبت شود، اما حتی به عنوان یک بزرگتر و پیشکسوت کنار گود هم برایش قابل
هضم نبود که بنشیند و ببیند تیمی که زندگیاش را برای آن گذاشته، اینطوری
میبازد.
خبرورزشی