| |
دوشنبه ۰۱ ارديبهشت ۱۴۰۴ - ۱۰:۴۶
بروزرسانی ۵ دقیقه پیش
فردای آن روز سایت خبرآنلاین نوشت: فردوسی پور در برنامه 90 دوشنبه شب از علی دایی گفت که به عنوان یک افتخار ملی به مراسم قرعه کشی جام ملتهای آسیا می رود. او در همین زمان از کریم باقری و مهدی مهدوی کیا به عنوان دو قهرمان و افتخار ملی دیگر نام برد و با طعنه به علی اکبر رائفی پور گفت:«توهین به این دو نفر؟ مگه می شه؟»
همانگونه که مشاهده می فرمایید مجری برنامه نود به بهانه حمایت ورزشی از دو پیشکسوت فوتبال به انتقاد از شخصیتی سیاسی پرداخت.
نکته جالب اینجاست واکنش هایی این چنینی از فردوسی پور سوالی را در اذهان به وجود می آورد که چرا وقتی شخصیتی مثل زیبا کلام که در این روزها گفته است: «هر وقت تیم ملی در بازی های بین المللی شکست می خورد کیف می کنم» ایشان سکوت اختیار کرده اند؟
آیا به راستی فردوسی پور به دنبال مقاصد سیاسی خود در برنامه اش نبوده است؟ و واقعا در پی حمایت از شخصیت های ورزشی بوده است؟
این سوال وقتی بیشتر پر رنگ می شود که مشاهده شده شخصیت سیاسی دیگر به کل فوتبال ایران توهین کرده و گفته است از دیدن باخت تیم ملی فوتبال ایران در عرصه بین المللی کیف می کنم! آیا نباید فردوسی پور نسبت به ایشان عکس العملی نشان می داد؟
تصور کنید این سخن را اگر همان آقای رائفی پور به زبان می آورد عادل چه واکنشی نشان می داد؟
خواندن این مطلب از امیرحسین ثابتی در این مورد هم خالی از لطف نیست: "اصلا تا حالا فکر کردید چرا صادق زیباکلام به عنوان سخنگوی بخش زیادی از روشنفکران ایرانی گفت: «هر وقت تیم ملی در بازی های بین المللی شکست می خورد کیف می کنم»؟ پاسخش همینجاست: این جماعت با هرآنچه اعتماد به نفس ملی و «ما می توانیم» یک جامعه را زنده کند مخالف اند. می خواهد هسته ای باشد، می خواهد موشکی باشد یا فوتبال! فرقی ندارد."
وبلاگ زهر دشمن
